Στην Ελλάδα η αντιπολίτευση, με επικεφαλής τον ΣΥΡΙΖΑ, αφού βαρέθηκε να φωνάζει για τις μάσκες, τα σχολεία, την Εκκλησία, έχει βάλει στο στόχαστρό της τον συνωστισμό στα μέσα μαζικής μεταφοράς.
Και έπαθε κρίση μόλις ο καθηγητής Σωτήρης Τσιόδρας τόλμησε να μιλήσει για το θέμα, λέγοντας τη γνώμη του – διότι δεν έχει πάψει να είναι πολίτης και να αντιλαμβάνεται την πραγματικότητα – σχετικά με το αν είναι δυνατόν και αν είναι εύκολο να αποκτηθεί ένας νέος στόλος λεωφορείων.
Προφανώς, τόσο ο Τσιόδρας όπως και όλοι οι λογικοί άνθρωποι σε όλον τον κόσμο, γνωρίζουν ότι σε συνθήκες πανδημίας, με καραντίνες παντού, με τους εργαζόμενους μακριά από τους τόπους της εργασίας τους, με τις επιχειρήσεις κλειστές επί μήνες, με διακοπή ουσιαστικά του διεθνούς εμπορίου και των αεροπορικών μεταφορών, δεν είναι δυνατόν ούτε να παραγγελθούν και να φθάσουν λεωφορεία στους προορισμούς τους, ούτε να φθάνουν εγκαίρως ανταλλακτικά.
Αλλά ο Τσιόδρας δεν έχει δικαίωμα δια να ομιλεί, παρά μόνο για την επιστήμη του.
Αντίθετα, ο Τσίπρας, ο Παππάς και η παρέα τους μπορούν να μιλούν συνεχώς επί παντός επιστητού, ως πανεπιστήμονες!
Επίσης, ούτε ο πρωθυπουργός έχει δικαίωμα να υπερασπιστεί τον Τσιόδρα, να το πει δημόσια και να καλέσει όλους μας να υπερασπιστούμε τον Τσιόδρα, ενημερώνοντας τον Τύπο.
Οι μόνοι που έχουν δικαίωμα να λένε ό,τι θέλουν και να στέλνουν τα non paper ως φέιγ βολάν, είναι οι μυαλοπώληδες του ΣΥΡΙΖΑ – και λοιπής αντιπολίτευσης.
Το παράδειγμα της Ιταλίας
Κοίτα, όμως, πώς τα φέρνει η ζωή.
Αυτόν ακριβώς τον καιρό στην Ιταλία γίνεται ο κακός χαμός για το ίδιο θέμα.
Μιλάμε για την Ιταλία που διαθέτει εδώ και πολλές δεκαετίες το πιο άρτιο σύστημα συγκοινωνιών, που πάντα μας κατέπλησσε.
Εκεί, λοιπόν, ο συνωστισμός στα μέσα μεταφορά είναι πρωτοφανής. Οι εφημερίδες δημοσιεύουν καθημερινά φωτογραφίες με τους ανθρώπους να μετακινούνται δίκην… σαρδελών!
Και όλοι τάσσονται εναντίον όλων. Ο πρωθυπουργός Κόντε τα έχει βάλει με τις περιφέρειες, οι περιφέρειες με τα υπουργεία, ο Σαλβίνι ποστάρει φωτογραφίες συνωστισμού στο μετρό, βουλευτές καταγγέλλουν ότι τα χρήματα που δόθηκαν για τα μέσα μεταφοράς κατευθύνθηκαν στις «τρύπες» οι οποίες δημιουργήθηκαν στους οργανισμούς αστικών συγκοινωνιών, που είδαν τα έσοδά τους να καταρρέουν στη διάρκεια του πρώτου lockdown, καθώς τότε τα λεωφορεία, τα τρένα, το μετρό κυκλοφορούσαν άδεια.
Από την πλευρά του, ο Τύπος διαμαρτύρεται διότι με διάταγμα τα λεωφορεία κυκλοφορούν με πληρότητα 80% και καταγγέλλει την κυβέρνηση διότι στο τελευταίο της διάταγμα (25 Οκτωβρίου) η μόνη αναφορά που γίνεται στο θέμα είναι μία σύσταση προς τους πολίτες να… χρησιμοποιούν τα μέσα μεταφοράς μόνο σε περίπτωση ανάγκης!
«Χωρίς εμένα θα έκανε τον καθηγητή»!
Αυτή είναι η συμβουλή της κυβέρνησης Κόντε που στηρίζεται από το Δημοκρατικό Κόμμα και τα Πέντε Αστέρια και μισοστηρίζεται από τον Ματτέο Ρέντσι, αρχηγό του κόμματος «Italia Viva» ο οποίος σε συνέντευξή του στην εφημερίδα «Λα Ρεπούμπλικα», δήλωσε πως ο πρωθυπουργός είναι ένας λαϊκιστής και πως χωρίς αυτόν (τον Ρέντσι), ο Κόντε θα έκανε τον καθηγητή στο Πανεπιστήμιο της Φλωρεντίας και τώρα θα τον απασχολούσε πως λειτουργεί η τηλεκπαίδευση!
Και (ξανα)κοιτάξτε πώς τα φέρνει η ζωή. Ποιος κάνει στην Ιταλία τη μεγαλύτερη φασαρία κατά της κυβέρνησης συνασπισμού με βασικό εταίρο το Δημοκρατικό Κόμμα;
Μα… ο Σαλβίνι!
ΣΥΡΙΖΑ σε ρόλο Σαλβίνι;
Ο Σαλβίνι αυτόν τον καιρό λέει στην Ιταλία ό,τι λένε ο Τσίπρας και η παρέα του στην Ελλάδα – ο κορονοϊός κολλάει στα εστιατόρια, αλλά δεν κολλάει στα λεωφορεία και τα λοιπά και τα λοιπά.
Ακριβώς τα «επιχειρήματα» που ακούμε στην Ελλάδα από την αντιπολίτευση, τα ακούει στην Ιταλία ο Κόντε από τον Σαλβίνι!
Προσέξτε τώρα: Ούτε ο Σαλβίνι διανοήθηκε να τα βάλει με τους επιστήμονες!
Δημόσιες διαφωνίες επιστημόνων
Τα μέλη της ιταλικής αντίστοιχης επιτροπής επιστημόνων, ασχολήθηκαν με τα μέσα μεταφοράς και διαφώνησαν δημοσίως.
Η επιδημιολόγος Αντονέλλα Βιόλα δήλωσε ότι το ζήτημα των μέσων μαζικής μεταφοράς είναι «κρίσιμο», διότι «οι μάσκες δεν μπορούν να προστατέψουν σε συνθήκες που βλέπουμε στις φωτογραφίες και στα βίντεο».
Αμέσως, παρενέβη ο συνάδελφός της, καθηγητής στο πανεπιστήμιο της Πίζας Πιερλουίτζι Λοπάλκο, δηλώνοντας: «Αν φοράνε όλοι μάσκες, αν δεν την κατεβάζουν στο πηγούνι και αν, μόλις κατεβαίνουν, βάζουν απολυμαντικό στα χέρια, τότε δεν υπάρχει κίνδυνος διασποράς».
Και κυρίως: Ο Σέρτζιο Ιαβίκολι, μέλος της ιταλικής επιστημονικής επιτροπής που συμβουλεύει την κυβέρνηση, διευθυντής του τμήματος επιδημιολογίας και υγιεινής της εργασίας στο κρατικό Ινστιτούτο για την Ασφάλεια στην Εργασία, σε συνέντευξή του στην «Κορριέρε ντέλλα Σέρα», δήλωσε: «Τα μέσα μεταφοράς δεν αποτελούν εστίες μόλυνσης». Και το απέδωσε στο γεγονός ότι – με την προϋπόθεση ότι τηρούνται τα μέτρα προστασίας - ο χρόνος που παραμένουν οι επιβάτες στον χώρο δεν ξεπερνά κατά μέσο όρο την μισή ώρα και επομένως ο κίνδυνος μειώνεται.
Διαφορετική γνώμη εξέφρασε ο βιολόγος Ενρίκο Μπούτσι, ο οποίος σημείωσε πως αν σε ένα τρένο με εκατό άτομα υπάρχει ένας υπερμεταδότης που δεν φορά μάσκα, τότε κινδυνεύουν ακόμη και αυτοί που φορούν μάσκα.
Ρεαλιστές και όχι πολιτικοί
Ωστόσο, στην Ιταλία, τα μέλη της επιστημονικής επιτροπής έλαβαν υπ’ όψη τους ότι δεν ήταν εύκολο να βρεθούν τόσα πολλά λεωφορεία, ώστε η πληρότητα να πέσει στο 50%, όπως θα ήταν το επιθυμητό. Άκουσαν και τους περιφερειάρχες που τους είπαν πως δεν είναι εύκολο να γίνουν άμεσα προσλήψεις, ούτε είναι εύκολο να εκπαιδεύσεις τους οδηγούς στα δρομολόγια, ούτε γνωρίζουν τα δρομολόγια οι οδηγοί των τουριστικών λεωφορείων.
Ειδική αναφορά έγινε και σε μια μελέτη Αμερικανών και Κινέζων ερευνητών, που ανακάλυψαν ότι σε μια περίπτωση, ένας ασυμπτωματικός είχε μολύνει 23 συνεπιβάτες του μέσω του αίρ κοντίσιον του λεωφορείου.
Έλαβαν επίσης υπόψιν και κάτι ακόμη: Την εκτίμηση του Οργανισμού Μεταφορών σύμφωνα με την οποία αν στα πρωινά δρομολόγια η πληρότητα έπεφτε στο 75%, 91.000 εργαζόμενοι, φοιτητές και άλλοι πολίτες θα αναγκάζονταν να… πάνε με τα πόδια. Και αν η πληρότητα έπεφτε στο ιδανικό 50%, τότε εκτός θα έμεναν 275 χιλιάδες άνθρωποι. Και κάτι τέτοιο θα προκαλούσε άλλα προβλήματα – και προβλήματα υγείας και ψυχικής υγείας, καθώς άνθρωποι που αγωνιούν να φθάσουν εγκαίρως στη δουλειά τους θα έβλεπαν τα λεωφορεία να περνούν χωρίς να σταματούν.
Έτσι, οι Ιταλοί επιστήμονες κατέληξαν να συστήσουν στην κυβέρνηση να πολλαπλασιάσει τους ελέγχους για την τήρηση των μέτρων προστασίας στα μέσα μεταφοράς.
Ήταν αυτή μια καθαρά επιστημονική άποψη; Όχι βέβαια! Έγιναν οι επιστήμονες πολιτικοί; Μήπως αποφάσισαν να αβαντάρουν την κυβέρνηση Κόντε; Προφανώς ούτε αυτό συνέβη. Απλώς έβαλαν κάτω τα δεδομένα και συμφώνησαν – παρά τις διαφορετικές επιστημονικές απόψεις τους – ότι έπρεπε να προτείνουν ρεαλιστικές λύσεις.
Αυτό δεν αποτελεί άσκηση πολιτικής. Αποτελεί… στοιχειώδη άσκηση του εγκεφάλου.
Όσο για τους Ιταλούς πολιτικούς της αντιπολίτευσης, παρά την σφοδρή κριτική τους στην κυβέρνηση, δεν διανοήθηκαν να επιτεθούν στους επιστήμονες, οι οποίοι προσπαθούν για το καλύτερο με τα μέσα που διαθέτουν.
Αλλά στον ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι ικανοί να καταλάβουν ούτε αυτό που καταλαβαίνει ο Σαλβίνι…
elzoni.gr
