Η ΑΝΕΥΘΥΝΗ ΑΡΙΣΤΕΡΑ

Για δεκαετίες η Αριστερά του τόπου κατείχε εξουσίες χωρίς ευθύνες. Η Αριστερά μπορούσε να κλείνει δρόμους, να διακόπτει επενδύσεις του μισητού κεφαλαίου, να δένει ή να λύνει τα καράβια στα λιμάνια, να απαγορεύει στο στρατό της Ελλάδας να πολεμάει χωρίς όμως ποτέ να κυβερνάει.

Η κατάρρευση  του διπολικού κόσμου και της σύγκρουσης των αντίπαλων ιδεολογιών της ελεύθερης οικονομίας και του κομμουνισμού, με τη διάλυση της Κεντρικής Επιτροπής των Κομμουνιστικών Κομμάτων (CCCP), έφερε την Αριστερά αρχικά στο περιθώριο με την ταυτόχρονη αποκάλυψη της δυστυχίας της ζωής στα Ανατολικά Κράτη της Ευρώπης. Δυστυχία που ουδέποτε ένιωσε η Αριστερά της Ελλάδας. Φυσικά οι εξουσίες της ακόμα και τότε στην Ελλάδα ουδέποτε αμφισβητήθηκαν στον έλεγχο της κοινωνικής και επιχειρηματικής ζωής του τόπου.

Η κατάρρευση των κομμάτων που εκπροσωπούσαν ψευδώς την ελεύθερη οικονομία και εφάρμοζαν μία κλειστή ζημιογόνα δυναστική ολιγαρχία των καρτέλ σε κάθε έκφανση της κοινωνικής ζωής, πνίγοντας κάθε υγιή προσπάθεια με τους μηχανισμούς ελέγχου τους, ανέδειξε την Αριστερά ως λύση διακυβέρνησης της χώρας. Ένα αποτέλεσμα βασιζόμενο αποκλειστικά στους νόμους της δράσης και αντίδρασης της φύσης και των ανθρώπων.

Κανείς δεν σκέφτηκε ποτέ, ούτε η ίδια η Αριστερά ίσως, αν μπορεί να σηκώσει μαζί με την εξουσία και την ευθύνη για ένα λαό που τρέφετε και ζει με δανεικά για δεκαετίες, με εξαίρεση τον τελευταίο χρόνο που κατάφερε να ζει με πλεόνασμα, με το οποίο όμως οφείλει να ξεπληρώνει τα χρέη των ανέμελων γενεών.

Κάπως έτσι φτάσαμε σήμερα σε ένα αδιέξοδο που άρχισε να εκνευρίζει και την παγκόσμια ανθρωπότητα που δεν μπορεί να καταλάβει την εμμονή ενός λαού να ζει ευχάριστα με δανεικά, να διορίζει πλούσιους δημοσίους υπαλλήλους, να κρατικοποιεί ακόμα και τον ιδιωτικό τομέα και να εκβιάζει όταν δεν χρηματοδοτείται απλόχερα. Με θράσος μάλιστα αναζητά παγκόσμια πλέον μία ολόκληρη κοινωνία ως ναρκομανής, ακόμα και στους τζιχαντιστές αν χρειαστεί, το ναρκωτικό της ζωής της, το μη εξυπηρετούμενο δανεικό χρήμα.

Το τέλος είναι προβλέψιμο αν κοιτάξει κάποιος την πολιτική και ιστορία των εθνών και αναλογιστεί ότι κάποιοι λαοί, οι ιμπεριαλιστικοί κατά την Αριστερά, έφθασαν με τα δανεικά μυαλά μέχρι και τον Άρη, αναλύοντας το έδαφος του.

Ο παγκόσμιου κλάσεως μουσικοσυνθέτης κ.Θεοδωράκης ξεκαθαρίζει σήμερα τον ορισμό της Αριστεράς στο κ.Τσίπρα, που οφείλει να τον ομολογήσει ειλικρινώς και στο λαό από τον οποίο ζητά να τον εμπιστευτεί. Πλήρη απάρνηση των διεθνών υποχρεώσεων που υπαγορεύουν οι συμβάσεις που έχει υπογράψει η χώρα ως Μνημόνιο και επανάσταση, εκτός ευρώ και Ευρώπης φυσικά. Μία Κούβα της Μεσογείου που επιχείρησε και ο Μακάριος κάποτε και οι απόγονοι του επισκέπτονται σήμερα τα σπίτια των γονιών τους για να δουν τους ιδιοκτήτες τους.

Η Ελλάδα και ο λαός μας οφείλει να σταματήσει τις παγκόσμιες ευρεσιτεχνίες, να αποφασίσει μία σταθερή εθνική στρατηγική για τις επόμενες δύο δεκαετίες, ανεξαρτήτως Πρωθυπουργού της, που δεν μπορεί να είναι άλλη από τη συμμετοχή της χώρας στους δυτικούς οργανισμούς, πολιτικούς, αμυντικούς και οικονομικούς και το δυτικό πολιτισμό που η ίδια καθόρισε κάποτε. 

Να αναπτύξει ως κοινωνία τα ποικίλα ανταγωνιστικά της πλεονεκτήματα με τους άριστους και άξιους ανθρώπους της, που θα αμείβονται επίσημα, υλικά και ηθικά,  για να δημιουργήσουν κάτι καλύτερο στη ζωή όλων των Ελλήνων και ανταγωνιστικό στη διεθνή κοινότητα.

Κάθε άλλος ανεύθυνος ουτοπισμός του κ.Τσίπρα και της Αριστεράς θα καταλήξει πολύ γρήγορα και με πολύ πόνο για το λαό στο ίδιο αποτέλεσμα. Στη σύγκρουση με την φύση της δημιουργίας και την αποβολή της Ελλάδας ως μικρόβιο από τον παγκόσμιο οργανισμό της ανθρωπότητας του 21^ου αιώνα, μαζί με τις σκοτεινές δυνάμεις του μίσους, της σωματικής και πνευματικής ένδειας. 

Ο αυτοσκοπός κάποιων που κρύβονται αυτή τη φορά πίσω από τον κ.Τσίπρα, όπως κρύβονταν από το 1981 μέχρι το 2009 πίσω από άλλους, όταν η Ελλάδα δανειζόταν ξέφρενα.

Καλή ψήφο, λοιπόν… 

thedayaftergr.blogspot.gr