«Σήμερον κρεμάται επί ξύλου" ο εν ύδασι την γην κρεμάσας.
Στέφανον εξ ακανθών περιτίθεται ο των αγγέλων Βασιλεύς.
Ψευδή πορφύραν περιβάλλεται ο περιβάλλων τον ουρανόν εν νεφέλαις. Ράπισμα κατεδέξατο ο εν Ιορδάνη ελευθερώσας τον Αδάμ.
Ήλοις προσηλώθη ο Νυμφίος της Εκκλησίας.
Λόγχη εκεντήθη ο Υιός της Παρθένου.
Προσκυνούμεν Σου τα πάθη, Χριστέ.
Δείξον ημίν και την ένδοξόν σου ανάστασιν».
Η Σταύρωση είναι το κατ’ εξοχήν γεγονός που σηματοδοτεί την ουσία και την πεμπτουσία της ζωής μέσα στην Ιστορία.
Ο
Σταυρός μπαίνει στο κέντρο της ζωής γιατί καταργεί τον θάνατο.
Νοηματοδοτεί όλα όσα τοποθετούνται στην προοπτική του. Θεός και άνθρωπος
ενωμένοι σταυρώθηκαν. Ο μη γνήσιος άνθρωπος σταύρωσε τον γνήσιο στην
ουσία του άνθρωπο, τον Θεάνθρωπο. Και από τη θυσιαζόμενη αγάπη στο
Σταυρό ξεχύθηκε η φωτοχυσία της Ανάστασης.
