Της Λέττας Καλαμαρά
Σε μία ύποπτη περίοδο όπου θρησκευτικά και εθνικά σύμβολα, συμμαχικές σχέσεις, κόκκινα δάνεια και ενεργειακά συμβόλαια βρίσκονται σε οργασμό, oι αγορές που θα χόρευαν με το Παν Αλέξη Τσίπρα αρνούνται να ανοίξουν τις πόρτες για τη γη της Επαγγελίας και μία έντεχνα πολιτειακή κρίση στο πρόσωπο του εξοχοτάτου Προέδρου της Δημοκρατίας και Αρχηγού των Ενόπλων Δυνάμεων, αναδύεται. Με τις συντάξεις να αναμένουν τα μέτρα χρέους τον Ιανουάριο του 2019, την κοινωνία να βράζει με το 60% του λαού να επιθυμεί εκλογές και το 85% να αποδοκιμάζει τον Αλέξη Τσίπρα για την κατάσταση στην οποία οδήγησε την Ελλάδα ο φετινός εορτασμός της γέννησης του Ιησού Χριστού αναμένεται να είναι ανεπανάληπτος.
Σε μία ύποπτη περίοδο όπου θρησκευτικά και εθνικά σύμβολα, συμμαχικές σχέσεις, κόκκινα δάνεια και ενεργειακά συμβόλαια βρίσκονται σε οργασμό, oι αγορές που θα χόρευαν με το Παν Αλέξη Τσίπρα αρνούνται να ανοίξουν τις πόρτες για τη γη της Επαγγελίας και μία έντεχνα πολιτειακή κρίση στο πρόσωπο του εξοχοτάτου Προέδρου της Δημοκρατίας και Αρχηγού των Ενόπλων Δυνάμεων, αναδύεται. Με τις συντάξεις να αναμένουν τα μέτρα χρέους τον Ιανουάριο του 2019, την κοινωνία να βράζει με το 60% του λαού να επιθυμεί εκλογές και το 85% να αποδοκιμάζει τον Αλέξη Τσίπρα για την κατάσταση στην οποία οδήγησε την Ελλάδα ο φετινός εορτασμός της γέννησης του Ιησού Χριστού αναμένεται να είναι ανεπανάληπτος.
Αν κάτι είναι αδιαμφισβήτητο είναι ότι η διεθνής ελίτ με άλλα λόγια οι αποικιοκράτες της Ελλάδας για αιώνες αρνούνται
την ήττα τους και την απόσυρση τους από τη μήτρα της αληθινής
δημοκρατίας που αδημονεί να ξεγεννήσει τον Νέο Κόσμο του 21ου αιώνα. Ο
Κυριάκος Μητσοτάκης που απολαμβάνει την υψηλότερη δημοφιλία του
ελληνικού λαού αποτελεί κόκκινο πανί και κατατάσσεται ως θανάσιμος
κίνδυνος στην παντοκρατία των αποικιοκρατών. Η Ελλάδα για πρώτη φορά
στην ιστορία της είναι έτοιμη να ξεφύγει από το ολιγαρχικό καθεστώς και
να βαδίσει προς μία φιλελεύθερη δημοκρατία δυτικού τύπου που μεριμνά για
την ευημερία του λαού της, μέσα από κόπο όμως και δυτικές αξίες ζωής
και μόνο. Δυνάμεις της Ανατολής και του Βορρά αρνούνται επίσης να αποδεχθούν το αποτέλεσμα και ενεργοποιούν σε συνεργασία με δυτικούς ομοϊδεάτες κάθε
μηχανισμό αποσταθεροποίησης σε ένα περιβάλλον που κυριαρχούσαν μέχρι
πρότινος. Η Ελλάδα απέναντι σε μία Τουρκία, δεμένη πια στο άρμα της
Ρωσίας συνειδητά, αναδεικνύεται στην πρώτη γραμμή άμυνας του δυτικού
πολιτισμού.
Ο
Αλέξης Τσίπρας γνωρίζει ένα μόνο πράγμα ως γνήσιο τέκνο της διεθνούς
ελίτ. Δεν είναι διατεθειμένος να χάσει ντροπιαστικά και να φύγει από το
θέατρο της πολιτικής σκηνής που βασάνισε την Ελλάδα και τους πολίτες της
επί δεκαετίες. Μπροστά στην πλήρη αποδοκιμασία από τον ελληνικό λαό
είναι έτοιμος να βρει σανίδα σωτηρίας σε αυτόν που ο ίδιος έβαλε για ώρα
ανάγκης και διαφυγή εξόδου. Μία Προεδρική Εκλογή είναι το ζητούμενο μετά από τις εθνικές εκλογές της 25ης Ιανουαρίου
για να επαναφέρουν τον Αλέξη Τσίπρα με την απλή αναλογική σε θέση
ελέγχου αν όχι και επανακατάληψης της εξουσίας. Στη χειρότερη περίπτωση η
2η εντολή θα μπορούσε να βρεί μία συμβαστική λύση στο πρόσωπο της 1ης
εκλεγμένης γυναίκας Πρωθυπουργού εις βάρος του Κυριάκου Μητσοτάκη και
ενός Προέδρου από το αμαρτωλό κόμμα της Νέας Δημοκρατίας.
Αλίμονο,
αν κάποτε ένας ανεξέλεγκτος από τη διεθνή μαφία Έλληνας Πρωθυπουργός
εκλεγόταν μέσα από αληθινές κάλπες και ξεσκέπαζε την κόπρο του Αυγεία
της μεταπολίτευσης που ακόμα ζέχνει υπό τη σκέπη του Αλέξη Τσίπρα. Ακόμα
χειρότερα εάν ερευνούσε τα πρακτικά για τα εγκλήματα του 2015 όπου η
Ελλάδα υποθηκεύτηκε για 100 χρόνια από τους λαϊκιστές.
Καλή
η Πολιτεία του Αλέξη Τσίπρα, καλή η φαντασία της Όλγας των Παρισίων που
μας έστειλε και εκείνον τον απερίγραπτο Ολάντ, αλλά τον τελευταίο λόγο
τον έχει μόνο ένας, και δεν είναι ο Αρχιεπίσκοπος...
Εμπρός λοιπόν ας κρατήσουν οι χοροί Αλέξη Τσίπρα...
Ας κρατήσουν οι χοροί
και θα βρούμε αλλιώτικα
στέκια επαρχιώτικα βρε
ώσπου η σύναξις αυτή
σαν χωριό αυτόνομο να ξεδιπλωθεί...
Κι είτε με τις αρχαιότητες
είτε με ορθοδοξία
των Ελλήνων οι κοινότητες
φτιάχνουν άλλο γαλαξία...
Τι να φταίει η Βουλή
τι να φταιν' οι εκπρόσωποι
έρημοι και απρόσωποι βρε
αν πονάει η κεφαλή
φταίει η απρόσωπη αγάπη που 'χε βρει...
Και στης νύχτας το λαμπάδιασμα
να πυκνώνει ο δεσμός μας
και να σμίγει παλιές κι αναμμένες τροχιές
με το ροκ του μέλλοντος μας...
Στίχοι - Μουσική: Διονύσης Σαββόπουλος