Μέχρι τότε ωστόσο, ο Ισλαμιστής που προσπάθησε να γίνει κοσμοπολίτης, για να κρύψει πίσω από αυτή την ταυτότητα τη βαθιά συντηρητική, έως οπισθοδρομική σε πολλά σημεία νοοτροπία του, θα θυμάται με αυτονόητο δέος τα γεγονότα που βιώνει τις τελευταίες μέρες. Με την εξέγερση της Κωνσταντινούπολης, που μεταδόθηκε σαν… ιός και σε άλλες μεγάλες πόλεις της Τουρκίας, να κλονίζει κατά τρόπο μη αναστρέψιμο την αδιατάρακτη μέχρι πρότινος πολιτική ηγεμονία του.
Η Κωνσταντινούπολη πήρε την πρωτοβουλία να… καληνυχτίσει τον Ερντογάν, για λογαριασμό ολόκληρης της Τουρκίας. Γιατί, ανεξαρτήτως του αν ο ηγέτης του ΑΚΡ αντέξει να κρατηθεί στην εξουσία, η διαδρομή του μέχρι τις κάλπες των βουλευτικών εκλογών δεν θα θυμίζει περίπατο (πόσο μάλλον υγιεινό), αλλά διαρκή αμφισβήτηση. Χωρίς να εξαιρείται το ίδιο το κόμμα του, εκεί όπου ο Γκιούλ, ο Αρίντς και ο απρόσμενα σιωπηλός Μπαμπατζάν, φρόντισαν να πάρουν αποστάσεις και… να τις κρατήσουν.
Στο πλευρό του Ταγίπ Ερντογάν έχουν απομείνει οι πιο ακραίοι ισλαμιστές, και μάλλον γραφικές περιπτώσεις σαν τον Εγκεμέν Μπαγίς, μια πρόσθετη παράμετρος που απαξιώνει περαιτέρω το legacy του Τούρκου πρωθυπουργού.
Με την αλαζονική στάση του, ο Ταγίπ Ερντογάν είναι ουσιαστικά ο “γεννήτορας” του κινήματος που θα τον ανατρέψει. Έστω κι αν το κίνημα αυτό αργήσει να λάβει πολιτική μορφή και έκφραση. Στην πλατεία Ταξίμ ακούστηκε το εκκωφαντικό ξέσπασμα ενός μέρους της τουρκικής κοινωνίας που πιστεύει στην Ευρώπη, και όχι στο Ισλάμ. Εκφράστηκε η αγανάκτηση για την πολυετή “καταπίεση” από έναν πολιτικό που έγινε ηγέτης, και κάπου εκεί… ξέχασε ποιός είναι.
Εκείνος θεωρεί “βάσανο” το Twitter. Η Τουρκία που (θέλει να) βλέπει πιο μακριά και ευρωπαϊκά, θεωρεί βάσανο… τον ίδιο τον Ταγίπ Ερντογάν.
ΜΑΝΟΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΔΗΣ / ysterografa.gr
