Πέμπτη 13 Αυγούστου 2015

ΤΟ ΜΝΗΜΟΝΙΟ ΤΗΣ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΗΣ ΤΣΙΠΡΑ


Με τις 109 ψήφους της οικουμενικής ΣΥΡΙΖΑ από ΝΔ-ΠΟΤΑΜΙ-ΑΝΕΛ-ΠΑΣΟΚ στο τσεπάκι του για πλάκα, ο πολιτικός φαινόμενο, ο αντιμνημονιακός πριν από τις εκλογές και μνημονιακός από αύριο, κ.Τσίπρας αναζητά μόλις 30 γενναίους ΣΥΡΙΖΑίους, που θα ποιήσουν την ανάγκη φιλοτιμία και θα φωνάξουν δυνατά ΝΑΙ στο Μνημόνιο 3 μαζί με τους υπόλοιπους ομοϊδεάτες. ΝΑΙ στους γερμανοτσολιάδες, τους δοσίλογους μέχρι χθες συμπατριώτες και ΟΧΙ στους μέχρι χθες επίσης αγνούς πατριώτες.
Μία ιστορική στιγμή ισοπέδωσης της δημοκρατίας, όπου ο λαός ψήφισε ΟΧΙ στα Μνημόνια, σε εκλογές και δημοψήφισμα και η οικουμενική του Κυβέρνηση ψηφίζει ΝΑΙ, για να προστατεύσει την ολιγαρχία του τόπου φοροεπιδρομώντας στο λαό και αποκλείοντας οτιδήποτε και οποιονδήποτε εκτός αυτής.

11.000.000 Έλληνες και δεν υπάρχει ένας ειλικρινής ηγέτης για τον 21ο αιώνα. Ένας ηγέτης που δεν προσκυνάει την ντόπια ολιγαρχία πριν εκλεγεί.
Η ανώμαλη δημοκρατία της 14ης Αυγούστου 2015 θα είναι το επιστέγασμα της ανώμαλης πολιτικής γέννησης του ελληνικού Κράτους με την 1η Εθνοσυνέλευση στην ιστορική μας Επίδαυρο το 1822, η οποία ολοκληρώθηκε και με το πολιτικό ψήφισμα της 1ης Ιανουαρίου 1822. Τότε που τέθηκε το ζήτημα του πολιτεύματος της Ελλάδας ανάμεσα στην κυριαρχούσα στην Ευρώπη μοναρχία, την αναδυόμενη δημοκρατία των λαών και την οθωμανική ολιγαρχία των Ελλήνων κοτζαμπάσηδων, γνωστούς και ως προεστούς, πρόκριτους και δημογέροντες. Τους κατάλληλους Έλληνες αντιπροσώπους των Οθωμανών που εκλέγονταν ετησίως και μάζευαν, με το αζημίωτο φυσικά, επί αιώνες τους φόρους του λαού για λογαριασμό του Σουλτάνου και γενικά συνέβαλαν στην ειρηνική και υπόδουλη διαβίωση των Ελλήνων αιωνίως.
Τη μοναρχία δεν την ήθελαν που ζήταγε ο λαός καθώς ο μόνος κατάλληλος ήταν ο Δημήτριος Υψηλάντης με υπερβολική δόση εθνισμού που με τη βοήθεια και των ξένων αυλών προφανώς θα ήταν μία θανάσιμη απειλή για τα προνόμια των ολιγαρχών. 
Την ολιγαρχία δεν την ομολογούσαν γιατί και αποδεκτή δεν θα γινόταν και κυρίως θα επέφερε ευθύνες στις ήδη καρπερές και αναμφισβήτητες εξουσίες. 
Κάπως έτσι επιλέχτηκε έντεχνα η δημοκρατία που έφτασε ως τις μέρες με τις ευθύνες στο λαό και τις εξουσίες στην ολιγαρχία. Ενίοτε βέβαια στη σύγχρονη ιστορία μας το αποτυχημένο αυτό μοντέλο έφερε την ξενόφερτη βασιλεία πάντα ενοχλητική στις ορέξεις της ολιγαρχίας η οποία και εκδιώχθηκε δημοκρατικά. Τη βρώμικη δουλειά στη νεώτερη ιστορία μας, την κάθαρση των αφοδευμάτων της ολιγαρχίας, ανέλαβε συστηματικά και ως εύκολη λύση ο στρατός, απόγονος των ενοχλητικών οπλαρχηγών της επανάστασης, που μόλις ολοκλήρωνε το έργο του καταδικαζόταν ως αντιδημοκρατικός για να αναλάβει και πάλι η ολιγαρχία, ντυμένη δημοκρατικά.
Το μεγάλο ερώτημα της σύγχρονης ιστορίας μας βέβαια που θα απαντήσει ο ιστορικός του μέλλοντος και ο ερευνητής του παρόντος, είναι πώς ο εθνισμός της 1ης Εθνοσυνέλευσης των Ελλήνων κατέληξε στο εθνικό έγκλημα της χειρότερης χρεοκοπίας του Ελληνικού Κράτους στη Μεταπολίτευση του '74
Πώς είναι δυνατό ένας ολόκληρος λαός και επίλεκτοι αξιωματούχοι και πνευματικοί ηγήτορες να πείστηκαν πως το καλό του Έθνους επιτάσσει τη λεηλασία του και τον άκρατο δανεισμό. Πώς κάθε δημόσιος λειτουργός θεώρησε ότι κλέβοντας επιτελεί εθνικό έργο. Ένα δύσκολο ερώτημα με εύκολη απάντηση πια για όσους συναλλάχθηκαν τόσα χρόνια εθνικά.
Το ενοχλητικό και μισητό ευρώ της Ευρώπης δεν αποδέχεται και άλλο την ντόπια ολιγαρχία εις το όνομα της κλεπτοκρατίας και έτσι φτάσαμε τάχιστα και μόλις έξι μήνες από τις τελευταίες εκλογές στην οικουμενική Τσίπρα ΝΔ-ΠΟΤΑΜΙ-ΑΝΕΛ-ΠΑΣΟΚ και τους 30 γενναίους ΣΥΡΙΖΑίους που δεν ξέρουν τι να κάνουν αύριο. 
Να υπερψηφίσουν το σύμβολο του αντιμνημονιακού αγώνα, τον Τσε Γκεβάρα του 21ου αιώνα, για την εφαρμογή του 3ου Μνημονίου και να συμμετέχουν στο σύγχρονο πολιτικό έργο «ο Καραγκιόζης Μνημονιακός» ή να ξεφύγουν από την ολιγαρχία της κλεπτοκρατίας, που ως ζόμπι της ιστορίας ζητά τα 85 δις ευρώ για να ξεδιψάσει μετά από ενάμιση χρόνο ξηρασίας γράφοντας την ελληνική ιστορία σε λευκές σελίδες και σε εθνικούς δρόμους.
Το παλιό πολιτικό σύστημα της οικουμενικής Τσίπρα πεθαίνει, όπως και ο εμπνευστής και ο εξουσιαστής του που μάταια αναζητά λύση για λίγο ακόμα στη ζωή της τυρανίας με ένα νόμισμα ελευθερίας. Παρακαλάει με όλους τους υπηκόους του σήμερα την Ευρώπη για την έγκριση του 3ου Μνημονίου. Υπόσχεται ακόμα στους πολιτικούς αρχηγούς λίγη ζωή και εξουσία.
Μπορεί η ολιγαρχία να είναι ακόμα εδώ, μπορεί η δημοκρατία να είναι εδώ, μπορεί η βασιλεία και η δικτατορία να χάθηκαν για πάντα ορθώς, αλλά η ελευθερία θα είναι το πολίτευμα της χώρας. Τα Ενωμένα Κράτη της Ευρώπης η ζωή μας και το ευρώ το νόμισμά μας. Η Ελλάδα η πατρίδα μας που δεν θα διχοτομηθεί στα δύο όπως η μαρτυρική Κύπρος από τη χούντα Ιωαννίδη.
Ο πρώτος δημοκράτης Πρωθυπουργός της Ελλάδας, ο Πρωθυπουργός της 2ας Ιανουαρίου 1822, θα είναι αυτός που θα εκλεγεί με τις επόμενες βουλευτικές εκλογές, όποτε και αν γίνουν για να αντικαταστήσουν τους αντιδημοκρατικούς βουλευτές που κάνουν ξεδιάντροπα το ΟΧΙ ΝΑΙ για τρίτη φορά, υπηρετώντας τον εντολέα τους... 

http://thedayaftergr.blogspot.gr