ΔΕΡΒΕΝΙ: Δημοτικός Θερινός Κινηματογράφος «Το διάλειμμα» αρχίζει τις προβολές του για 16η χρονιά - Η ιστορία του κινηματογράφου στο Δερβένι

   

 Είναι κάτι νύχτες με φεγγάρι...μες τα θερινά τα σινεμά...  με μοσχοβολιά από αγιόκλημα και γιασεμί... νύχτες μαγικές... !!! Πρώτα καρδιοχτύπια, αθώα φιλιά,τρυφερές αγκαλιές, με πασατέμπο,ποπ κορν, τσιπς και αναψυκτικό...

 Ο θερινός Δημοτικός κινηματογράφος του Δερβενίου, “Το διάλειμμα” από την Παρασκευή 15 Ιουλίου 2022 «σηκώνει αυλαία» με την εξαιρετική ταινία σινεφίλ “Γλυκά Δεκάξι”. Το διάλειμμα” αρχίζει για δέκατη έκτη χρονιά με πρωτοβουλία της Δημοτικής αρχής Ξυλοκάστρου -Ευρωστίνης, και πάλι να λειτουργεί. Με πυξίδα τις μεγάλες επιτυχίες άλλων ετών θα συνεχίσει και φέτος να ταξιδεύει τους εραστές της έβδομης τέχνης σε μαγικές διαδρομές κάτω από τη λάμψη των αστεριών

 Οι προβολές θα γίνονται καθημερινά, με δύο ταινίες κάποιες μέρες, και θα διαρκέσουν μέχρι τέλος Αυγούστου.

Το πρόγραμμά του κινηματογράφου περιλαμβάνει, όπως κάθε χρόνο, ποιοτικές ταινίες από την παγκόσμια και ελληνική παραγωγή, σύγχρονες και επανεκδόσεις καθώς και πολλές (περισσότερες) παιδικές ταινίες μεταγλωττισμένες στα ελληνικά.
Φέτος δεν υπάρχει αυστηρό πρωτόκολλο (λόγω Covid-19) και ο κινηματογράφος θα λειτουργήσει χωρίς περιορισμό ως προς την πληρότητα. Παραμένει όμως η ισχυρή σύσταση για χρήση μάσκας σε περίπτωση συνωστισμού. Ας είμαστε όλοι προσεκτικοί (προσωπικό και θεατές) επιδεικνύοντας την απαραίτητη ατομική ευθύνη για να προστατεύσουμε έτσι τον εαυτό μας αλλά και τους άλλους.

Οι προβολές θα γίνονται καθημερινά (ώρα 9:30 μ.μ.) στον προαύλιο χώρο του Δημοτικού Σχολείου Δερβενίου. Θα προβληθούν οι καλύτερες ταινίες της φετινής παραγωγής όλων των μεγάλων κινηματογραφικών εταιρειών. Ταινίες βραβευμένες στα Όσκαρ και στα σημαντικότερα ευρωπαϊκά φεστιβάλ, που σημείωσαν καλλιτεχνική και εμπορική επιτυχία. Το εξαιρετικά επιλεγμένο πρόγραμμα περιλαμβάνει επίσης τις ωραιότερες ταινίες κινουμένων σχεδίων για μικρούς και μεγάλους καθώς και ορισμένες κλασσικές δημιουργίες κορυφαίων σκηνοθετών.
Η περσινή ανταπόκριση του κοινού απέδειξε ότι ο θερινός κινηματογράφος είναι μια αναγκαιότητα για τους κατοίκους και παραθεριστές της περιοχής του Δερβενίου και όχι μόνο, ένα μέσο επικοινωνίας μεταξύ των ανθρώπων που αναζητούν την ψυχαγωγία και την ποιοτική διασκέδαση τις ζεστές νύχτες του καλοκαιριού. Γι΄ αυτό η προσπάθεια συνεχίζεται με την πεποίθηση ότι το φετινό καλοκαίρι θα είναι ακόμα πιο ονειρικό για τους κινηματογραφόφιλους. 

 Κι αυτό το  καλοκαίρι - 16ο συνεχές- συνεπής στο ραντεβού του, ο Δημοτικός κινηματογράφος "Διάλειμμα'' του Δερβενίου,  την Παρασκευή 15 Ιουλίου 2022 «σηκώνει αυλαία» με την εξαιρετική ταινία σινεφίλ “Γλυκά Δεκάξι” (Δραματική, 106 ́, 2002) Σκηνοθεσία : Κεν Λόουτς, Πρωταγωνιστούν: Μάρτιν Κόμπστον, Ανμαρί
Φούλτον, Γουίλιαμ Ρούαν, Μισέλ Αμπερκρόμπι, Μισέλ Κούλτερ, Γκάρι ΜακΚόρμακ
Η ιστορία της ταινίας διαδραματίζεται στη Σκωτία,σε μια μικρή πόλη της, όπου κυριαρχεί η ανεργία. Ήρωας ένα 15χρονο αγόρι, ο Λίαμ, χωρίς πατέρα,
που η μητέρα του βρίσκεται στη φυλακή. Ο Λίαμ έχει αποφασίσει τη μέρα των 16 του γενεθλίων, όταν αυτή θ' αποφυλακιστεί, να της προσφέρει ένα τροχόσπιτο για να ζήσουν εκεί μαζί. Γι' αυτό προσπαθεί να βρει τρόπους να κερδίσει, όσο πιο γρήγορα γίνεται, τα απαιτούμενα χρήματα, μ' αποτέλεσμα να μπλέξει στη διακίνηση ναρκωτικών και το έγκλημα...
Μια συγκλονιστική κωμικοτραγική ταινία δοσμένη με δύναμη, ειλικρίνεια και χιούμορ. Βραβείο Φεστιβάλ των Καννών Καλύτερου σεναρίου.

 Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΥ ΣΤΟ ΔΕΡΒΕΝΙ

Στο Δερβένι ο θερινός κινηματογράφος πρωτολειτούργησε στα μέσα της δεκαετίας του 50 πίσω από το τότε κοινοτικό γραφείο , όπου σήμερα είναι κτισμένο το Νηπιαγωγείο .
Αργότερα στο χώρο του θερινού κινηματογράφου κατασκευάστηκε το Γυμνάσιο και Λύκειο του Δερβενίου και ιδιώτες λειτούργησαν καινούργιο θερινό κινηματόγραφο για μια 30 ετία σε παραπλήσιο χώρο , απέναντι από το γυμναστήριο (όπου τώρα το γήπεδο 7Χ7) με τις ονομασίες (Σίνε Έφη), «ΡΕΧ» , «ΑΥΛΑΙΑ» . Από τον κινηματογράφο αυτόν σήμερα μόνο η τσιμεντένια οθόνη του υπάρχει καθώς ο ιδιοκτήτης του χώρου εδώ και μια δεκαετία έκτισε οικοδομή , οι μνήμες μας είναι νώπες.
Ήταν μια απλοική κατασκευή με την αναγκαία οθόνη προβολής, τις καρέκλες για το φιλοθέαμον κοινό, την καμπίνα προβολής και φυσικά ..το αναψυκτήριο.
 Η κληματαριά, οι λεμονιές, η βουκαμβίλια και το γιασεμί, το χαλίκι και τα πάνινα καθίσματα (καρέκλες σκηνοθέτη!!!), το πέρασμα της γάτας , ακόμη και οι επιδρομές των κουνουπιών Περιφραγμένος από μαντρότοιχο που είχε διακοσμήσει με ζωγράφική φιγούρες κλπ ο τότε φιλόλογος και καθηγητής ιστορίας  Κ. Ντελόπουλος που υπόγραφε τα έργα του «υπό τύπον Ντελοπούλου» , αλλά και οι "τζαμπατζήδες" από τα μπαλκόνια των διπλανών οικιών , καθώς και του παρακείμενου ξενοδοχείου , είναι στοιχεία που έχουν μείνει στη μνήμη μου από τον θερινό κινηματογράφο του χωριού μου.
Τη μαγεία του θερινού σινεμά εντείνει ο ξάστερος ουρανός πάνω από τους θεατές και δημιουργεί μια δεύτερη σκηνή προς την οποία συχνά δραπετεύει το μάτι και γιατί όχι κλέβει την παράσταση! Κανείς δεν μπορεί να αντισταθεί στην ομορφιά μιας καλοκαιρινής νύχτας με μια ιστορία της 7ης τέχνης να "ξεδιπλώνεται" στην οθόνη.
Όμορφες βραδιές με πανσέληνο για φαν του σινεμά και όχι μόνο. Για να ζήσουμε όσα διηγούνται οι μεγαλύτεροι με νοσταλγία ή να ξαναθυμηθούμε καλοκαίρια των παιδικών ή των εφηβικών μας χρόνων. Για να απολαύσουμε ταινίες της χρυσής εποχής του Hollywood ή ταινίες της δικής μας Φίνος Film ή και τις πιο cult. Βλέπουμε ταινίες που δεν προλάβαμε να δούμε τον χειμώνα ή πιο ανάλαφρες για να τις απολαύσουμε παρέα με το καλοκαιριάτικο φεγγάρι.
Ο θερινός κινηματογράφος είναι μια αγαπημένη ψυχαγωγία των Ελλήνων. Πώς να μην είναι, άλλωστε; Πραγματική αγωγή ψυχής και ηρεμίας... Έχει φανατικούς θαυμαστές, που τον διατηρούν ζωντανό παρά την επέλαση του home cinema.

Πριν κλείσω το σημείωμα μου αυτό , με αφορμή, λοιπόν, την επαναλειτουργία του θερινού σινεμά στο Δερβένι, αξίζει να αναφερθώ και για τον χειμερινό ιστορικό κινηματογράφο της πόλης το «Σίνε Ελίτ». Το 1956 ο εξ Αμερικής επαναπατρισθείς Παναγιώτης Μούχας επισκεύασε και μετάτρεψε την αίθουσα "Λαζανά" σε κινηματογραφική αίθουσα με την επωνυμία "ΕΛΙΤ" και προέβαλε αξιόλογες ταινίες. Ο τρόπος λειτουργίας της αίθουσας ήταν μικρό αντίγραφο μιας τέτοιας της Αμερικής. Τις Κυριακές και στις τέσσερες προβολές οι ουρές ξεπερνούσαν τα πενήντα μέτρα ...και όπως αναφέρει ο φίλος και συμπολίτης μας Γιάννης Ξ. Σπυρόπουλος,... με το τρανζίστορ στο αφτί , για να ακούνε την εξέλιξη  των άγωνων ποδοσφαίρου που μετέδιδε ο ραδιοφωνικός σταθμός Αθηνών.   παρακολουθώντας  τις αγαπημένες τους ομάδες (Ολυμπιακό , ΑΕΚ, Πάο, Παγκορινθιακό , Παναιγιάλειο κλπ)
Το «Σίνε Ελίτ», που τώρα οι σημερινοί του ιδιοκτήτες μετέτρεψαν σε ψαροταβέρνα, λειτούργησε από την δεκαετία του 50 και σχεδόν για μια 30ετία απολαύσαμε ταινίες του καλού Ελληνικού και ξένου κινηματογράφου , ενώ από τα θεατρικά του πλατό πέρασαν σχεδόν όλοι οι μεγάλοι Έλληνες ηθοποιοί της εποχής εκείνης που οι παραστάσεις τους έμειναν αξέχαστες στο φιλοθέαμον κοινό του Δερβενίου και όχι μόνο. 

ΒΑΣΙΛΗΣ ΛΑΛΟΣ