Οι κοινωνικές επιταγές ορίζουν ότι οι βρισιές είναι δείγμα απαιδευσιάς, αγένειας, έως και χαμηλής νοημοσύνης, διότι ποιος θα κατέφευγε σε ύβρεις εάν διέθετε ένα πλούσιο και εκλεπτυσμένο λεξιλόγιο;
Παρόλο που, πράγματι, το άσκοπο και ακατάσχετο υβρεολόγιο μπορεί να ορθώσει περισσότερους επικοινωνιακούς τοίχους ανάμεσά μας, παρά να ενισχύσει τον εποικοδομητικό διάλογο, η επιστήμη έχει καταλήξει σε συμπεράσματα σχετικά με τις βρισιές που δίνουν από ελαφρυντικά έως και…γαλόνια στους χρήστες τους.
Δείτε παρακάτω 5 συναρπαστικά στοιχεία σχετικά με το γιατί βρίζουμε και πώς μπορεί αυτό να επηρεάσει την νοημοσύνη και την ψυχοσύνθεσή μας:
1. Οι βρισιές μπορεί να είναι δείγμα υψηλού δείκτη νοημοσύνης
Οι άνθρωποι με μεγαλύτερη καλλιέργεια και υψηλότερο δείκτη νοημοσύνης φαίνεται πως είναι καλύτεροι και…στις βρισιές.
Μελέτη του 2015 έδειξε ότι οι άνθρωποι που μπορούσαν να εντοπίσουν περισσότερες λέξεις που να ξεκινούν από ένα συγκεκριμένο σύμφωνο, μπορούσαν επίσης να βρουν – και δεν φοβόντουσαν να χρησιμοποιήσουν- και όσες βρισιές ξεκινούσαν από αυτό.
Η κατοχή ενός πλούσιου λεξιλογίου πολλές φορές συμπίπτει και με την στρατηγική γνώση του πώς και πότε μπορεί να χρησιμοποιηθεί- είτε μιλάμε για περισσότερο εξευγενισμένες λέξεις, είτε για απλές, καθημερινές και ολίγον τι χυδαίες βρισιές.
2. Οι βρισιές μπορεί να είναι ενδεικτικές ενός ειλικρινούς χαρακτήρα
Μελέτες που διεξήχθησαν το 2017 έδειξαν ότι, οι άνθρωποι που είναι πιο ειλικρινείς ως προς την έκφραση των συναισθημάτων τους σε διαπροσωπικό επίπεδο, δεν διστάζουν να χρησιμοποιήσουν βρισιές, όταν νιώθουν πραγματικά ότι αυτές τους εκφράζουν.
Αυτό, βεβαίως, δεν σημαίνει απαραίτητα πως όσο περισσότερο βρίζει κανείς, τόσο πιο ειλικρινής και έντιμος άνθρωπος είναι- κάποιοι δεν θα διστάσουν να βρίσουν με την παραμικρή ευκαιρία, χωρίς να είναι οπωσδήποτε τίμιοι στις σχέσεις τους με τους άλλους ανθρώπους.
3. Οι βρισιές αυξάνουν την αντοχή μας στον πόνο!
Εξελικτικά, φαίνεται πως οι βρισιές μας έχουν βοηθήσει στο να αντιμετωπίζουμε καλύτερα τον πόνο και τις σωματικά απαιτητικές διαδικασίες.
Η εκτόξευση «ακατάλληλων» λέξεων από μεριάς μας ενεργοποιεί μια στρεσογόνο αντίδραση στον εγκέφαλό μας, η οποία με τη σειρά της επιτρέπει την έκκριση ουσιών που απαλύνουν τον μυικό μας πόνο.
Σε πειράματα που έγιναν σε αθλητές που έκαναν ποδήλατο ή έπρεπε να βουτήξουν σε παγωμένα νερά, αποδείχτηκε πως όσοι έβριζαν επιδείκνυαν πράγματα μεγαλύτερα ποσοστά αντοχής και δύναμης.
Έτσι, δεν είναι τυχαίο που ακόμη και αν το δάχτυλό μας πιαστεί σε μια πόρτα αυτοκινήτου, αυθόρμητα βγαίνει σε πολλούς από εμάς να βρίσουμε.
Αν μάλιστα δεν «λογοκρίνουμε» τη βρισιά, αλλά…πούμε τα πράγματα με το όνομά τους, το πιθανότερο είναι ότι ο πόνος θα περάσει πιο γρήγορα…
4. Οι βρισιές είναι δείγμα δημιουργικότητας
Παρόλο που ο λόγος εδράζεται σε μεγάλο βαθμό στο αριστερό ημισφαίριο του εγκέφαλού μας, οι βρισιές φαίνεται πως συνδέονται και με το δεξί, που είναι υπεύθυνο κυρίως για δημιουργικές και καλλιτεχνικές διαδικασίες, για την κατανόηση του χιούμορ και την έκφραση συναισθημάτων.
Ασθενείς που κατά καιρούς έχουν πληγεί στο δεξί ημισφαίριο του εγκεφάλου τους εξαιτίας εγκεφαλικού επεισοδίου αδυνατούν πράγματι να εκφράσουν συναισθήματα, να κατανοήσουν ή να παράγουν χιούμορ και…να βρίσουν, ακόμη και αν πριν το επεισόδιο το συνήθιζαν.
Από την άλλη μεριά, ήδη από τη Βικτωριανή εποχή έχουν καταγραφεί περιπτώσεις ασθενών που, αν και είχαν χάσει σχεδόν εντελώς την ικανότητα λόγου, μπορούσαν να βρίσουν με άνεση και να χρησιμοποιήσουν άλλες συναισθηματικά φορτισμένες λέξεις που μπορεί να εξέφραζαν εντελώς άλλα συναισθήματα, όπως η αγάπη.
5. Οι βρισιές ως δείγμα…πολιτισμού
Η γάτα, όταν εκνευριστεί, θα γρατζουνίσει. Ο σκύλος, θα μας δαγκώσει. Εμείς, πάλι, δεν είναι απαραίτητο να αρχίσουμε τις μπουνιές και τις κλωτσιές, γιατί μπορούμε, εναλλακτικά, να βρίσουμε.
Με τις βρισιές εκφράζουμε σύντομα και με σαφήνεια τα αρνητικά μας συναισθήματα απέναντι σε κάποιον, επιδεικνύοντας μια πιο «ασφαλή» επιθετικότητα, καθώς δεν του προκαλούμε σωματικές βλάβες και, συνήθως, ελπίζουμε να τις γλιτώσουμε και εμείς.
Η έκφραση των αρνητικών συναισθημάτων μέσω «συμβόλων», όπως οι λέξεις, αποτελεί δείγμα εξελικτικής ανωτερότητας, μιας και δεν εντοπίζεται μόνο στον άνθρωπο.
Ιδιαίτερα ευφυή πρωτεύοντα θηλαστικά, όπως οι χιμπαντζήδες, εκφράζουν την δυσαρέσκεια και την περιφρόνησή τους απέναντι σε άλλα μέλη της κοινότητάς τους με άλλου είδους συμβολισμούς- για παράδειγμα, αφοδεύοντας πάνω στην τροφή ή τη φωλιά τους.
Μάλιστα, χιμπαντζήδες σε αιχμαλωσία που είχαν διδαχθεί τη γλώσσα της νοηματικής που αντιστοιχεί στην λέξη «περιττώματα», για να δείχνουν στους εκπαιδευτές τους πότε θέλουν τουαλέτα, άρχισαν μετά από λίγο καιρό να τη χρησιμοποιούν προσβλητικά ο ένας απέναντι στον άλλο!
Χωρίς επομένως να χρειάζεται να προβούν σε πιο ακραίες κινήσεις, οι χιμπατζήδες μπόρεσαν να εκφράσουν τα συναισθήματά τους εκμεταλλευόμενοι το- κατά βάση ανθρώπινο- πλεονέκτημα του λόγου και του συμβολικού φορτίου μιας έννοιας ή λέξης.
Όλα αυτά σημαίνουν ότι θα έπρεπε να βρίζουμε περισσότερο;
Όχι απαραίτητα…απλώς, ίσως να νιώθουμε λιγότερες ενοχές αν τύχει και μας ξεφύγει ποτέ καμιά βρισιά. Στο κάτω- κάτω, άνθρωποι είμαστε.
ΠΗΓΗ: CNN
