Σχεδόν… τα μεσάνυχτα ανέβηκε στο βήμα της Βουλής ο Πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας.
“Θα πρέπει να διερευνηθούν τα πάντα. Να μάθουμε τι έγινε. Και να τιμωρηθούν οι ένοχοι. Για να κοιτάμε τα παιδιά μας στα μάτια”, σημείωσε ο Αλέξης Τσίπρας.
Τα κυριότερα σημεία της παρέμβασής του:
“Σεβόμαστε απολύτως το τεκμήριο της αθωότητας, που ισχύει μέχρι αποδείξεως της ενοχής ή μή οποιουδήποτε από τους δικαστές. Η απορία μας, που πιστεύω ότι είναι και η απορία των πολιτών που μας παρακολουθούν: Υπάρχει σκάνδαλο ή δεν υπάρχει;Υπήρξε συστηματική υπερτιμολόγηση φαρμακευτικών σκευασμάτων και υλικών; Μπορούσαν υπηρεσιακοί και γιατροί να δράσουν εν αγνοία κυβερνητικών παραγόντων; Συγχωρείται η άγνοια σε αυτή την περίπτωση; Πρόκειται για ποσά που επηρέασαν ευθέως τη δημοσιονομική πορεία της χώρας.
Ποτέ άλλοτε σκάνδαλα με πολιτικές προεκτάσεις δεν έμειναν ορφανά πολιτικής ευθύνης. Αυτό έπραξε με παρρησία ο Α. Παπανδρέου για το σκάνδαλο Κοσκωτά & το ίδιο ο Κ. Καραμανλής για το σκάνδαλο του Βατοπεδίου. Δεν έκαναν μηνύσεις στη δικαιοσύνη ή στους πολιτικούς αντιπάλους τους.
Σκάνδαλα που δεν είχαν πίσω τους καταθέσεις στο FBI, ούτε διεθνείς διαστάσεις. Παρά μονάχα μία κατάθεση που υπήρξε αρκετή για να θέσει τους φερόμενους ως εμπλεκόμενους, για όσο διάστημα διαρκούσε η έρευνα, εκτός θέσεων ευθύνης.
Η ειδοποιός διαφορά με άλλα μεγάλα σκάνδαλα δεν είναι μόνο στο μέγεθος της ζημίας, αλλά στο γεγονός ότι η ζημία αυτή αποτέλεσε μια από τις αιτίες της διόγκωσης των ελλειμμάτων και του δημόσιου χρέους της χώρας.
Έχουν εξαπολύσει πρωτοφανή επίθεση κατατρομοκράτησης, εκφοβισμού και λυσσαλέας παρέμβασης στο έργο των εισαγγελικών και δικαστικών λειτουργών. Προσβάλουν τους θεσμούς και τη δημοκρατία στο τόπο μας.
Το παλιό πολιτικό σύστημα εξέθρεψε και στήθηκε πάνω στην γενικευμένη φοροδιαφυγή των ισχυρών, τα πελατειακά δίκτυα, τις εξυπηρετήσεις ειδικών συμφερόντων, τις υπόγειες συναλλαγές του πολιτικού προσωπικού με πολυεθνικές, με επιχειρηματίες, με μιντιάρχες.
Δεν τα φάγαμε μαζί. Τα έφαγε μια οικονομική, κοινωνική-πολιτική ελίτ που έστησε επί δεκαετίες τα δίκτυα της εξουσίας της και παραθεσμικούς μηχανισμούς επιρροής και εκβιασμών. Τα ονοματεπώνυμα της, θα τα βρείτε στις χρυσές λίστες των φορολογικών παραδείσων.
Το πολιτικό προσωπικό της χρεοκοπίας κατεδάφιζε δικαιώματα, έκοβε συντάξεις, μείωνε κοινωνικές δαπάνες, πετσόκοβε μισθούς, έκλεινε σχολεία και νοσοκομεία, αλλά ήξερε να μηχανεύεται τρόπους για να ταΐζει την απληστία του”.
