ΣΧΟΛΙΟ: Γρηγόρης Κλαδούχος
Πρώτα,
είναι ευχάριστο ότι υπάρχουν τόσοι που ενδιαφέρονται και εκφράζονται,
έστω και με ένα like ή με κάποια παρατήρηση.
Πιστεύω όμως ότι η Ευρωστίνη απαιτεί ευθύνη και τα θέματα που την αφορούν πρέπει - όπως πάντα και παντού – να γίνονται αντικείμενα δημόσιας συζήτησης και των θεσμών. Εννοώ διάλογος μέσα στην κοινωνία και απόφαση από εκπροσώπους που στα αρμόδια συμβούλια συζητούν. Δυστυχώς όμως για τα θέματα που θέτεις Basilis Lalos η κοινωνία ως σώμα, αλλά και οι εκπρόσωποι της Ευρωστίνης αλλά και το συμβούλιο του Δερβενίου ούτε συζήτησαν, ούτε έλαβαν κάποια απόφαση – πρόταση. Έτσι παρατηρούμε το φαινόμενο διάσπαρτων απόψεων χωρίς επικοινωνία με άλλες. Γνώμες πολλές αλλά δεν υπάρχουν προϋποθέσεις συγκρότησής τους σε κοινή διεκδίκηση.
Όσοι εκφράζουν μία σκέψη, καλό θα ήταν να κάνουν έστω και για το παραπάνω θέμα μία ανάλυση της τοπικής, κοινωνικής και πολεοδομικής πραγματικότητας μαζί με τις συνθήκες του φυσικού περιβάλλοντος. Θέλει σφαιρική σκέψη για το τι απαιτείται και πως το κάνουμε.
Βλέπω μεμονωμένες προτάσεις για πεζογέφυρα, τι να κάνουμε το Ειρηνοδικείο, και άλλα που αποδεικνύουν την ανάγκη να ανακτήσουμε ένα ανεκτό επίπεδο συνδιαστικού σχεδιασμού. Ελπίζω ενώπιον των εκλογών να ξεκινήσει τουλάχιστον ένας διάλογος.
Πιστεύω όμως ότι η Ευρωστίνη απαιτεί ευθύνη και τα θέματα που την αφορούν πρέπει - όπως πάντα και παντού – να γίνονται αντικείμενα δημόσιας συζήτησης και των θεσμών. Εννοώ διάλογος μέσα στην κοινωνία και απόφαση από εκπροσώπους που στα αρμόδια συμβούλια συζητούν. Δυστυχώς όμως για τα θέματα που θέτεις Basilis Lalos η κοινωνία ως σώμα, αλλά και οι εκπρόσωποι της Ευρωστίνης αλλά και το συμβούλιο του Δερβενίου ούτε συζήτησαν, ούτε έλαβαν κάποια απόφαση – πρόταση. Έτσι παρατηρούμε το φαινόμενο διάσπαρτων απόψεων χωρίς επικοινωνία με άλλες. Γνώμες πολλές αλλά δεν υπάρχουν προϋποθέσεις συγκρότησής τους σε κοινή διεκδίκηση.
Όσοι εκφράζουν μία σκέψη, καλό θα ήταν να κάνουν έστω και για το παραπάνω θέμα μία ανάλυση της τοπικής, κοινωνικής και πολεοδομικής πραγματικότητας μαζί με τις συνθήκες του φυσικού περιβάλλοντος. Θέλει σφαιρική σκέψη για το τι απαιτείται και πως το κάνουμε.
Βλέπω μεμονωμένες προτάσεις για πεζογέφυρα, τι να κάνουμε το Ειρηνοδικείο, και άλλα που αποδεικνύουν την ανάγκη να ανακτήσουμε ένα ανεκτό επίπεδο συνδιαστικού σχεδιασμού. Ελπίζω ενώπιον των εκλογών να ξεκινήσει τουλάχιστον ένας διάλογος.