Σκέψεις, λέξεις και απολογισμοί για μια χρονιά που φεύγει – Της Τζένης Σουκαρά

   

• “Πρέπει να σκοντάψουμε μέσα σε τόση βρωμιά και ανοησία πριν φτάσουμε στο σπίτι. Και δεν έχουμε κανέναν να μας καθοδηγήσει. Ο μόνος μας οδηγός είναι η νοσταλγία μας για το σπίτι μας” (Hermann Hesse)

• Σαν ταξίδι μοιάζει ο κάθε χρόνος. Καταλήγεις πάντα “σπίτι”. Αναπολείς. Κερδίζεις και χάνεις. Γεμίζεις όμως εμπειρίες. Γίνεσαι πλούσιος. Δημιουργείς στιγμές, έχεις αναμνήσεις.

• Τελευταίο Σάββατο του 2024 με κρύο και χιόνι στα ορεινά.
• Μοιάζει με φάρσα αυτός ο Δεκέμβρης που έφερε βροχές στην εκπνοή ενός έτους ρυτιδιασμένου και αφυδατωμένου από την ανομβρία.
• Και όμως έφερε βροχή!Θα το πίστευες αυτό με τόσα που άκουσες, έγραψες, είπες;
• Και χιόνια στα ορεινά. Που θα λιώσουν και θα γίνουν νερά και θα γεμίσουν τις πηγές..
• “Θαύμα Χριστουγεννιάτικο!”
• Ακόμα και η αναμονή είναι μια απασχόληση. Αυτό που είναι τρομακτικό…είναι να μην έχεις τίποτα να περιμένεις.
  (Τσέζαρε Παβέζε)
• Το 2024 που ξεκίνησε με ορκωμοσίες, όνειρα και ελπίδες. Νέες δημοτικές αρχές, νέες αντιπολιτεύσεις στα δημοτικά έδρανα. Χαμόγελα και αναπτέρωση ηθικού σε ένα τοπίο ασαφές και ρευστό.
• Νέοι κανόνες, μηνιαίες λογοδοσίες και υπερβολές σε δηλώσεις, ανακοινώσεις για τις εντυπώσεις από όλες τις μεριές.
• Δημοτικά τέλη, ηλεκτροφωτισμός, τάξη στους κοινόχρηστους χώρους, στρατόπεδο, Δημοτική αγορά, παραλιακό μέτωπο έγιναν πολλές φορές αρένα και διαμάχη στην Κόρινθο..
• Τα άδεια γραφεία, οι ανύπαρκτοι φάκελοι, με το “καλημέρα” στο δημαρχείο του Ζευγολατιού. Οι μεν να βρίσκουν κρυμμένες  γεωτρήσεις, οι δε να μετρούν τις μέρες, τις ώρες και τα λεπτά χωρίς νερό.
• Γενικά οι αντιπολιτεύσεις παρά το γεγονός πως είχαν “Τροφή” για εποικοδομητική αντιπολίτευση,  δημιούργησαν κερκίδα.  Και άντε αυτό να το δεχθεί κάποιος από τους πρώην δημάρχους που αποδοκιμάστηκαν.
• Είναι και αυτοί οι  νεοεισερχόμενοι δεν εισήγαγαν καμία νέα λέξη, νέα  πρόταση,νέα  ιδέα που να φρεσκάρει το εξαιρετικά ντεμοντέ αυτοδιοικητικό τοπίο.. “Ξύλινοι” λόγοι και κατώτεροι των περιστάσεων σε πολλές φάσεις,λόγοι  με αντιφάσεις και με ακατανόητους συμβιβασμούς.
• Σ’ αυτούς τους παράξενους καιρούς που η σιγουριά δε χωρά στη ζωή μας, στο πείσμα των άλλων θα περιμένω τον κόσμο όμορφο να ξαναδώ….Άλλωστε τι κοστίζει η αναμονή;Τι κοστίζει η ελπίδα; (Αλκ. Παπαδάκη)
• Και να που η Ολυμπιακή φλόγα μας ξαναεπισκέφθηκε. Και όλοι την υποδεχθήκαμε με όλες τις τιμές. Να που μετά από 20 χρόνια την καλωσόρισα και πάλι. Και αυτή ήταν η δική μου τιμή και δικαίωση κόπων πολλών, δουλειάς και συνέπειας.
• Και όχι μόνο ήλθε η Φλόγα αλλά διανυκτέρευσε και όλος ο πλανήτης έστρεψε το βλέμμα του στην πόλη του Πηγάσου.
• Η περίοδος των Χριστουγέννων είναι η πιο αδίστακτη του έτους…Αυξάνει την ευτυχία στους ευτυχισμένους ανθρώπους και τη θλίψη στους θλιμμένους…
• Καλοκαίρι άνυδρο και καυτό. Να μαστιγώνει η φύση και να αγκομαχούν οι άνθρωποι. Η πρώτη μεγάλη ανησυχία κρατικών, κυβερνητικών, αυτοδιοικητικών και επιστημόνων. Οι συνέπειες της κλιματικής αλλαγής που έχει βάλει στο στόχαστρο και την Κορινθία.
• Στην αναμπουμπούλα ο λύκος χαίρεται. Και τα σχέδια ξεδιπλώνονται για την ιδιωτικοποίηση του νερού. Πρωτο βήμα οι αναγκαστικές συγχωνεύσεις των ΔΕΥΑ .Το σενάριο γίνεται χειρότερο με την Κορινθία να εντάσσεται στο δίκτυο της ΕΥΔΑΠ.
• Κορυφαία πολιτική στιγμή του έτους: To αρραγές μέτωπο των δημάρχων απέναντι στις κυβερνητικές μεθοδεύσεις. Η ενότητα έφερε όπως όλα δείχνουν και την υποχώρηση. Ελπίζουμε να μην επανέλθουν αυτά τα σενάρια  και ποντάρουν στην ομαδική μας αμνησία ή βρουν ανοιχτές θύρες και προθύμους οικοδεσπότες.
• Στολίστε το Χριστουγεννιάτικο δέντρο σας με πολύ φανταχτερά στολίδια.Στα κλαδιά της νοσταλγίας κρεμάστε αστέρια φωτεινά.Στα κλαδιά της μνήμης βάλτε μελαγχολικές χρωματιστές σφαίρες με αστραφτερές κλωστές…
• Το καλοκαίρι του 2024 ήταν φτωχό πολιτιστικά.
• Κορυφαίες στιγμές η παρουσίαση της εικοσικοντορου, πλοίου  της αρχαϊκής εποχής, το τοπόσημο του Ξυλοκάστρου.
• Ο Σταμάτης Κραουνάκης στην Αρχαία Κόρινθο με χιλιάδες κόσμου να τραγουδούν κάτω από την πανσέληνο “Αυτή η Νύχτα Μένει”
• Η Κρατική Ορχήστρα με τον Δημήτρη Σουκαρά στον Ακροκόρινθο
• Και οι Θαλασσινές Ημέρες του δήμου Κορινθίων που έφεραν τον κόσμο καθημερινά στον Φλοίσβο με  φινάλε  άκρως εντυπωσιακό με τους χορευτικούς συλλόγους του δήμου να δημιουργούν μια τεράστια ανθρώπινη αλυσίδα από την Πλατεία Παναγη Τσαλδάρη μέχρι τον Φλοίσβο και να χορεύουν..
• Αθλητικά το Λουτράκι κράτησε για μια ακόμα χρονιά τα σκήπτρα των μεγάλων αθλητικών γεγονότων.
• Τα παιδιά δεν ξέρουν ούτε παρελθόν ούτε μέλλον. Απολαμβάνουν απλά το παρόν, κάτι που πολύ λίγοι από εμάς κάνουν  -(Ζαν ντε Λα Μπρυγιέρ)
• Πλήγμα για τον Πολιτισμό με παρενέργειες και για την Κορινθία ο ξαφνικός θάνατος του σκηνοθέτη Μανούσου Μανουσάκη. Το ανοιχτό θέατρο Ειρήνη Παππά, στο Χιλιομόδι, είναι απόλυτα συνδεδεμένο με εκείνον.
• Ο Θάνατος του Βαρδή Βαρδινογιάννη τόνισε το μέγεθος της κορυφαίας του προσφοράς στον τόπο μας και στην χώρα συνολικά.
• Ο Θάνατος του Κώστα Γεωργουσόπουλου υπογράμμισε το τεράστιο μέγεθος του στα ελληνικά γράμματα και στο θέατρο.
• Ο θάνατος του Μίμη Πλέσσα ήταν η υπόκλιση ενός τεράστιου μουσικού που θα χρειαστούν 5 ζωές για να ξαναγραφτούν τόσα σπουδαία τραγούδια.
• Πνιγόμαστε από πληροφορίες καθώς λιμοκτονούμε από σοφία. (E.O. Wilson)
• Το παθαίνεις όταν αντικρίζεις στιγμές σαν αυτή του συνεδρίου του ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ, με την απαγόρευση εισόδου εκλεγμένων συνέδρων.
• Η δημοκρατία έγινε ράκος και μόνο από την πληροφορία στους δέκτες μας.
• Και μετά πήραν όλα το δρόμο τους. Ο ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ έγινε μικρός και ευέλικτος, ο Στέφανος έκανε κόμμα. Είχε προηγηθεί η “αξιοπρεπής” επανεκλογή Ανδρουλάκη, για να ακολουθήσει πολύ πιο μετά η έξοδος Σαμαρά από τη ΝΔ .Όλα στη θέση τους. Τακτοποιημένα για την επόμενη δράση.
• Η μηχανή της αφθονίας μας έδωσε φτώχεια.Η επιστήμη μας έκανε κυνικούς. Η απληστία μας έκανε σκληρούς και κακούς.
  Σκεφτόμαστε πάρα πολύ και νιώθουμε λίγο…Περισσότερο από μηχανές χρειαζόμαστε την ανθρωπότητα. Περισσότερο από δεξιότητες, χρειαζόμαστε καλοσύνη, συμπόνια και σεβασμό…. Χωρίς αυτές τις ιδιότητες, η ζωή είναι βία κι όλα χάνονται..
  (Charlie Chaplin)
• Ο πύρινος εφιάλτης του Σεπτέμβρη βρήκε στον ύπνο την πολιτική προστασία. Φωτιά μήνα Σεπτέμβρη, πού ακούστηκε; Η Ευρωστίνη μετρά νεκρούς, καμένες περιουσίες, καμένα σπίτια, καμένο δάσος. Μετρά πληγές και ανείπωτο πόνο.
• Η επόμενη ημέρα μετρά ζημιές.. Στις ψυχές των ανθρώπων το τραύμα δεν επουλώνεται.
• Είχε προηγηθεί το καλοκαίρι η φωτιά στη Στιμάγκα. Τραγική ειρωνία. Και φωτιά και χωρίς νερό. “Καιγόμαστε!” φώναξε ο δήμαρχος στα εθνικά τηλεοπτικά δίκτυα.
• Μη σε τρομάζουν οι μεγάλες ανηφόρες της ζωής. Φτάνοντας στο τέλος έχουν την καλύτερη θέα.
• Έτσι η ζωή πήρε και πάλι τα ίσια της. Η ακρίβεια, το καλάθι του καταναλωτή, το ρεύμα..
• Στην πόλη έργα, φυσικό αέριο, πεζοδρόμια και OPEN MALL.
• Η ζωή μπήκε και πάλι μπρος. Και μπήκαμε στις Επιμελητηριακές Εκλογές. Είχαμε να δούμε τέτοια κάλπη 7 ολόκληρα χρόνια.
• Νέα πρόσωπα μπήκαν και τάραξαν τα νερά σαν τον Θάνο Δούρο.  Νέες προτάσεις και παλιές μέθοδοι κονταροχτυπήθηκαν με την επικράτηση των παλαιών γνώριμων στα έδρανα του κτιρίου της Ερμού. Τα πρόσωπα κάνουν τους θεσμούς αναμφισβήτητα. Και εμείς ευχόμαστε στις επόμενες εκλογές η νίκη αυτή να έχει ουσία και απολογισμό έργου. Ευχόμαστε καλή επιτυχία στη νέα θητεία του Τάκη Λουζιώτη
• Στο παρά πέντε του αποχαιρετισμού..
• Τιμή σε δυο εξαιρετικούς πρώην δημάρχους. Γιώργος Πίσκοπος και Χαράλαμπος Καμπούρης .Ήθος και αυτοδιοικητική συνέπεια. Συνέπεια λόγων και πράξεων. 
• Και τώρα ποιος είναι αυτός ο νέος χρόνος  που έρχεται; Άντε βρες! Αυτές οι γνωριμίες στην αρχή τους μου είναι βαρετές. Όμως..
• Πάνω που λες πως όλα τέλειωσαν κι αρχίζεις πια να συνηθίζεις στην ιδέα, κάποιο ανεπαίσθητο άρωμα σε παγιδεύει
  και σκαλώνει το βλέμμα σου στο πρώτο κλαδί… Μικρές, αυθάδεις, πεισματάρικες ελπίδες βαλθήκανε να μπουμπουκιάζουν και σε κοιτάζουν περιπαιχτικά, ανατρέποντας την τάξη των πραγμάτων. (Αμαλία Τσακνιά)
• Και είναι αυτό που μεγάλωσα κάνοντας απολογισμούς προσωπικούς και λόγω επαγγέλματος, αντιλαμβανόμενη όλο και πιο βαθιά  το νόημα της ζωής.   Είναι οι καθημερινές καλημέρες μας και οι καληνύχτες μας. Είναι τα χαμόγελα των μωρών που γεννήθηκαν και των παιδιών που παίζουν ξέγνοιαστα στις παιδικές χαρές. Είναι οι έγνοιες και τα βλέμματα των περαστικών, είναι τα αστεία και τα γεγονότα της πόλης. Είμαστε εμείς ακόμα και αν μεγαλώνουμε, ευτυχώς μεγαλώνουμε ωραία και καλά. Αγαπώντας τις μπάλες, τα γκι, τα φώτα και τα πασπαλισμένα όνειρα.
• Είμαι εγώ, εσύ και όλοι μας που  κάθε τέτοιες ημέρες δίνουμε νόημα στους στίχους του Ελύτη: 
• ..Μου φτάνει που οι εβδομάδες έχουν Κυριακές.
• Μου φτάνει που τα χρόνια φυλάνε Χριστούγεννα για το τέλος τους.

Καλή Χρονιά!

Στην υγειά των Ονείρων και των Ελπίδων Μας!

Τζένη Σουκαρά 

jennysworld.gr