Του Νίκου Ζάβαλη
( Μαύρα Λιθάρια)
Ο Κύριος στη χώρα των Γαδαρηνών…
Είναι πιο πολύτιμοι οι χοίροι (τα γουρούνια) από τους ανθρώπους;;;;
Ο άνθρωπος της Ευαγγελικής περικοπής ταλαιπωρείται από τα δαιμόνια, και νομίζω ότι όλοι θα θέλανε να ελευθερωθεί ο συνάνθρωπός τους από τα δαιμόνια.
Αλλά ήθελαν «αντάλλαγμα» για την απώλεια των χοίρων…
Δηλαδή και να γίνει καλά ο άνθρωπός τους , αλλά και να μην χάσουν τα χοιρινά τους, που σύμφωνα με τον Μωσαϊκό νόμο απαγορεύονται.
Με απλά λόγια ήθελαν να είναι και νόμιμοι παραβάτες.
Ταλαιπωρείται ο άνθρωπος από πειρασμούς , από τον πονηρό , και τον απαλλάσσει ο Κύριος από την μακροχρόνια ταλαιπωρία και απομόνωση.
Αυτός ο άνθρωπος θεραπευμένος ζητάει επικοινωνία με τους άλλους…. δεν τον δέχονται και ζητάει να γίνει μαθητής Του. Ο Κύριος του αναθέτει να γίνει κήρυκας του θαύματος του θεού και να πάει να αναγγείλει στα περίχωρα την από τον Θεό θεραπεία του, και αυτό έκανε , υπάκουσε.
Έτσι καρποφορεί η διδασκαλία Του, από έναν πρώην δαιμονισμένο , ο οποίος την ευεργεσία που Του έκανε την μετάδωσε και την έμαθαν όλοι.
Αντίθετα οι Γαδαρηνοί , Τον έδιωξαν από κοντά τους.
Αυτό σημαίνει ότι ο Κύριος ήρθε να σώσει όλο τον κόσμο , εδώ όμως μόνο ο δαιμονισμένος δέχτηκε το θαύμα και τον λόγο του θεού. Οι άλλοι , που ήσαν μάλλον θηρία από τον εγωισμό τους και τα πάθη τους , δεν δέχτηκαν τον λόγο του θεού.
Μήνυμα είναι αυτό και για μας και για όλη την οικουμένη να αναλογιστούμε την δική μας ατομική ευθύνη στην κοινωνία που ζούμε και στον κόσμο που χτίζουμε…
Οι κάτοικοι των Γαδαρηνών είναι σαν και εμάς!!!
Συγκεκριμένα , πολλοί κάνουν τα πάντα για το χρήμα, διώχνουν τον θεό σαν τους Γαδαρηνούς. Δεν μας έγινε μάθημα . Και εμείς δεν θέλουμε να καταλάβουμε , ότι κάποτε θα φύγουμε από αυτή τη ζωή και πρέπει να ετοιμαστούμε.
Το ίδιο και οι Γαδαρηνοί , δεν ήθελαν να καταλάβουν.
Έχουμε όλοι μας ευθύνη να αλλάξουμε τον προσανατολισμό και τον δικό μας και της κοινωνίας γενικότερα.
Δυστυχώς το μόνο που μας αναπαύει είναι «φάγε , πίε, ευφραίνου» και χτίσαμε στην άμμο την κοινωνία του εγωισμού μας και της καλοπέρασης , για αυτό γκρεμίζονται όλα.
Το σύνθημα το έδωσε ο τέως δαιμονισμένος Γαδαρηνός.
Να έχουμε αγάπη , μετάνοια ,και πίστη στο θεό , που Τον διώξαμε…
Μέσα από την αγάπη και μετάνοια και πίστη ,--- που είναι τα φωτεινά αστέρια που δείχνουν τον δρόμο –- να βαδίσουμε για την αλλαγή και τη αιώνια σωτηρία μας.
Όχι λόγια, αλλά εδώ και τώρα αλλαγή ,και να γίνουμε όλοι ελπίδα και άνθρωποι με το Α κεφαλαίο.
…………………….
