«Αξιότιμε κ. Πρόεδρε της Δημοκρατίας
Η χώρα μας βρίσκεται σε μια ιστορική καμπή. Η οικονομική κρίση μετατρέπεται σταδιακά σε μια γενικευμένη κρίση που απειλεί να διαλύσει την κοινωνική συνοχή και να συρρικνώσει την εθνική και λαϊκή μας κυριαρχία. Στο λαό μας κυριαρχούν αισθήματα αδικίας, ταπείνωσης και λεηλασίας. Η δυσαρμονία της εφαρμοζόμενης πολιτικής της κυβέρνησης με τη λαϊκή βούληση είναι πρωτοφανής.
Η χώρα δεν αντιμετωπίζει μόνο μεγάλο πρόβλημα χρέους και δημοσιονομικού ελλείμματος. Έχει να αντιμετωπίσει και ένα τεράστιο έλλειμμα δημοκρατίας.
Οι κρισιμότερες πολιτικές αποφάσεις που αφορούν τις επόμενες δεκαετίες, δηλαδή το παρόν και το μέλλον του τόπου, ελήφθησαν ερήμην του Ελληνικού λαού. Η κυβέρνηση του κ. Παπανδρέου, εξελέγη σε άλλες συνθήκες, τον Οκτώβρη του 2009, και με εντελώς αντίθετες εξαγγελίες προς τον λαό από όσα εδώ και δύο χρόνια αποφασίζει.
Οι επιλογές της αποδεικνύονται εγκληματικές γιατί καταστρέφουν την παραγωγική και κοινωνική συνοχή, τη συλλογική απαίτηση για δικαιοσύνη και αλληλεγγύη, τη δημοκρατική αυτονομία διακυβέρνησης και κυριαρχίας, τον εσωτερικό πυρήνα των συνταγματικών εγγυήσεων για τη λειτουργία του πολιτεύματος και την κοινωνική αποστολή του κράτους.
Πρώτο θύμα αυτών των επιλογών είναι η ίδια η κοινοβουλευτική δημοκρατία και η μετατροπή της Βουλής σε επικυρωτικό όργανο αποφάσεων που λαμβάνονται από την τρόικα και υπερεθνικούς οργανισμούς.
Η δανειακή σύμβαση, βάση της οποίας εκπονήθηκαν τόσο το μνημόνιο όσο και το μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα, δεν έχει έρθει ακόμη στη βουλή για κύρωση ενώ, ο υπουργός Οικονομικών έχει εξουσιοδοτηθεί να υπογράφει και να κυρώνει οποιαδήποτε νέα σύμβαση.
Τα τελευταία δύο χρόνια από επιστημονικούς φορείς, ακόμα και από την Επιστημονική Διεύθυνση της Βουλής, έχει διατυπωθεί η γνώμη ότι πολλά σχέδια νόμων, που απορρέουν από το μνημόνιο και το μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα, ελέγχονται ως αντισυνταγματικά ή είναι στα όρια της νομιμότητας. Παρόλα αυτά, αυτά τα σχέδια νόμου, έγιναν νόμοι του κράτους.
Ενδεικτικά σας αναφέρω:
Αντισυνταγματικός ο «Καλλικράτης».
Αντισυνταγματική η κατάργηση του αυτοδιοίκητου και της αυτοτέλειας των Ανώτατων Εκπαιδευτικών Ιδρυμάτων.
Αντισυνταγματική η κατάργηση της διαιτησίας και των συλλογικών συμβάσεων εργασίας.
Αντισυνταγματικοί φόροι και περικοπές μισθών και συντάξεων.
Αντισυνταγματική η εργασιακή εφεδρεία και οι απολύσεις δημοσίων υπαλλήλων.
Ταυτόχρονα, τα τελευταία δύο χρόνια είμαστε μάρτυρες πρωτοφανών ενεργειών εκ μέρους της κυβέρνησης και του πρωθυπουργού, που όμοιές τους δεν έχουν παρατηρηθεί ξανά στην κοινοβουλευτική ιστορία του τόπου.
Ενδεικτικά σας αναφέρω:
Ο πρωθυπουργός της χώρας, αφενός απορεί γιατί το Ελληνικό Σύνταγμα τον εμποδίζει να πραγματοποιήσει αυτά που μπορούν να γίνουν σε άλλες χώρες και αφετέρου, μιλώντας ενώπιον των Γερμανών Βιομηχάνων, δήλωσε ότι δεν είναι πρόβλημά του αν έχει τη λαϊκή υποστήριξη, παραδεχόμενος έτσι την πασιφανή αναντιστοιχία αυτής της κυβερνητικής πλειοψηφίας με τη λαϊκή βούληση.
Ο πρωθυπουργός και ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης και υπουργός Οικονομικών στέλνουν επιστολές στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, στις οποίες δεσμεύονται για θέματα που αγνοεί ακόμα και το υπουργικό συμβούλιο.
Τέτοιες ενέργειες ακυρώνουν το ρόλο της Βουλής Ελλήνων ακόμα και το ρόλο των κυβερνητικών βουλευτών, οι οποίοι ομολογούν ότι ψηφίζουν υπό το καθεστώς εκβιασμών.
Ταυτόχρονα, παράγοντες του δημόσιου βίου εκτοξεύουν απειλές εκτροπής και διατυπώνουν δημόσια την άποψη ότι πρέπει να περιοριστούν συνταγματικές ελευθερίες καθώς η Ελλάδα «δεν αντέχει να είναι δημοκρατία».
Αξιότιμε κύριε Πρόεδρε της Δημοκρατίας.
Από όσα σας περίγραψα παραπάνω είναι φανερό πως οι θεσμοί της χώρας έχουν υποστεί τεράστιο πλήγμα και βρισκόμαστε σε κατάσταση εκτροπής από όσα υπαγορεύει το Σύνταγμα και το πολίτευμα της χώρας.
Οι πολίτες αναμένουν από όλους να υπερασπιστούν τη δημοκρατία και να συμβάλλουν στη δημοκρατική διέξοδο.
Από τη στιγμή που στην πατρίδα μας γίνεται κοινωνικός και πολιτικός σεισμός, όλοι όσοι μπορούμε, από τον τελευταίο εκλεγμένο εκπρόσωπο μέχρι την εξοχότητά σας, έχουμε εθνικό χρέος, να ασκήσουμε τη δυναμική της άμεσης παρέμβασης, για να διαμορφώσουμε μια νέα αντίληψη συλλογικής πολιτικής αποστολής και προοπτικής, έξω από τις αιχμαλωσίες και δουλείες κομματικών συσχετισμών και παρασκηνίων.
Αξιότιμε κύριε Πρόεδρε της Δημοκρατίας.
Πιστεύουμε ότι οι εκλογές είναι η μοναδική δημοκρατική διέξοδος. Οι λόγοι που συντρέχουν για τη διεξαγωγή τους πριν το πέρας της τετραετίας είναι πολύ σοβαρότεροι από αυτούς που πρόωρα επικαλέστηκαν οι κυβερνώντες κατά το πρόσφατο παρελθόν.
Γνωρίζω τις προτροπές που διατυπώνονται είτε από εκδότες είτε από πολιτικές δυνάμεις, που σας ζητούν να πάρετε πρωτοβουλίες για συγκρότηση άλλης κυβέρνησης από την παρούσα Βουλή. Η άποψή μας είναι ότι οποιαδήποτε κυβερνητική αλλαγή ερήμην της λαϊκής ετυμηγορίας θα συνιστά εκτροπή και απαράδεκτη παράκαμψη της λαϊκής βούλησης.
Γνωρίζω επίσης ότι το Σύνταγμα δεν σας δίνει αποφασιστικές αρμοδιότητες, αλλά σας παρέχει, ως ρυθμιστή του πολιτεύματος, την ευχέρεια της παρέμβασης.
Σας δίνει τη δυνατότητα να συγκαλέσετε εκτάκτως τη Βουλή, όπως έχετε δικαίωμα με βάση το άρθρο 40 παρ.1, ώστε να συζητηθούν παρουσία σας οι τελευταίες δραματικές εξελίξεις και αποφάσεις της Συνόδου Κορυφής.
Σας δίνει την ευχέρεια να παρέμβετε με το κύρος που αντλεί ο θεσμός του ΠτΔ έτσι ώστε να αποκατασταθεί κοινωνική ηρεμία, να προστατευτεί η λαϊκή κυριαρχία και να μην ισχύσουν και να μη ληφθούν άλλες αποφάσεις που δεσμεύουν τις επόμενες γενιές, ερήμην της λαϊκής βούλησης.
Αξιότιμε Κύριε Πρόεδρε
Η απώλεια εθνικής και λαϊκής κυριαρχίας, η εκχώρηση του δημόσιου πλούτου της χώρας, η κατάρρευση του κοινωνικού κράτους και η φτωχοποίηση των εργαζομένων είναι καταστάσεις τις οποίες όλοι μας έχουμε χρέος να αποτρέψουμε.
Με τιμή, εκ μέρους της Κ.Ο του ΣΥΡΙΖΑ
Αλέξης Τσίπρας
Η χώρα μας βρίσκεται σε μια ιστορική καμπή. Η οικονομική κρίση μετατρέπεται σταδιακά σε μια γενικευμένη κρίση που απειλεί να διαλύσει την κοινωνική συνοχή και να συρρικνώσει την εθνική και λαϊκή μας κυριαρχία. Στο λαό μας κυριαρχούν αισθήματα αδικίας, ταπείνωσης και λεηλασίας. Η δυσαρμονία της εφαρμοζόμενης πολιτικής της κυβέρνησης με τη λαϊκή βούληση είναι πρωτοφανής.
Η χώρα δεν αντιμετωπίζει μόνο μεγάλο πρόβλημα χρέους και δημοσιονομικού ελλείμματος. Έχει να αντιμετωπίσει και ένα τεράστιο έλλειμμα δημοκρατίας.
Οι κρισιμότερες πολιτικές αποφάσεις που αφορούν τις επόμενες δεκαετίες, δηλαδή το παρόν και το μέλλον του τόπου, ελήφθησαν ερήμην του Ελληνικού λαού. Η κυβέρνηση του κ. Παπανδρέου, εξελέγη σε άλλες συνθήκες, τον Οκτώβρη του 2009, και με εντελώς αντίθετες εξαγγελίες προς τον λαό από όσα εδώ και δύο χρόνια αποφασίζει.
Οι επιλογές της αποδεικνύονται εγκληματικές γιατί καταστρέφουν την παραγωγική και κοινωνική συνοχή, τη συλλογική απαίτηση για δικαιοσύνη και αλληλεγγύη, τη δημοκρατική αυτονομία διακυβέρνησης και κυριαρχίας, τον εσωτερικό πυρήνα των συνταγματικών εγγυήσεων για τη λειτουργία του πολιτεύματος και την κοινωνική αποστολή του κράτους.
Πρώτο θύμα αυτών των επιλογών είναι η ίδια η κοινοβουλευτική δημοκρατία και η μετατροπή της Βουλής σε επικυρωτικό όργανο αποφάσεων που λαμβάνονται από την τρόικα και υπερεθνικούς οργανισμούς.
Η δανειακή σύμβαση, βάση της οποίας εκπονήθηκαν τόσο το μνημόνιο όσο και το μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα, δεν έχει έρθει ακόμη στη βουλή για κύρωση ενώ, ο υπουργός Οικονομικών έχει εξουσιοδοτηθεί να υπογράφει και να κυρώνει οποιαδήποτε νέα σύμβαση.
Τα τελευταία δύο χρόνια από επιστημονικούς φορείς, ακόμα και από την Επιστημονική Διεύθυνση της Βουλής, έχει διατυπωθεί η γνώμη ότι πολλά σχέδια νόμων, που απορρέουν από το μνημόνιο και το μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα, ελέγχονται ως αντισυνταγματικά ή είναι στα όρια της νομιμότητας. Παρόλα αυτά, αυτά τα σχέδια νόμου, έγιναν νόμοι του κράτους.
Ενδεικτικά σας αναφέρω:
Αντισυνταγματικός ο «Καλλικράτης».
Αντισυνταγματική η κατάργηση του αυτοδιοίκητου και της αυτοτέλειας των Ανώτατων Εκπαιδευτικών Ιδρυμάτων.
Αντισυνταγματική η κατάργηση της διαιτησίας και των συλλογικών συμβάσεων εργασίας.
Αντισυνταγματικοί φόροι και περικοπές μισθών και συντάξεων.
Αντισυνταγματική η εργασιακή εφεδρεία και οι απολύσεις δημοσίων υπαλλήλων.
Ταυτόχρονα, τα τελευταία δύο χρόνια είμαστε μάρτυρες πρωτοφανών ενεργειών εκ μέρους της κυβέρνησης και του πρωθυπουργού, που όμοιές τους δεν έχουν παρατηρηθεί ξανά στην κοινοβουλευτική ιστορία του τόπου.
Ενδεικτικά σας αναφέρω:
Ο πρωθυπουργός της χώρας, αφενός απορεί γιατί το Ελληνικό Σύνταγμα τον εμποδίζει να πραγματοποιήσει αυτά που μπορούν να γίνουν σε άλλες χώρες και αφετέρου, μιλώντας ενώπιον των Γερμανών Βιομηχάνων, δήλωσε ότι δεν είναι πρόβλημά του αν έχει τη λαϊκή υποστήριξη, παραδεχόμενος έτσι την πασιφανή αναντιστοιχία αυτής της κυβερνητικής πλειοψηφίας με τη λαϊκή βούληση.
Ο πρωθυπουργός και ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης και υπουργός Οικονομικών στέλνουν επιστολές στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, στις οποίες δεσμεύονται για θέματα που αγνοεί ακόμα και το υπουργικό συμβούλιο.
Τέτοιες ενέργειες ακυρώνουν το ρόλο της Βουλής Ελλήνων ακόμα και το ρόλο των κυβερνητικών βουλευτών, οι οποίοι ομολογούν ότι ψηφίζουν υπό το καθεστώς εκβιασμών.
Ταυτόχρονα, παράγοντες του δημόσιου βίου εκτοξεύουν απειλές εκτροπής και διατυπώνουν δημόσια την άποψη ότι πρέπει να περιοριστούν συνταγματικές ελευθερίες καθώς η Ελλάδα «δεν αντέχει να είναι δημοκρατία».
Αξιότιμε κύριε Πρόεδρε της Δημοκρατίας.
Από όσα σας περίγραψα παραπάνω είναι φανερό πως οι θεσμοί της χώρας έχουν υποστεί τεράστιο πλήγμα και βρισκόμαστε σε κατάσταση εκτροπής από όσα υπαγορεύει το Σύνταγμα και το πολίτευμα της χώρας.
Οι πολίτες αναμένουν από όλους να υπερασπιστούν τη δημοκρατία και να συμβάλλουν στη δημοκρατική διέξοδο.
Από τη στιγμή που στην πατρίδα μας γίνεται κοινωνικός και πολιτικός σεισμός, όλοι όσοι μπορούμε, από τον τελευταίο εκλεγμένο εκπρόσωπο μέχρι την εξοχότητά σας, έχουμε εθνικό χρέος, να ασκήσουμε τη δυναμική της άμεσης παρέμβασης, για να διαμορφώσουμε μια νέα αντίληψη συλλογικής πολιτικής αποστολής και προοπτικής, έξω από τις αιχμαλωσίες και δουλείες κομματικών συσχετισμών και παρασκηνίων.
Αξιότιμε κύριε Πρόεδρε της Δημοκρατίας.
Πιστεύουμε ότι οι εκλογές είναι η μοναδική δημοκρατική διέξοδος. Οι λόγοι που συντρέχουν για τη διεξαγωγή τους πριν το πέρας της τετραετίας είναι πολύ σοβαρότεροι από αυτούς που πρόωρα επικαλέστηκαν οι κυβερνώντες κατά το πρόσφατο παρελθόν.
Γνωρίζω τις προτροπές που διατυπώνονται είτε από εκδότες είτε από πολιτικές δυνάμεις, που σας ζητούν να πάρετε πρωτοβουλίες για συγκρότηση άλλης κυβέρνησης από την παρούσα Βουλή. Η άποψή μας είναι ότι οποιαδήποτε κυβερνητική αλλαγή ερήμην της λαϊκής ετυμηγορίας θα συνιστά εκτροπή και απαράδεκτη παράκαμψη της λαϊκής βούλησης.
Γνωρίζω επίσης ότι το Σύνταγμα δεν σας δίνει αποφασιστικές αρμοδιότητες, αλλά σας παρέχει, ως ρυθμιστή του πολιτεύματος, την ευχέρεια της παρέμβασης.
Σας δίνει τη δυνατότητα να συγκαλέσετε εκτάκτως τη Βουλή, όπως έχετε δικαίωμα με βάση το άρθρο 40 παρ.1, ώστε να συζητηθούν παρουσία σας οι τελευταίες δραματικές εξελίξεις και αποφάσεις της Συνόδου Κορυφής.
Σας δίνει την ευχέρεια να παρέμβετε με το κύρος που αντλεί ο θεσμός του ΠτΔ έτσι ώστε να αποκατασταθεί κοινωνική ηρεμία, να προστατευτεί η λαϊκή κυριαρχία και να μην ισχύσουν και να μη ληφθούν άλλες αποφάσεις που δεσμεύουν τις επόμενες γενιές, ερήμην της λαϊκής βούλησης.
Αξιότιμε Κύριε Πρόεδρε
Η απώλεια εθνικής και λαϊκής κυριαρχίας, η εκχώρηση του δημόσιου πλούτου της χώρας, η κατάρρευση του κοινωνικού κράτους και η φτωχοποίηση των εργαζομένων είναι καταστάσεις τις οποίες όλοι μας έχουμε χρέος να αποτρέψουμε.
Με τιμή, εκ μέρους της Κ.Ο του ΣΥΡΙΖΑ
Αλέξης Τσίπρας
