Η φωνή του Γρηγόρη Μπιθικώτση αποτελεί συλλογικό εθνικό θησαυρό μιας και είναι καταγεγραμμένη ανεξίτηλα στο ελληνικό DNA. Παράλληλα, όμως, ο Μπιθικώτσης σηματοδοτεί, για τον καθένα ξεχωριστά, κάτι διαφορετικό: Για άλλους είναι ο πρώτος Έλληνας τραγουδιστής που ερμήνευσε μελοποιημένη ποίηση μέσα από τη «Ρωμιοσύνη» και το «Άξιον Εστί» του Μίκη Θεοδωράκη και των Γιάννη Ρίτσου και Οδυσσέα Ελύτη αντίστοιχα, η φωνή πίσω από τα εμβληματικά « Της Δικαιοσύνης Ήλιε Νοητέ », «Ένα Το Χελιδόνι», «Της Αγάπης Αίματα». Για άλλους ο συνθέτης του ρεμπέτικου που δημιούργησε τραγούδια – διαμάντια όπως τα «Του Βοτανικού ο μάγκας» και «Στου Μπελαμή το ουζερί». Για άλλους, η μοναδική, «ξύλινη», δωρική φωνή του είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με τις χαρές και τις λύπες της ανθρώπινης ζωής έτσι όπως μοναδικά τις εξέφρασε μέσα από τραγούδια όπως τα «Άπονη ζωή», «Μάτια Βουρκωμένα», «Δραπετσώνα», «Υπομονή», «Και Δόξα Τω Θεώ», « Αύριο Πάλι»…
Γι’ αυτόν ακριβώς το λόγο η μεγάλη συναυλία μνήμης και τιμής που διοργανώνεται στις 17 Σεπτεμβρίου στο Καλλιμάρμαρο έχει συλλογική αλλά και ατομική αξία. Γιατί ο καθένας θα θυμηθεί και θα τραγουδήσει τον δικό του Μπιθικώτση, τον άνθρωπο που με κάποιον τρόπο σφράγισε τη ζωή και τις αναμνήσεις του.
Ακριβώς το ίδιο θα συμβεί και με τους καλλιτέχνες που θα συμμετάσχουν στη συναυλία, μέρος των εσόδων της οποίας θα διατεθούν στη «Φλόγα», τον Σύλλογο Παιδιών με Νεοπλασματική Ασθένεια, μεταξύ των οποίων οι Θέμης Αδαμαντίδης, Μελίνα Ασλανίδου, Πέτρος Γαίτάνος, Χρήστος Δάντης, Πέγκυ Ζήνα, Γιάννης Ζουγανέλης, Γιάννης Κότσιρας, Ρένα Μόρφη, Δημήτρης Μπάσης, Γιάννης Μπέζος, Γρηγόρης Μπιθικώτσης, Πίτσα Παπαδοπούλου, Αντώνης Ρέμος, Στέλιος Ρόκκος, Ηρώ Σαΐα, Μάριος Φραγκούλης, Κώστας Χατζής, Τεκετζήδες, ο Λάκης Λαζόπουλος, που έχει αναλάβει την καλλιτεχνική επιμέλεια και την παρουσίαση αλλά και ο σπουδαίος Σταύρος Ξαρχάκος που επίσης θα δώσει το δυναμικό παρών.
Τι σημαίνει άραγε για εκείνους ο Γρηγόρης Μπιθικώτσης; Με ποιον τρόπο επηρέασε τη ζωή τους και πώς νιώθουν τώρα που καλούνται να τον τιμήσουν ερμηνεύοντας τα αθάνατα τραγούδια του 20 ολόκληρα χρόνια μετά τον θάνατό του;
Απολαυστική αλλά και αποκαλυπτική για τον χαρακτήρα του Σερ του ελληνικού τραγουδιού είναι η διήγηση του Γιάννη Κότσιρα:
«Ήταν χειμώνας του 2001. Έπαιζα στη «Σφεντόνα» και λίγο πριν ξεκινήσω
την παράσταση, χτυπάει το τηλέφωνο, είναι ο Γρηγόρης ο Μπιθικώτσης και
μού τραγουδάει «Θα σπάσω εφτά ποτήρια στ΄ουρανού τα πανηγύρια»… θέλοντας
να με προσκαλέσει στη συναυλία που θα γινόταν προς τιμήν του στο Στάδιο
Ειρήνης και Φιλίας. Ναι, το έζησα αυτό! Ο Γρηγόρης ήταν ο δάσκαλός μου.
Αυτόν ξεχώρισα γιατί ο Μπιθικώτσης είναι ο ήχος που φανταζόμουνα πάντα
ότι θα είχε η φωνή της Ελλάδας. Αν η Ελλάδα τραγουδούσε, θα ήταν ο
Γρηγόρης Μπιθικώτσης. Στεντόρειος, καθόλου ανατολίτικος, με λυγμό, ήταν
περήφανος, δωρικός, Έλληνας. Ο ίδιος μάλιστα με έλεγε ψυχογιό του. Δεν
θα μπορούσα λοιπόν να λείψω από τη γιορτή που γίνεται προς τιμήν του
δασκάλου μου, του Σερ Γρηγόρη Μπιθικώτση.»
Για τον Δημήτρη Μπάση πάλι το όνομα Μπιθικώτσης είναι διαχρονικά συνυφασμένο με τη λέξη δάσκαλος: « Ο Γρηγόρης Μπιθικώτσης υπήρξε η πιο εμβληματική φωνή της σύγχρονης Ελλάδας. Πάρα πολλοί δημιουργοί εμπνεύστηκαν από τη φωνή του, εξάλλου ο Μίκης Θεοδωράκης έλεγε ότι αυτή η ξύλινη και δωρική φωνή ήταν η φωνή που τον ενέπνεε για να γράψει τα μεγάλα του έργα. Για μένα προσωπικά ο Γρηγόρης Μπιθικώτσης υπήρξε ένας δάσκαλος αφού τον μελέτησα όσο κανέναν άλλο τραγουδιστή, μελέτησα τις αναπνοές του, τη δωρικότητά του, την έκφρασή του όταν τραγουδούσε.»
Ο Γιάννης Μπέζος ακούει στη φωνή του Μπιθικώτση το πιο σημαντικό και ουσιαστικό κομμάτι της σύγχρονης ελληνικής μουσικής και δηλώνει ισόβιος θαυμαστής του: «Υπάρχει μια πολύ καλή πλευρά της πατρίδας μας, σε ότι αφορά στον πολιτισμό, στη μουσική, στο τραγούδι ειδικότερα, το οποίο είναι μια πολύ λαϊκή τέχνη, η οποία διαφέρει πάρα πολύ από τα σημερινά που καταναλώνουμε τόσο αβασάνιστα. Σε αυτήν την πρώτη κατηγορία ανήκει ο Γρηγόρης Μπιθικώτσης ο οποίος με αυτή την υπέροχη φωνή αλλά κυρίως με τον τρόπο που μετέφερε αυτά τα λόγια πάνω σ΄αυτές τις μελωδίες και με την αντίληψη του αισθήματος πάνω στα κομμάτια αυτά, σε αυτί το πολύ μεγάλο ρεπερτόριο, κάνει τη μεγάλη διαφορά. Θεωρώ τη συμμετοχή μου στη γιορτή του Παναθηναϊκού Σταδίου δεδομένη διότι ήμουν πάντα και παραμένω μεγάλος λάτρης της πορείας του Γρηγόρη Μπιθικώτση και με χαρά διαπιστώνω ότι υπάρχει ακόμα μέσα μας, ευτυχώς!»
Η Πίστα Παπαδοπούλου, η οποία συνεργάστηκε στην καριέρα της με πολλούς σπουδαίους καλλιτέχνες είναι κατηγορηματική σε σχέση με την ερμηνευτική αξία του Μπθικώτση: «Για μένα ο Γρηγόρης Μπιθικώστης είναι το Α και το Ω. Ο τραγουδιστής που ξέρει να τραγουδάει, που μιλάει μες την ψυχή μας, που έχει πει όλα τα είδη. Αυτό τα λέει όλα. Χαίρομαι που μάς δίνεται η ευκαιρία να πάμε στο Καλλιμάρμαρο, όλοι μαζί, και θα πούμε έστω και δυο τραγούδια αυτού του μεγάλου τραγουδιστή και συνθέτη που είχε την τιμή να τραγουδήσω τραγούδια που έγραψε ο ίδιος για μένα.»
Για τον Χρήστο Δάντη το όνομα Γρηγόρης Μπιθικώτσης ταυτίζεται με τον άνθρωπο που έβαλε σε πρώτο πλάνο τον λαό, τον απλό καθημερινό άνθρωπο: «Ήταν εκείνος που έφερε το λαϊκό τραγούδι από το πεζοδρόμιο μέσα σε μια άλλη κάστα ανθρώπων και το έκανε υπολογίσιμο. Έκανε δηλαδή τον λαό τον ίδιο υπολογίσιμο, τον πόνο του, την αγάπη του, την ψυχή του, τον έρωτά του, το βάσανό του. Ήμουν πάρα πολύ τυχερός και δούλεψα με τον Γρηγόρη Μπιθικώτση, λίγο πριν φύγει από τη ζωή, και δεν θα ξεχάσω ότι ήταν ένας άνθρωπος κιμπάρης, γενναιόδωρος, χάριζε την κουβέντα την καλή σε ευκολία. Ήταν πολύ ευγενής, πολύ καλοντυμένος πάντα, πολύ ήσυχος, πράος και μάς αγκάλιαζε όλους σαν να ήμασταν δικά του παιδιά.»
Και για τον Στέλιο Ρόκκο η φωνή αυτή είναι ταξίδι, ένα πολύτιμο ταξίδι στα νοσταλγικά παιδικά του χρόνια: «Μεγάλωσα σ’ ένα σπίτι που ο αγαπημένος τραγουδιστής του πατέρα μου και της οικογένειας γενικότερα, λεγόταν Γρηγόρης Μπιθικώτσης. Και έρχεται λοιπόν η στιγμή να με καλέσουν για να τιμήσω κι εγώ με την παρουσία μου αυτόν τον σπουδαιότατο τραγουδιστή. Κι επειδή το παιδί δεν φεύγει ποτέ από μέσα μας, πάντα θα το κουβαλάω, δεν μπορείτε να φανταστείτε πώς νιώθω.»
Και τέλος ο γιος του, το παιδί στο οποίο ο Μπιθικώτσης έδωσε όχι μόνο το επώνυμο αλλά και το όνομά του κληροδοτώντας του, παράλληλα, την ιερή ευθύνη να κρατά ζωντανό το σπουδαίο έργο του άφησε πίσω του. Τι μπορεί να πει ένας γιος για τον πατέρα; Πώς μπορεί να νιώθει ένας τραγουδιστής που είναι απόγονος του τραγουδιστή των τραγουδιστών: «Κάθε φορά που τιμάμε τον πατέρα μου η συγκίνησή μου είναι ιδιαίτερη γιατί έχω πραγματικές αναμνήσεις, έχω πολύ αγάπη γι΄ αυτόν τον άνθρωπο και θέλω να πιστεύω ότι η βραδιά στο Καλλιμάρμαρο στις 17 Σεπτεμβρίου, θα είναι μια μεγάλη γιορτή, όπως του αξίζει».