Στον πόλεμο δεν πας για να πεθάνεις και ούτε αφήνεις νεκρούς πίσω πριν πεθάνουν.
Ατυχής η δήλωση του Έλληνα Πρωθυπουργού Κ.Μητσοτάκη για τη σωτηρία όσων
μπορούν να σωθούν πριν καν ξεκινήσει η κρίσιμη μάχη. Οι καιροί είναι
δύσκολοι και απαιτούν στιβαρές ηγεσίες
ικανών. Ακριβώς το αντίθετο, δηλαδή, από την επικρατούσα τάση της
προώθησης των αρεστών του δικτύου διακυβέρνησης των ελίτ της
αποτυχημένης Ε.Ε. που μας έφερε στη σημερινή κατάσταση.
Η
μάχη θα δοθεί στα Νοσοκομεία για όσους νοσήσουν σοβαρά, στα σπίτια των
εκατομμυρίων Ελλήνων, στη λειτουργία του κρατικού μηχανισμού και κυρίως
στην εθνική συνείδηση κάθε Κράτους της υφηλίου. Είναι πολλοί οι εραστές
της δικτατορίας και της κατάλυσης της δημοκρατίας και της ελευθερίας
σκέψης και της ζωής των ανθρώπων με κάθε αφορμή. Αυτή είναι η εύκολη
λύση που φλερτάρει το χθες για να επιβιώσει. Αυτοί είναι οι χαμένοι του
πολέμου όμως που οραματίζονται μία Περσία το Χομεϊνί, μία Τουρκία του
Ερντογάν, μια Ρωσία του Πούτιν, μία Αγγλία της Ελισάβετ, μία Γερμανία
της Μέρκελ, μία Γαλλία του Μακρόν, μία Κίνα του Σι Τζινπίνγκ μία Κορέα
του Κιμ και τόσων άλλων πρόθυμων υποτακτικών του εγκλεισμού και ελέγχου
τους ανθρωπίνου είδους εις όφελος των ιδίων και των αφεντικών τους.
Στην
Ελλάδα αυτός ο πόλεμος πρέπει να είναι νικηφόρος. Δεν φτάνουν τα
περιοριστικά μέτρα, δεν φτάνει ο αφορισμός για τους συμπολίτες μας, δεν
φτάνουν οι θρήνοι, δεν φτάνουν τα επιδόματα. Ο ελληνικός λαός
χρειάζεται λύσεις μαζί με την άμυνα κατά του ιού. Χρειάζεται πλήρης
ιατρική φροντίδα ΟΛΩΝ των νοσούντων με όσα νοσοκομεία, κλίνες, και
προσωπικό χρειάζονται προετοιμασμένα από ΕΧΘΕΣ. Πριν μας καταλάβει ο
ιός ολοκληρωτικά. Ο κ.Κικίλιας οφείλει να ενημερώνει καθημερινά πόσες
νέες κλίνες αντιμετώπισης του ιού διαθέτει η Ελλάδα και πόσες νέες
δημιουργήθηκαν κάθε μέρα. Μητσοτάκης και Κικίλιας δεν μπορούν να κρύβουν
τη γύμνια του ελληνικού συστήματος υγείας πίσω από τις απαγορεύσεις. Ο
κρατικός μηχανισμός Ενόπλων Δυνάμεων και Σωμάτων Ασφαλείας οφείλει να
συμπληρωθεί άμεσα στο 100% με κάθε μέτρο πριν μας καταλάβει ο ιός. Τόσοι
άνθρωποι, νέοι και νέες, παραμένουν χωρίς έργο πια.
Όσο
σημαντική είναι η πλήρης και όχι η επιλεκτική μέριμνα για τους
νοσούντες άλλο τόσο είναι για τα εκατομμύρια Ελλήνων που εύκολα οι κ.κ.
Μητσοτάκης και Κικίλιας ζητάνε την απομόνωσή τους. Δεν μπορεί ένα κράτος να μετατρέπεται σε δικτατορία εις το όνομα της δημοσίας υγείας χωρίς
να παρέχει διεξόδους. Σωστό το μέτρο κλεισίματος των σχολείων,
πανεπιστημίων και φροντιστηρίων και καταστημάτων αλλά χωρίς την άμεση
ενεργοποίηση των ψηφιακών εργαλείων, το λουκέτο θα μετατρέψει σε φυλακή
εκεί που άλλοτε υπήρχε ζωή και θα πρέπει να συνεχίσει να υπάρχει. Η
ελευθερία κίνησης και σκέψης είναι απαραίτητη πριν γίνουμε
κοινωνία-ζόμπι όπως θέλει το ιερατείο της καταστροφής.
Τα παιδιά οφείλουν να ενταχθούν υποχρεωτικά το συντομότερο στη δημόσια εκπαίδευση ηλεκτρονικά
και να συνεχίσουν δημιουργικά. Ο κόσμος πρέπει να απομακρυνθεί από τα
συνωστισμένα super markets μέσω των ηλεκτρονικών αγορών και το εμπόριο
επιχειρήσεις και καταναλωτές να προσαρμοσθούν άμεσα. Η διασκέδαση το
ίδιο χωρίς να περιορισθεί η ελεύθερη έξοδος από το σπίτι μεμονωμένα. Όλα
αυτά και πολλά άλλα απαιτούν μία ισχυρή τηλεπικοινωνιακή υποδομή που
οφείλει το Κράτος να παρέχει ακόμα και δωρεάν και σύντομα.
Με
λίγα λόγια ο ιός αυτός και ο επόμενος ήρθε για να μείνει. Ο κόσμος
αλλάζει και όποια κοινωνία προσαρμοσθεί καλύτερα θα επιβιώσει και θα
ανθήσει. Το χθες δεν ξανάρχεται. Ο πόλεμος δεν χρειάζεται θρήνο αλλά
γενναιότητα και ενότητα. Σίγουρα απαιτεί πρωτοβουλίες και η δημοκρατία παραμένει το καλύτερο πολίτευμα όλων, που οφείλει να διαφυλαχθεί ως κόρη οφθαλμού.
Αυτά και ίδωμεν. Τι μέλλει γενέσθαι.
Ίσως η κρίση γίνει και ευκαιρία για να οργανωθούμε και να αποδείξουμε
πόσο ισχυροί είμαστε, κ. Πρωθυπουργέ και όχι μόνο πειθήνια όργανα. Ναι
στον περιορσιμό όχι όμως στον εγκλεισμό, με το life style να μας κουνά
το δάχτυλο και να μας κάνει πλύση εγκεφάλου. Η πολιτική των απαγορεύσεων είναι εύκολη, το δύσκολο είναι η πολιτική των λύσεων για τη χώρα...