της Αγγελικής Μήλιου, βιολόγου
Η γλυκόριζα (Glycyrrhiza glabra) έχει ισχυρή αντιμικροβιακή δράση στον
στρεπτόκοκκο (Streptococcus mutans) και το μυκοβακτήριδιο (Mycobacterium
smegmatis), ακόμα και στο σταφυλόκοκκο που είναι ανθεκτικός στα
αντιβιοτικά. Έχει θετική δράση σε βρογχική καταρροή,
βρογχίτιδα,
πνευμονία και βήχα. (Staphylococcusaureus)
Η Γλυκόριζα ή γλυκύρριζα είναι πολυετής αυτοφυής πόα, ιδιαίτερα
ανθεκτική στην ξηρασία. Οι ρίζες του φυτού φτάνουν σε μήκος τα δύο ή και
περισσότερα μέτρα και έχουν σαρκώδη υφή. Είναι θάμνος ύψους 50-100 εκ.,
με ρίζες που φτάνουν τα 1-2 μέτρα, κυλινδρικές, διακλαδισμένες και
σαρκώδεις. Αυτές είναι που χρησιμοποιούνται για θεραπευτικούς σκοπούς.
Αρχαίοι Έλληνες, Βαβυλώνιοι, Κινέζοι και Ινδοί, την περιελάμβαναν σε
διάφορα παρασκευάσματα που έφτιαχναν, προκειμένου να θεραπεύσουν το
άσθμα, τα προβλήματα του λάρυγγα, τις καούρες του στομάχου, τα
προβλήματα του πεπτικού, τις παθήσεις του θώρακα και του ήπατος, τις
λοιμώξεις του αναπνευστικού, τις τροφικές δηλητηριάσεις.
....................
