Η αντίδραση στην απαξίωση του Ξυλοκάστρου, της χρήσης του ως σκουπιδότοπο βρίσκει μια πλατιά υποστήριξη όσο κι αν επιχειρείται να μην γνωστοποιηθεί.
Την περασμένη Τετάρτη συνεδρίασε το Δημοτικό Συμβούλιο και ο δήμαρχος υποσχέθηκε νομικές απαντήσεις. Την ταχύτητα των ανακλαστικών του την γνωρίζουμε. Η μειοψηφία του Β. Τσιώτου έκανε κριτική και εμπιστεύθηκε και πάλι την δραστικότητα και τις υποσχέσεις του Ανδρικόπουλου. Από την παράταξη του Α. Ζάρρου με μόνο παρόντα τον κ. Ψυχογιό σιωπή. Σιωπή και από τον Φ. Μπρακούλια. Αποδεδειγμένα με επίσημα στοιχεία το Ξυλόκαστρο γίνεται σκουπιδότοπος επιβαρύνεται από το δήμο Σικυωνίων με διπλάσια ποσότητα της επιτρεπόμενης, χάνει το προτέρημα που έχει, να έχει μόνος στην Πελοπόννησο δικό του ΧΥΤΑ, οι του δημοτικού συμβουλίου σιωπούν ή κάνουν πως τους ενδιαφέρουν άλλα «σπουδαιότερα».
Θυμίζω ότι η όρεξη του δημάρχου Σικυωνίων Σ. Σταματόπουλου να φέρνει σκουπίδια του δήμου του στο Ξυλόκαστρο άνοιξε, όταν σε σύσκεψη με όλες τις δημοτικές παρατάξεις στο γραφείο του δημάρχου Ξυλοκάστρου συμμετείχε κι αυτός, στο τέλος Μαρτίου του 14 και η οποία σύσκεψη κρατήθηκε μυστική. Σήμερα ο δήμαρχος Σικυωνίων θεωρεί ότι μπορεί να ξεφορτώνει στο Ξυλόκαστρο τα σκουπίδια του. Και οι δικοί μας αφού δώσαν χώρο στον χωριάτη ν΄ ανεβεί στο κρεββάτι, σιωπούν. Ενοχές, δεσμεύσεις, άγνοια;
Όπως γενικά, έτσι και στα τοπικά η αυτοδιοίκησή μας έχει αποστασιοποιηθεί από την κοινωνία. Λίγη σε δυνατότητες, μικρή για να αντιμετωπίσει και τα μικρά προβλήματα. Πολύ πιο δύσκολο να αντιμετωπίσουν ένα σοβαρό πρόβλημα, όπως τα σκουπίδια που δέχονται στο Ξυλόκαστρο πέρα από κάθε νομιμότητα, ηθική και επαρκείς συνθήκες υγιεινής ζωής.
Για τους Ξυλοκαστρίτες, τους Ευρωστίνιους και τους Φενεάτες που έχουν δικαιώματα στον ΧΥΤΑ είναι ζήτημα αξιοπρέπειας και ποιότητας ζωής. Άλλωστε, για την υπεραξία της ποιοτικής ζωής έμεινε το όνομά τους.
Γρηγόρης Κλαδούχος - 2 Σεπτεμβρίου 2017
