Γράφει η Σοφία Βούλτεψη
Ο τρόπος με τον οποίο η συζήτηση περί μέτρων και «αντίμετρων» έχει εξελιχθεί συνιστά άλλη μια επικοινωνιακή επίθεση εκ μέρους της κυβέρνησης.
Όπως όλοι έχουμε γνωρίζουμε, η κυβέρνηση έχει αποδεχθεί προνομοθέτηση μέτρων για μετά το 2018 και απλώς κάνει προπαγάνδα, υποστηρίζοντας πως θα υπάρξουν μέτρα και τα λεγόμενα «αντίμετρα».
Στην αρχή, δήλωναν πως προνομοθέτηση μέτρων δεν μπορεί να γίνει αποδεκτή…
Στις 16 Δεκεμβρίου 2016, μετά τη συνάντηση Τσίπρα – Μέρκελ, πληροφορηθήκαμε από κυβερνητικό αξιωματούχο (που δεν κατονομάστηκε) ότι ο κ. Τσίπρας είπε στην κ. Μέρκελ πως «ό,τι και αν αποφασίσει να κάνει το ΔΝΤ, νέα μέτρα μετά τη λήξη του προγράμματος δεν μπορούν να γίνουν αποδεκτά».
Στις 20 Δεκεμβρίου 2016, από το Ηράκλειο τη Κρήτης και με ένα σαρίκι ριγμένο στους ώμους του, ο κ. Τσίπρας διατράνωσε: «Δεν θα τους κάνουμε τη χάρη να υποχωρήσουμε. Τέλος και ορίζοντας αυτής της συμφωνίας είναι, το αργότερο, τα μέσα του 2018. Από εκεί και πέρα δεν υπάρχουν άλλες δεσμεύσεις και μέτρα. Η κυριαρχία της χώρας μας θα αποκατασταθεί. Η επιτροπεία και τα μνημόνια τελειώνουν. Η δεύτερη αξιολόγηση θα κλείσει θετικά, έγκαιρα και χωρίς νέα μέτρα. Η Ελλάδα είναι μια ανεξάρτητη χώρα. Και εφόσον τηρεί τις δεσμεύσεις της και τους κανόνες, δεν δέχεται υποδείξεις από κανέναν».
Μετά, άρχισαν να μιλούν για… περιγραφές μέτρων…
Στις 22 Ιανουαρίου 2017, σε συνέντευξή του στο «Έθνος», ο κ. Τσακαλώτος δήλωσε: «Είμαστε διατεθειμένοι να περιγράψουμε κάποιες κατηγορίες μέτρων, τα οποία κατά την άποψη των δανειστών ενδεχομένως να χρειαστούν μετά το τέλος του προγράμματος».
Αλλά η αναφορά Τσακαλώτου ήταν χαλαρή και… αμελητέα. Οπότε, στην Πολιτική Απόφαση μετά την συνεδρίαση της Κ.Ε. του ΣΥΡΙΖΑ (11-12 Φεβρουαρίου), αναφερόταν σαφώς:
«Η προνομοθέτηση δεν είναι δυνατόν να γίνει αποδεκτή από την κυβέρνησή μας. Σε κάθε περίπτωση, οι τελικές αποφάσεις που αφορούν τη διαπραγμάτευση θα ληφθούν μετά από συζήτηση στην Κ.Ε. και με σεβασμό στις συλλογικές δημοκρατικές διαδικασίες, όπως αυτές ορίζονται από το Καταστατικό του κόμματός μας».
Μετά ήλθε το Eurogroup της 20ής Φεβρουαρίου (δύο ακριβώς χρόνια μετά την περίφημη «Συμφωνία της 20ής Φεβρουαρίου 2015», που ο κ. Τσίπρας είχε επιμελώς αποκρύψει και από το κόμμα του και από τη Βουλή, με τα γνωστά αποτελέσματα.
Εκεί, αποφασίστηκε πως θα υπάρξουν μέτρα για μετά το 2018, κάτι που η κυβέρνηση αποδέχθηκε προκειμένου να επιστρέψουν τα κλιμάκια των δανειστών στην Αθήνα. Και εκεί αναφέρθηκε (δηλώσεις Ντάισελμπλουμ) ότι «στο πλαίσιο της αποστολής των θεσμών στην Αθήνα θα συζητηθούν οι προτάσεις της ελληνικής κυβέρνησης για τα εν λόγω αντισταθμιστικά μέτρα, τα οποία και θα υπάρχει δυνατότητα να προνομοθετηθούν επίσης».
Και άρχισε το πανηγύρι…
Την ίδια μέρα, κυβερνητικές πηγές ανέφεραν πως «η ελληνική πλευρά δέχθηκε τη νομοθέτηση μεταρρυθμίσεων που θα εφαρμοστούν από 01/01/2019 και μετά, υπό την προϋπόθεση ότι το δημοσιονομικό ισοζύγιο θα είναι απολύτως ουδέτερο. Πρακτικά, στην Αθήνα θα εξεταστεί η αλλαγή μείγματος πολιτικής από το 2019 και μετά, χωρίς περαιτέρω δημοσιονομική επιβάρυνση».
Οι ίδιες πηγές:«Δεν θα υπάρξει κανένα μέτρο λιτότητας. Για κάθε ένα ευρώ φόρου θα υπάρχει και ένα ευρώ φοροαπαλλαγής, από το 2019».
Την ίδια μέρα, ο Γ. Σταθάκης στον «Σκάι»: «Αν μειωθεί το αφορολόγητο, μπορεί να μειωθεί και ο ΦΠΑ σε κάποιες κατηγορίες βασικών προϊόντων, ή να μειωθεί ο ΕΝΦΙΑ για κάποιες ευαίσθητες κοινωνικές ομάδες».
Την ίδια μέρα ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Δ. Τζανακόπουλος στην ΕΡΤ: «Για οποιοδήποτε μέτρο που αυξάνει τα έσοδα του ελληνικού Δημοσίου και άρα επιβαρύνει τους φορολογουμένους, θα υπάρχει ένα αντίστοιχο μέτρο το οποίο θα μειώνει τα έσοδα του ελληνικού Δημοσίου και άρα θα ελαφρύνει τους φορολογούμενους. Αυτή είναι μια εξαιρετικά θετική εξέλιξη και στην πραγματικότητα δικαιώνει την πολιτική γραμμή της ελληνικής κυβέρνησης, που έλεγε από την αρχή ότι επιδιώκει μια συμφωνία χωρίς επιπλέον λιτότητα. Ούτε ένα ευρώ επιπλέον λιτότητα δεν περιλαμβάνεται στη συμφωνία στην οποία καταλήξαμε σήμερα. Για κάθε ευρώ επιβάρυνσης θα υπάρχει και ένα ευρώ ελάφρυνσης. Άρα το ισοζύγιο θα είναι ‘μηδέν’». Και:
«Δεν υπάρχει νομοθέτηση στην Ελλάδα και με βάση το ελληνικό Σύνταγμα υπό αίρεση, ούτε θετικού ούτε αρνητικού. Δεν υπάρχει συζήτηση για υπό αίρεση μέτρα. Με βάση τη σημερινή κατάσταση η ελληνική οικονομία θα μπορέσει να πετύχει τους στόχους για πρωτογενές πλεόνασμα 3,5% το 2018, αντίστοιχη θεώρηση γίνεται για το 2019 και από εκεί και πέρα το μόνο που αλλάζει είναι το μίγμα της δημοσιονομικής πολιτικής. Τα θετικά μέτρα, με βάση τη συμφωνία, είναι στη διακριτική ευχέρεια της ελληνικής κυβέρνησης».
Και την ίδια μέρα στην τηλεόραση του Alpha:
«Αν ζητηθεί μείωση συντάξεων, θα δούμε καταρχήν ποια θα είναι η συζήτηση στο επίπεδο των τεχνικών κλιμακίων, θα υπάρξουν αντισταθμίσματα, είτε από τη φορολογία εισοδήματος, είτε μέσω μείωσης του ΦΠΑ, είναι πάρα πολλά αυτά που θα μπορούσαμε να συζητήσουμε. Αλλά αυτό είναι το τεχνικό κομμάτι της συμφωνίας. Εμείς σε αυτό το οποίο είχαμε δεσμευτεί, ότι δηλαδή δεν θα υπάρξει ούτε ένα ευρώ επιπλέον λιτότητα, έχει σε αυτή τη φάση επιτευχθεί. Από κει και πέρα θα προσπαθήσουμε να βρούμε την καλύτερη δυνατή λύση».
Την ίδια μέρα, ο Ν. Παππάς στον Αντέννα: «Η κεντρική σημερινή είδηση είναι ότι οποιαδήποτε παρέμβαση γίνει θα έχει μηδενικό συνολικό δημοσιονομικό αποτέλεσμα. Αν ληφθεί δηλ. μέτρο που επιβαρύνει, ταυτόχρονα θα έχουμε ακριβώς αντίστοιχου μεγέθους μέτρα που θα ελαφρύνουν. Αν μειωθεί το αφορολόγητο αντιστοίχως θα μειωθεί ο ΕΝΦΙΑ".
Την ίδια μέρα ο γραμματέας του ΣΥΡΙΖΑ κ. Ρήγας στον «Σκάι»: «Το αφορολόγητο δεν πρέπει να πέσει, αλλά δεν είναι φετίχ εφ' όσον θα συνοδεύεται από αντισταθμιστικά μέτρα που θα ανακουφίζουν τους πολίτες».
Με λίγα λόγια, είχαν δεχθεί την μείωση του αφορολογήτου, των συντάξεων και ποιος ξέρει τι άλλο, αλλά τα αντίμετρα ήσαν κάτι το ασαφές που έμελλε να προσδιοριστεί.
Αλλά έκαναν και πάλι «βαφτίσια», ονομάζοντας τα μέτρα «νέο μίγμα δημοσιονομικής πολιτικής» και «νέο δημοσιονομικό μονοπάτι». Και συνέχιζαν να διακηρύσσουν πως για κάθε ένα ευρώ επιβάρυνσης θα υπήρχε και ένα ευρώ ελάφρυνσης, ότι το δημοσιονομικό αποτέλεσμα θα ήταν μηδενικό, ότι για κάθε ευρώ φόρου θα υπήρχε και ένα ευρώ φοροαπαλλαγής.
Μετά – όταν άρχισαν να φθάνουν οι δηλώσεις των δανειστών, σύμφωνα με τις οποίες τα αντίμετρα θα τελούσαν υπό την προϋπόθεση επίτευξης των στόχων - άρχισαν να παίζουν με τις λέξεις. Και άρχισαν να λένε πως είναι συνταγματικό να ψηφιστούν μέτρα υπό προϋποθέσεις, αλλά όχι υπό αίρεση (λες και κάνει καμιά διαφορά).
Στις 24 Φεβρουαρίου, στη Βουλή, ο κ. Τσίπρας μίλησε για μια «κατ’ αρχήν συμφωνία» και έναν «έντιμο συμβιβασμό», λέγοντας πως «μέτρα και αντίμετρα θα ψηφιστούν και δεν θα τελούν υπό αίρεση».
Στις 28 Φεβρουαρίου, κυβερνητικές πηγές ανέφεραν πως είχαμε να κάνουμε με «ένα περίγραμμα συμφωνίας». Και στη Βουλή, μιλώντας στην Επιτροπή Οικονομικών, ο κ. Τσακαλώτος έλεγε «δεν ξέρω πού θα κάτσει η διαπραγμάτευση»! Στην ίδια Επιτροπή, ο κ. Χουλιαράκης παραδέχθηκε πως «η προνομοθέτηση είναι προβληματική από δημοκρατικής άποψης». Κανείς τους δεν ήταν σε θέση να μιλήσει για αντίμετρα.
Καθώς περνούσαν οι μέρες, η συζήτηση έφυγε από την επιβάρυνση και ελάφρυνση των πολιτών και πήγε στην… οικονομία.
Στις 4 Μαρτίου, σε συνέντευξή του στην «Επένδυση», ο κ. Τζανακόπουλος είπε: «Υποχωρήσαμε ως προς το μίγμα πολιτικής, αλλά εξασφαλίσαμε ότι δεν θα επιβαρυνθεί η ελληνική οικονομία ούτε με ένα ευρώ επιπλέον λιτότητας».
Στις 8 Μαρτίου, μιλώντας στον Σκάι, ο ίδιος είπε: «Δεν σας λέω ότι δεν θα ληφθούν μέτρα, αλλά ότι θα αλλάξει το μίγμα δημοσιονομικής πολιτικής για μετά το 2018. Από 1/1/2019 θα υπάρξουν μια σειρά από αλλαγές στη φορολογία που θα επιβαρύνουν κάποιες κοινωνικές κατηγορίες και την ίδια στιγμή θα υπάρξουν και κάποιες άλλες που θα επιβαρύνουν κάποιες κοινωνικές κατηγορίες. Αυτό θα έχει μηδέν δημοσιονομικό αντίκτυπο».
Δηλαδή αυτοί που θα επιβαρυνθούν δεν ταυτίζονται με αυτούς που θα ελαφρυνθούν. Απλώς δεν θα επιβαρυνθεί η οικονομία (η οποία, βεβαίως, έχει ήδη διαλυθεί).
Πιο καθαρά το εξήγησε ο κ. Σπίρτζης (Real Fm, Χατζηνικολάου, 9 Μαρτίου): «Το άθροισμα των μέτρων θα είναι μηδενικό»!
Αυτό, βέβαια, είναι διαφορετικό από αυτό που ο ίδιος ο κ. Σπίρτζης είχε πει στις 25 Φεβρουαρίου (Σκάι), όταν έφθασε στο σημείο να δώσει και… 14η σύνταξη ως αντιστάθμισμα:
«Όταν έχουμε δέσμευση για τη χώρα από το ’19 να έχουμε 3,5% πλεονάσματα και θέλουν να μας βάλουν πρόσθετα 4,5 δισ., αυτό από τα οικονομικά στοιχεία που υπάρχουν σήμερα έχει ανατραπεί και για κάθε ευρώ που θα ζητάνε να υπάρχει πρόσθετη επιβάρυνση, θα υπάρχει και ένα ευρώ ελάφρυνση». Όπως είπε απαντώντας στην ερώτηση του Γ. Αυτιά, αυτό θα επιτευχθεί «με τη 13η σύνταξη, με τη 14η σύνταξη με ό,τι χρειάζεται εφόσον έχουμε πλεονάσματα»!
Και ακόμη πιο διαφορετικό από αυτό που ο κ. Σπίρτζης είχε πει στις 7 Φεβρουαρίου (πάλι στον κ. Χατζηνικολάου και στον RealFm):
«Η διαπραγμάτευση είναι ανοιχτή. Έχουμε και ξέρουν όλοι τι μπορούμε να συζητήσουμε, τι μπορούμε να πραγματοποιήσουμε και τι όχι. Ο ελληνικός λαός πάρα πολλά χρόνια έχει υποστεί τεράστιες θυσίες. Επομένως το να λέμε από τώρα για το 2019 πιστεύω ότι είναι ακραίο όταν όλες οι προβλέψεις του Ταμείου έχουν αστοχήσει».
Δηλαδή, ευτυχώς που είχαμε να κάνουμε με τον… κουτσοφλέβαρο και έτσι είχε ο κ. Σπίρτζης την ευκαιρία να αλλάξει γνώμη αφού… άλλαξε ο μήνας!
elzoni.gr
