Της Λέττας Καλαμαρά
Σε διμέτωπο αγώνα
με τον ιό των μεταναστών η Ελλάδα προσαρμόζεται στο σύγχρονο χαρακτήρα
του πολέμου για να καθορίσει τη μοίρα της. Από τη μία, η σύμμαχος
Ιταλία, του ισχυρού βιομηχανικού Βορρά και του πανίσχυρου Νότου με το
Βατικανό στη μέση, καταρρέει έχοντας ήδη 1.128 κρούσματα Κορωνϊαίου ιού
και 29 θύματα, ξεπερνώντας και τη γειτονική στην Κίνα Νότιο Κορέα, με
αβέβαιο μέλλον. Από την άλλη, η σύμμαχος Τουρκία, η φιλόδοξη παγκόσμια
δύναμη όχι αδικαιολόγητα, παραδόθηκε στο Διεθνές Οργανωμένο Έγκλημα επιτρέποντας την αθρόα μετακίνηση των πελατών του οικονομικών μεταναστών και απειλώντας την εθνική κυριαρχία της Ελλάδας.
Ήταν 19 Δεκεμβρίου 2017 όταν ο νυν Γενικός Γραμματέας του ΝΑΤΟ Jens Stoltenberg σε
μία δημοσιευμένη διάλεξή του στο Ecole Militaire στο Παρίσι
σηματοδοτούσε το έτος 2014 ως "ένα έτος ορόσημο όταν ο Κόσμος άλλαξε. Το
Βιβλίο Εθνικής Ασφαλείας (κάθε χώρας) που είχε εξυπηρετήσει τα Κράτη
επί δεκαετίες είχε τεμαχιστεί", (“a pivotal year when World changed again. The national security rulebook that had served countries for decades had been torn up”). Στη διαδικασία αυτή βρίσκεται η Ελλάδα πλέον σε Έβρο Ποταμό, νησιά του Αιγαίου και νησιά της Ανατ. Μεσογείου (Καστελόριζο).
Η
ορθή και δυναμική κινητοποίηση της Ελληνικής Κυβέρνησης για την
αντιμετώπιση της απειλής εισβολής δεκάδων χιλιάδων οικονομικών
μεταναστών, συμπεριλαμβανομένων και ατόμων από το ιογενές Ιράν, με
Αστυνομία και Στρατό, είναι στη σωστή κατεύθυνση για την επανεγγραφή της Πολιτικής Εθνικής Άμυνας
μας, όχι όμως αρκετή. Το Διεθνές Οργανωμένο Έγκλημα μέσα από
τρομοκρατικές οργανώσεις, συμπεριλαμβανομένου και του Δικτύου διακίνησης
μεταναστών εμφανίζεται με την πρωτοβουλία των κινήσεων, με
βαθιά διείσδυση στα Κράτη και ικανό να καθορίσει τις εξελίξεις στον
πυρήνα του.
Στην
αντιμετώπιση μία ασύμμετρης απειλής, μίας κεκαλυμμένης πολεμικής
ενέργειας με διαφορετικούς μεθόδους από τις παραδοσιακές που
διαχωρίζονται σε συμβατικές και ανορθόδοξες η πρώτη σημαντική δυσκολία
είναι η ταυτοποίησή της. Χαρακτηριστική περίπτωση η πρόσφατη
εξέλιξη σε νησιά του Ανατ.Αιγαίου και Έβρο χθες τη νύχτα όπου πολλοί
πέφτουν στην παγίδα να στρέφονται εναντίον της Τουρκίας ή ακόμα και της
Περιφέρειας Αιγαίου, ενώ η πραγματική πηγή των εξελίξεων είναι το
Διεθνές Οργανωμένο Έγκλημα (Transnational Organised Crime, TOC), πού
έχει Αρχηγό και Δομή.
Στην
εκρηκτική δημιουργηθείσα κατάσταση που εν δυνάμει θα μπορούσε να
καταλύσει και την εθνική κυριαρχία και εξουσία των Κρατικών Αρχών το αντίδοτο του ιού υπάρχει ασφαλώς. Απαιτεί
γνώση και εμπειρία, αποφασιστικότητα και τόλμη και όλες τις αρχές
πολέμου που δεν αλλοίωσαν τη φύση του Πολέμου επί αιώνες. Ασφαλώς το
ζήτημα της απειλούμενης εισβολής των μεταναστών στο ελληνικό έδαφος,
χερσαίο και θαλάσσιο, δεν είναι αποκλειστική αρμοδιότητα των Υπουργών
Δημοσίας Τάξης κ.Χρυσοχοϊδη, Εθνικής Άμυνας κ.Παναγιωτόπουλου και
Ναυτιλίας κ.Πλακιωτάκη. Είναι ένα ζήτημα που άπτεται της Εθνικής
Ασφάλειας κάθε χώρας μέλους του ΝΑΤΟ και της ΕΕ και απαιτεί συνολικό
χειρισμό από το Μέγαρο Μαξίμου και τον κ.Μητσοτάκη προσωπικά για την
επιτυχή κατάληξή του.
Απορία
πάντως αποτελεί η απλή παρατήρηση εισβολής μεταναστών στο θαλάσσιο χώρο
ακόμα και σήμερα και δεν προμηνύονται θετικές εξελίξεις. Προφανώς
κ.Μητσοτάκη απαιτείται θαρραλέα αντιμετώπιση και εκεί άμεσα. Δεν μπορούν
να συνεχίζονται οι ροές ανενόχλητες και να παρατηρούνται απλώς. Να
κλείσει κάποιος την Κερκόπορτα που άνοιξε ο κ.Τσίπρας, πριν είναι αργά,
για να δοθεί έτσι η ευκαιρία να αντιμετωπιστεί η απειλή οργανωμένα και
ομαλά...
Αρχικά, στην επικοινωνιακή κυριαρχία
σε ελληνόφωνα μέσα ενημέρωσης που είναι ιδιόκτητα από επιχειρηματίες
που δραστηριοποιούνται και στην απέναντι πλευρά απαιτείται μία εξίσου
δυναμική επικοινωνιακή στρατηγική που δεν φαίνεται να έχει τη δυνατότητα
ο αρμόδιος Υπουργός προς το παρόν, όχι αδικαιολόγητα. Συμβατικά μέσα και social media
δείχνουν να έχουν καταληφθεί στο μεγαλύτερο βαθμό τους από την
προπαγάνδα που εντέχνως προωθεί το Διεθνές Οργανωμένο Έγκλημα στα οποία
με πηχυαίους τίτλους και ισχυρά μηνύματα, ανεβάζει ή κατεβάζει το
επικοινωνιακό του tempo κατά το δοκούν, ακόμη και fake.
Περνώντας στην ουσιαστική αντιμετώπιση αυτής της ασύμμετρης απειλής και αποδοτικής στρατηγικής το κέντρο βάρους της αντιμετώπισης πέφτει στο Υπουργείο Εξωτερικών
και τον ικανότατο κ.Δένδια. Αλίμονο, αν αυτή η απειλή της κυριαρχίας
της Ελλάδας με σύγχρονους μεθόδους και δεκάδες ή εκατοντάδες χιλιάδες
μετανάστες δεν μεταφραστεί ως επίκληση του άρθρου 5 της Ατλαντικής Συμμαχίας και
δεν αντιμετωπιστεί ανάλογα με τις προβλεπόμενες διαδικασίες συμβουλών
και ενεργειών. Από το 2014 και την κατάληψη αμαχητί μέρους της κυρίαρχης
Ουκρανίας από εγκληματικές οργανώσεις και ντυμένα πράσινα στρατιωτικά
υπό την κάλυψη επικοινωνιακού βομβαρδισμού η πυροδότηση της επίκλησης
του άρθρου 5 του ΝΑΤΟ άλλαξε. Το Διεθνές Οργανωμένο Έγκλημα είναι πανίσχυρο με
δισεκατομμύρια ευρώ κεφάλαια και δομικό μηχανισμό σε όλο τον πλανήτη
και κυρίως στις οδούς διέλευσης και κεντρικές αρτηρίες που διαπερνούν
ηπείρους και θάλασσες. Κανένα Κράτος, ακόμα και η μόνη παγκόσμια
υπερδύναμη των ΗΠΑ όπως σοφά αποτύπωσε ο Πρόεδρός της Ντόναλντ Τραμπ στη
δημοσιευμένη Εθνική Στρατηγική Ασφαλείας, δεν μπορεί να το
αντιμετωπίσει μόνο του.
Και η περίπτωση της Ε.Ε.
στη δικαιοδοσία του κ.Δένδια αποτελεί μία χρήσιμη πηγή ισχύος και
διεθνούς δικαίου όμως οι δυνατότητές της και η αποτελεσματικότητά της
έχει αποδειχθεί κατ' επανάληψη πενιχρή. Περισσότερο τσάι και
συμπάθεια και παρουσία για τροφοδότηση των δικών της μηχανισμών
πληροφόρησης αγνώστου βάθους, αρχών και ελέγχου τους. Εξάλλου όπως λέει
και ο συμπαθής ελληνόφωνος Επίτροπος Σχοινάς ο ευρωπαϊκός τρόπος ζωής
αναζητείται. Δεν βλάπτει όμως η ενεργοποίηση των μηχανισμών εξωτερικής
πολιτικής και αυτού του οργανισμού που πρόσφατα έζησε τον ακρωτηριασμό
του από το Brexit και παρέμεινε πλέον ανάμεσα στη στρατηγική σχέση
Ηνωμένου Βασιλείου της Βασίλισσας Ελισάβετ και Τουρκίας του Ταγίπ
Ερντογάν.
Πέρα από τη διπλωματία, η στρατιωτική αντιμετώπιση αυτής
της σύγχρονης και συντονισμένης απειλής απαιτεί και επιβολή της ισχύος
μέσα από τις δυνάμεις καταστολής και φύλαξης των συνόρων μας αναμφίβολα.
Οι αστυνομικές δυνάμεις του κ.Χρυσοχοϊδη και ιδίως οι κατασταλτικές που
τόσο πολύ λοιδορήθηκαν στα ακριτικά νησιά μας καθώς και οι λιμενικές
στα θαλάσσια περάσματα της Μικράς Ασίας είναι υπεύθυνες να εμποδίσουν
την κατάλυση της εθνικής κυριαρχίας μας και να εξασφαλίσουν την ασφάλεια
των κατοίκων των παραμεθορίων. Το ερώτημα είναι πόσες δυνάμεις είναι
αρκετές να αντιμετωπίσουν δεκάδες ή εκατοντάδες χιλιάδες επίδοξων
εισβολέων. Η απάντηση φυσικά βρίσκεται στις Ένοπλες Δυνάμεις που
διαθέτουν ισχυρότερους μηχανισμούς άμυνας αλλά απαιτούν την πλήρη
σύνθεσή τους, με άνδρες και γυναίκες, φυσικά την εκπαίδευσή τους και την
προσαρμογή τους στο σύγχρονο δόγμα επιχειρήσεων πέρα από τις προμήθειες
και τους διαγωνισμούς αναθέσεων που δυστυχώς γίνονταν για την φροντίδα
των εισβολέων και όχι την αντιμετώπισή τους.
Τα παραπάνω απαιτούν ένα ισχυρό σύστημα πληροφοριών με προσανατολισμό
στις σύγχρονες απειλές και όχι παρωχημένες τακτικές που περιλαμβάνουν
ακόμα και συμμάχους. Είναι αυτονόητο ότι καμία όμορη χώρα σύμμαχη σε ΕΕ
και ΝΑΤΟ δεν μπορεί να επιτεθεί στην Ελλάδα καθώς αφενός εξαναγκάζεται
από τις διεθνείς συνθήκες που έχει υπογράψει για να εισχωρήσει και
αφετέρου αυτό θα αποτελέσει και αιτία διάλυσης κάθε Συμφώνου Συμμαχίας,
συμπεριλαμβανομένου και της πανίσχυρης Ατλαντικής. Συνεπώς, μόνο με μία
επιθετική ενέργεια της Ελλάδας, που όμως έχει δηλώσει φιλειρηνική και
παθητική στάση επί δεκαετίες στα παγκόσμια θέατρα επιχειρήσεων σε βαθμό
παρεξηγήσεως ή με την ευθεία επίθεση του διεθνούς οργανωμένου εγκλήματος
για την κατάλυση Συμμαχιών θα μπορούσε να υπάρξει μία άλλη κατάσταση,
γεγονός απίθανο. Στο κρίσιμο ζήτημα των εθνικών πληροφοριών η Ελλάδα
όπως και πολλές άλλες χώρες δείχνει να αδυνατεί να προσαρμοστεί στην
αντιμετώπιση των ασύμμετρων απειλών. Ακόμα και το θλιβερό φαινόμενο να
εμποδίζονται επί έτη πολλά οι ψηφιακές ταυτότητες, που θα επέτρεπαν την
άμεση αναγνώριση Ελλήνων και εισβολέων, αποτελεί ένα χαρακτηριστικό
παράδειγμα κωλλυσιεργείας.
Φράκτες, χερσαίοι και πλωτοί, μαζί με κάθε άλλη κατασκευή αποτροπής
και παρεμπόδισης εισβολής μεταναστών αποτελούν de facto απαίτηση στο
σύγχρονο πολυ-πολιτισμικό κόσμο μας όπου η αντίληψη περί δημοκρατίας,
ελευθερίας σκέψης, ισότητας ανδρών - γυναικών και σεβασμού του ανθρώπου
γενικά, βιοτικού επιπέδου των πολιτών, μαζί με πολλά άλλα έχουν
διακριτές διαφορές. Αν θέλουμε να μετατρέψουμε την Ελλάδα εις το όνομα
της ελεύθερης οικονομικής μετανάστευσης, με αστεία επιχειρήματα όπως η
αντιμετώπιση του δημογραφικού, σε ισλαμικό χαλιφάτο ασφαλώς και δεν
χρειάζεται κανένας φράκτης και κανένα σύνορο. Ο εθνικά επιζήμιος Αλέξης
Τσίπρας, οπαδός της άναρχης παγκοσμιοποίησης και του τζίρου της
παράνομης μετανάστευσης των 2,2 δισεκατομμυρίων ευρώ προφανώς έδειξε το
δρόμο της αποσύνθεσης και της διάλυσης της Ελλάδας. Δεν αναμένεται να
σταθεί ο Τσίπρας στα μπλόκα της Καστανιάς για τον αγώνα απέναντι στους
Ιρανούς και άλλους εισβολείς αλλά είναι δεδομένη η πολιτική στήριξή του
στην απέναντι πλευρά της Ελλάδας.
Η
περίπτωση της επανάστασης των Ελληνικών Νήσων για την αποτροπή
κατασκευής κλειστών δομών διαμονής των χιλιάδων ήδη μεταναστών και η
εμμονή στην αίτηση για αποσυμφόρηση και νέα συμφόρηση προς την Κυβέρνηση
και τον Κυριάκο Μητσοτάκη αποδεικνύει και την ανάγκη εύρεσης οικονομικών παροχών από
τον αρμόδιο Υπουργό κ.Σταϊκούρα προς τους κατοίκους που όλα αυτά τα
χρόνια εθίστηκαν στη ζωή του μαύρου χρήματος του διεθνούς οργανωμένου
εγκλήματος που προωθούσε τους μετανάστες στα νησιά μας ανενόχλητο. Οι
αγροτικές επιδοτήσεις της δεκαετίας του '80 μετεξελίχθηκαν σε
προσφυγικές επιδοτήσεις. Στην πρώτη περίπτωση η Ελλάδα έχασε μέρος της
πρωτογενούς της παραγωγής και την δυνατότητα εκσυγχρονισμού της, στη
δεύτερη περίπτωση κινδυνεύει να χάσει εθνική κυριαρχία, βυθιζόμενη
ταυτόχρονα σε αιώνια φτώχεια και μαρασμό. Παροχές, λοιπόν, στους
νησιώτες απαιτούνται που δεν πρέπει να είναι επιδόματα αλλά να έρθουν
από την εθνική αύξηση της ανάπτυξης σε ποσοστό 5%, ενάντια στις
απαιτήσεις των αποικιοκρατών μας, με στοχευμένη προβολή και άνοδο του
τουρισμού, παρά τη δύσκολη συγκυρία του κοροναϊου και πλήθους άλλων
υγιών οικονομικών δραστηριοτήτων πριν μετατραπούν οι Έλληνες κάτοικοι
αντίστοιχα στους ομόλογους Αφγανούς που επιζητούν αποκλειστικά την
καλλιέργεια οπίου για την ευμάρειά τους.
Τέλος,
προς το παρόν, η ισχυρή εμπλοκή παρουσία των Ενόπλων Δυνάμεων και
προώθηση δυνάμεων στον Έβρο και τα Νησιά για την αντιμετώπιση των
δεκάδων χιλιάδων μεταναστών εγείρει και το νομικό θέμα εμπλοκής τους.
Τεθωρακισμένα οχήματα παρατάσσονται για ενίσχυση των αστυνομικών
δυνάμεων, το ζήτημα όμως είναι κατά πόσο εξουσιοδοτούνται να εμπλακούν
εναντίον μεταναστών και ντυμένων με πολιτικά εχθρικών δυνάμεων. Με
γνωστές τις αντιδράσεις κομματικών μηχανισμών και την αχαρτογράφητη
διείσδυση του διεθνούς οργανωμένου εγκλήματος και μέσα στις Ένοπλες
Δυνάμεις μας, η συμβολή των τελευταίων στην αντιμετώπιση των μεταναστών
απαιτεί το λιγότερο αναθεώρησή τους και προσαρμογή στο σύγχρονο
περιβάλλον επιχειρήσεων άμεσα και οργανωμένα.
Εν
κατακλείδι, απέχουμε πολύ από την ορθή εκτίμηση της απειλής και
προσαρμογή της χώρας στην αντιμετώπισή της ολιστικά και αυτό είναι αποκλειστική ευθύνη του Πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη που
οφείλει να δώσει το "πράσινο φως" για ριζικές αλλαγές στην αντιμετώπιση
των σύγχρονων απειλών, με κεντρικό μοχλό τις Ένοπλες Δυνάμεις. Εξάλλου
και η ταμπακιέρα της κρίσης και της επίθεσης του Διεθνούς
Οργανωμένο Εγκλήματος δεν είναι άλλη από την 3η Μαρτίου 2020 και τις
κρίσεις του πυρήνα τους. Δεν θα εκπλαγούμε διόλου αν ανασταλούν με το
πρόσχημα της έκτακτης κατάστασης ή ακόμα χειρότερα να γίνουν υποτονικές
ευνουχίζοντας Αρχηγούς και ακολούθους, για την προστασία κακώς ριζωμένων
δομών και προσώπων.
Ίδωμεν...
