Της Λέττας Καλαμαρά
Στην νέα εποχή της παγκοσμιοποίησης η Ελλάδα και οι Έλληνες παραμένουμε ουραγοί σε όλες τις αξιολογήσεις και κατατάξεις του δυτικού πολιτισμού. Ένα διαχρονικά αναποτελεσματικό και πελατειακό Κράτος υποδέχεται φιλελεύθερες και αριστερά ριζοσπαστικές εξουσίες με τον ίδιο κοινό παρανομαστή, Διαφθορά, εθνικό ξεπούλημα, αποικιοκρατικό χρέος και το θλιβερότερο όλων ένα κοινωνικό θέατρο πατριωτισμού και μέριμνας για το λαό, από έναν συμφερτό κρατικών αξιωματούχων και εγκληματικών επιχειρηματιών.
Στην νέα εποχή της παγκοσμιοποίησης η Ελλάδα και οι Έλληνες παραμένουμε ουραγοί σε όλες τις αξιολογήσεις και κατατάξεις του δυτικού πολιτισμού. Ένα διαχρονικά αναποτελεσματικό και πελατειακό Κράτος υποδέχεται φιλελεύθερες και αριστερά ριζοσπαστικές εξουσίες με τον ίδιο κοινό παρανομαστή, Διαφθορά, εθνικό ξεπούλημα, αποικιοκρατικό χρέος και το θλιβερότερο όλων ένα κοινωνικό θέατρο πατριωτισμού και μέριμνας για το λαό, από έναν συμφερτό κρατικών αξιωματούχων και εγκληματικών επιχειρηματιών.
Ο μεταπολιτευτικός
κύκλος εθνικής κραιπάλης που επιβλήθηκε από μία διεθνή συμμορία για τη διάλυση
και εκμαυλισμό του ελληνικού λαού δεν δείχνει να κλείνει, δυστυχώς. Καθημερινές
αποκαλύψεις "ευυπόληπτων" εγκληματιών που πλουτίζουν εις βάρος της Ελλάδας και
εις όφελος της διεθνούς συμμορίας δεν δείχνουν πια ούτε να συγκινούν ούτε να μας
αλλάζουν. Ο βαθμός σήψης της ελληνικής κοινωνίας που αιμορραγεί με τη δική της
μετανάστευση στη Δύση και ανανεώνεται με το μπόλιασμά της με παράνομους της Ανατολής και της Αφρικής, είναι απίστευτος.
Το
μέλλον μας διαγράφεται σκοτεινό και άθλιο με όλους τους δείκτες
της οικονομίας
και της κοινωνίας να είναι ενδεικτικοί. Δημογραφικό, φορολογία, μισθοί
και
συντάξεις, αγορά και κοινωνική συνοχή σκιαγραφούν τη ζωή της επόμενης
γενιάς
των Ελλήνων. Η άθλια γενιά της Μεταπολίτευσης που γλέντησε τη ζωή της
εις βάρος
των επόμενων, κρατά ακόμα τα ηνία της χώρας και λυσσασμένα αρνείται να
παραδώσει.
Υπόδουλοι όλοι σε εγκληματικές συμμορίες και υπόλογοι όλοι στη διεθνή
συμμορία που
επέβαλε τη δικτατορία Λατινικής Αμερικής στην Ελλάδα αρχικά και
μετέπειτα μία
καλοντυμένη σε γαλλικούς οίκους έκφυλη δημοκρατία εις βάρος της Ελλάδας,
συνεχίζουν καθημερινά ακόμα και με το μανδύα της παρωχημένης αριστερής
ιδεολογίας να μας βομβαρδίζουν με λαϊκισμό και υποκρισία.
Η θλιβερή
υπόθεση αντιδικίας του Υπουργού Εθνικής Άμυνας κ.Καμμένου με τους δημοσιογράφους
της εφημερίδας «Φιλελεύθερος» για το θέμα της λαθρομετανάστευσης στη χώρα
μας από το 2015 αποτελεί την κορυφή του παγόβουνου, που έχει οδηγήσει την
Ελλάδα στην κατάψυξη και επιδιώκει να την καταστήσει κράτος-παρία από
το 2009 μέχρι και το 2114. Η περίφημη ΜΚΟ η οποία, σύμφωνα με τα δημοσιεύματα καρπώθηκε ποσό 150
έως 500 εκατομμύρια ευρώ, αποδεικνύει το ψεύτικο
προσωπείο του ανθρωπισμού στην Ελλάδα και τις τοπικές της κοινωνίες.
Εξάλλου
είναι γνωστό ότι ο προηγούμενος εκλεγμένος από το λαό για μία τετραετία
Πρωθυπουργός
της Ελλάδας κ.Σαμαράς ανατράπηκε για δύο λόγους: Πρώτον, γιατί αρνήθηκε
στην κλειδοκράτειρα
της Ελλάδας να ανοίξει τα σύνορα της Ελλάδας για να αρχίσει το πάρτι
2015-2018 της διακίνησης παρανόμων μεταναστών, εμπορευμάτων και
τρομοκρατών και δεύτερον επέμενε
να ξεθάψει την Αμφίπολη πριν την υπογραφή των Πρεσπών από κάποια
Ελληνική
Κυβέρνηση.
Στο
διά ταύτα, ο κ.Μητσοτάκης και το Επιτελείο του που ευαγγελίζονται ότι μπορούμε, πρέπει πρώτα να απαντήσει στο ερώτημα και να μας πει "αν θέλουμε". Μία κοινωνία
που απολαμβάνει την ενημέρωση της από ιδιοκτήτες λαθρέμπορους τσιγάρων
ναρκωτικών και πετρελαίου επί δεκαετίες είναι δέσμια στη μιζέρια της και η
αφύπνισή της κλινικά αδύνατη από τις παρούσες ηγεσίες. Με τα πρωτοκλασάτα
στελέχη της "Νέας από το 1974 Δημοκρατίας" που απέκρυψαν τις λίστες Λαγκάρντ
μεταμνημονιακά, η Ελλάδα δεν
έχει καμία τύχη. Για όλα αυτά τα απλά και καυτά ζητήματα ο κ.Μητσοτάκης δεν
είπε τίποτα, δυστυχώς. Πώς να πει εξάλλου με τον κ.Καραμανλή πολιτικό
εγκληματία της πρώτης δεκαετίας του 21ου
αιώνα που μας πούλαγε
φούμαρα για μεταξωτές κορδέλες για επανίδρυση και μάχη κατά των
νταβατζήδων. Το
χειρότερο όλων προβάλλεται και πάλι στην πολιτική σκηνή μαζί με τον
πολιτικό θίασο της εποχής του για να ανακαταλάβει κρατικές θέσεις.
Η
πιο επικίνδυνη έκφανση της κοινωνικής και εθνικής παρακμής μας είναι η κατάλυση
της δημοκρατίας. Μία πλειάδα νυν Υπουργών της Αριστεράς και επίδοξων Στρατηγών ανακατάληψης πολιτικά της
άμυνας της χώρας, ασκεί τη δημοκρατική εξουσία επί του
ελληνικού λαού χωρίς την ψήφο του. Υπό το πρόσχημα των "Αρίστων" που,
σύμφωνα με
δημοσιογραφικές πληροφορίες τα κριτήρια αξιολόγησής τους καθορίζονται
από την ανθέλληνα
Κυρία των Παρισίων, καταλαμβάνει την κρατική εξουσία και απολαμβάνει τα
προνόμια
της χωρίς καμία πολιτική ευθύνη και δικαιοδοσία, εξυπηρετώντας διάφορα
συμφέροντα. Όταν έρθει η ώρα της αποκάλυψης του ζημιογόνου έργου τους
και του πραγματικού αφεντικού τους, απλά αποχωρούν και
αντικαθίστανται από άλλους «αξίους» που βρίσκονται στη διακομματική
λίστα αναμονής.
Ο
κ.Μητσοτάκης που διατείνεται ότι "ΜΠΟΡΟΥΜΕ" οφείλει να μας πει
πριν διεκδικήσει
την ψήφο του λαού αν πραγματικά ο ίδιος κατ’ αρχάς μπορεί και θέλει να
βελτιώσει, να κάνει καλύτερη τη ζωή στην Ελλάδα,
αν λαμβάνει και αυτός εντολές από τη διεθνή μαφία που κατέστρεψε τη χώρα
μας και αν θα
χρησιμοποιήσει ανθρώπους που σιώπησαν στο παρελθόν ή επιδιώκουν την
κρατική
εξουσία διά της πλαγίας και συντόμου οδού των εξωκοινωβουλευτικών και
της Επικρατείας στη χειρότερη περίπτωση. Μετά πρέπει να μας πει με
μετρήσιμους
στόχους σε ποια κατάταξη θα βρίσκεται η Ελλάδα μετά τον πρώτο και κάθε
χρόνο της διακυβέρνησής του και με ποιον τρόπο θα το πετύχει. Αλλιώς δεν
θα είναι και εκείνος παρά ένας νέος ηθοποιός στον πολιτικό θίασο που
μας κατάστρεψε από την αυγή της Μεταπολίτευσης μέχρι τις μαύρες μέρες
μας.
Για τους
εθνικούς εγκληματίες του παρελθόντος και παρόντος είναι
βέβαιο πως μία θέση τους
αξίζει στη μαύρη σελίδα της Ελλάδας στο μεταψυχροπολεμικό κόσμο και στην
υπό εξέλιξη παγκοσμιοποίση και θα τη λάβουν ό,τι και αν κάνουν, όσο και
αν κρύβονται στα φουστάνια της παρακμής…
