Της Μαρίκας Λυσιάνθη
Ο τελευταίος πρωθυπουργός της χώρας προτού η πατρίδα μας απωλέσει την εθνική αυτοδιάθεσή της, μέσω των Μνημονίων στα οποία μας οδήγησε ο Γιώργος Παπανδρέου, με τις τραγικές συνέπειες που γνώρισε η ελληνική κοινωνία, σε επίπεδο φτωχοποίησης αλλά και διεθνούς απαξίωσης.
Ο μακροβιότερος πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας, εκείνος που πήρε την παράταξη από την παρακμή της απαξίωσης, και τη μετέτρεψε στη πιο σύγχρονη Κεντροδεξιά που γνώρισε η Ευρώπη στην εποχή του, με στρατηγική τον μεσαίο χώρο και επεκτείνοντας τα όριά της σε πολιτικά σύνορα που μονάχα ο Κωνσταντίνος Καραμανλής είχε καταφέρει να φτάσει. Εξαιρώντας και μπαίνοντας συνειδησιακά απέναντι από τα άκρα και τις ακρότητες που τα συνοδεύουν.
Ο ηγέτης που συμπάθησαν πλειοψηφικά ρεύματα της ελληνικής κοινωνίας, περισσότερο από κάθε άλλον τις τελευταίες δεκαετίες, ακριβώς επειδή του αναγνώρισαν ταυτοτικά στοιχεία “κανονικού” ανθρώπου, που μπορούσε να κατανοήσει αυθόρμητα τις ανάγκες του μέσου πολίτη, επειδή ο ίδιος δεν βρέθηκε ποτέ… σε γυάλα, αποκομμένος από την πραγματικότητα και τις αγωνίες τις οποίες βίωναν και εκείνοι.
Ο πολιτικός που, μετά την αποχώρησή του από την ηγεσία της Νέας Δημοκρατίας, στήριξε με ειλικρίνεια και χωρίς υπόγειες τρικλοποδιές τους διαδόχους του, έμεινε πέρα και πάνω από τη φθορά του εσωκομματικού κουτσομπολιού, και λειτούργησε ως σημείο αναφοράς και “τελευταία γραμμή άμυνας”, ώστε η Κεντροδεξιά να παραμείνει ενωμένη, στα πολύ δύσκολα χρόνια της μνημονιακής καταστροφής, που ξεχαρβάλωσε κομματικούς σχηματισμούς και ιδεολογίες.
Αυτός είναι, και… τον ξέρουμε, όπως εμφατικά είχε ομολογήσει, στην τελευταία προειδοποιητική ομιλία του προς τον ελληνικό λαό, στις εκλογές του 2009. Στις εκλογές του “λεφτά υπάρχουν”, τότε που η πλειοψηφία εμπιστεύτηκε τον τελευταίο των Παπανδρέου, με τα γνωστά, μοιραία αποτελέσματα.
Ο Κώστας Καραμανλής δεν έδωσε ποτέ δικαιώματα για να τον εντάξουν κάποιοι σε “παιχνίδια”. Γι’ αυτό και τα σενάρια που κυκλοφόρησαν πρόσφατα, για το ενδεχόμενο να μην είναι υποψήφιος στις επόμενες εκλογές, και η συσχέτισή τους με την περίπτωση άλλου πρώην πρωθυπουργού, μονάχα… χαμόγελα αποστροφής προκαλούν.
Οι συνεργάτες του έπραξαν το αυτονόητο, και τα διέψευσαν με τον πλέον κατηγορηματικό τρόπο. Η σχέση του Κώστα Καραμανλή με την κοινωνία άλλωστε, υπήρξε διαχρονικά αδιαμεσολάβητη. Και ό, τι κρίνει ότι θέλει να πει ή να αποφασίσει, θα το πει ο ίδιος. Δεν θα το… πουν για εκείνον σενάρια και μύθοι.
Έχει διανύσει μεγάλη διαδρομή στην Ιστορία της Κεντροδεξιάς, ώστε να έχει κερδίσει “πιστοποιητικό” αξιοπρέπειας και σεβασμού. Του λαού, των Θεσμών και της παράταξης.
Όπως έμαθε να κάνει πάντα…
