Γράφει ο Γιῶργος Μιχαηλίδης
Με το Σκοπιανό να είναι για άλλη μία φορά μια στροφή πριν την λύση,
αντιλαμβανόμαστε για ποιο λόγο αυτή η περιοχή είναι τόσο καθυστερημένη
σε σχέση με τον υπόλοιπο πλανήτη.Τα σκοπιανά ΜΜΕ λίγες ώρες μετά τις συναντήσεις Τσίπρα-Ζάεφ στην Σόφια, δημοσίευσαν πληροφορίες πως η κυβέρνησή τους κατέθεσε νέο όνομα στην διαπραγμάτευση, διαφορετικό από αυτά που είχε προτείνει ο Μάθιου Νίμιτς. Μακεδονία του Ίλιντεν σύμφωνα με τις πληροφορίες
θέλουν να ονομαστούν οι γείτονες και εμείς αντιλαμβανόμαστε ποιο είναι το πρόβλημά τους.
Οι Σκοπιανοί εξ αρχής θεώρησαν -και δυστυχώς με αυτό το θεώρημα βαδίζουν ακόμα και σήμερα- πως χωρίς ιστορική αναφορά το δικό τους κρατίδιο δεν θα μπορεί να σταθεί στα αρχαίας ιστορίας Βαλκάνια. Έτσι αγνόησαν την πραγματικότητα, την αλβανική μειονότητα, την Ελλάδα, την Βουλγαρία και, προχώρησαν σε έναν μαραθώνιο «μακεδονοποίησης» του λαού σε μία προσπάθεια να δημιουργήσουν ένα ιστορικό υπόβαθρο.
Τα τραγελαφικά γεγονότα είναι πολλά και έχουν προκαλέσει αντιδράσεις όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά και στην Σερβία και την Βουλγαρία. Σήμερα, με την «Μακεδονία του Ίλιντεν» έρχονται να δοκιμάσουν και την υπομονή της Σόφιας η οποία εξ αρχής είχε αντιρρήσεις με ορισμένα από τα 5 ονόματα που είχε βάλει ο Νίμιτς στο τραπέζι.
Το αστείο στην υπόθεση αυτή λοιπόν είναι πως εάν η Ελλάδα δεχθεί αυτήν την πρόταση τότε η Βουλγαρία είναι πιθανόν να εκφράσει τις δικές της αντιρρήσεις καθώς διεκδικεί την Εξέγερση του Ίλιντεν ως μία Βουλγαρική εξέγερση κατά των Οθωμανών. [Διαβάστε σχετικά ΕΔΩ].
Ναι, ιστορικά η προσθήκη του Ίλιντεν ξεκαθαρίζει πως το συγκεκριμένο κρατίδιο ξεκινά και ορίζεται χρονικά από την συγκεκριμένη εξέγερση. Γεννώνται, όμως, άλλα προβλήματα για την Ελλάδα και αυτά έχουν να κάνουν με την προσπάθεια που πρέπει να γίνει έτσι ώστε να μην υπάρξει απαλοιφή του Ίλιντεν εν χάρη συντομίας και εν τέλει βρεθούμε με μία Μακεδονία πάνω από το κεφάλι μας. Ο μέχρι τώρα χειρισμός του ζητήματος από την ελληνική πλευρά έχει δείξει πως προγραμματισμός και όραμα δεν υφίστανται.
Τα Δυτικά Βαλκάνια είναι 100 χρόνια πίσω καθώς εμφανίζουν παιδικές ασθένειες των εθνών που η Ελλάδα, η Τουρκία και η Βουλγαρία εμφάνισαν 100 και 200 χρόνια. Δεν είναι τυχαία η φράση της Μέρκελ «το διακύβευμα είναι πόλεμος ή ειρήνη». Μόνη λύση απέναντι στον εθνικισμό τους και την προγονοπληξία τους πρέπει να είναι η πιστότητα στην νομιμότητα. Να τους «ταράξουμε» στα συμφωνηθέντα.
Μία μικρή «νίκη» είναι και η διακήρυξη της Συνόδου ΕΕ-Δυτικών Βαλκανίων στην οποία δεν γίνεται λόγος για «μακεδονική γλώσσα» αλλά για «Γλώσσα της Πρώην Γιουγκοσλαβικής Δημοκρατίας της Μακεδονίας».
Τόσα χρόνια οι Σκοπιανοί απολάμβαναν την δια της τεθλασμένης αναγνώρισης της γλώσσας που αυτοί ονομάζουν ως «μακεδονική» και τώρα που έρχονται αντιμέτωποι με την πραγματικότητα είναι αλήθεια πως στα social media έχουν αρχίσει τις εξαλλοσύνες.
Οπότε ο κ. Τσίπρας και ο κ. Κοτζιάς δεν πρέπει να ξεχνούν πως μπορεί το όνομά μας να είναι η ψυχή μας, αλλά υπάρχουν εξίσου πολύ σημαντικά ζητήματα που δεν πρέπει να αφήσουμε να περάσουν, όπως η γλώσσα και η εθνότητα.
Ο Γιῶργος Μιχαηλίδης είναι διευθυντής του EleftherosTypos.gr
