Ερώτηση: Τι συνδέει τον Σημίτη, τον Σαμαρά, τον Καμίνη και
τον Μητσοτάκη; H αγάπη για την πατρίδα; Αστείο ήταν… Μα φυσικά η
διαπλοκή. Δεν θα θυμίσουμε ανατριχιαστικές λεπτομέρειες της πολυτάραχης ζωής Σημίτη και Σαμαρά, είναι γνωστές! Οι
δυο τους συνεργάστηκαν ως ΠΑΣΟΚ και Πολιτική Άνοιξη αντίστοιχα για να
μένει η ΝΔ εκτός εξουσίας, τόσο επίσημα από τα βουλευτικά έδρανα όσο και
υπόγεια, για δεκαετίες. Όπως είχε πει δημόσια ο Κωνσταντίνος
Μητσοτάκης, ο Αντώνης Σαμαράς είχε ανατρέψει την κυβέρνησή του για τα
τηλεπικοινωνιακά συμφέροντα.Μητσοτάκης και Καμίνης βέβαια – μπροστά στον Σαμαρά και τον Σημίτη – θεωρούνται ακόμη μαθητευόμενα «γατάκια» της διαπλοκής αν και πλέον κάνουν άλματα προόδου!
Ας έρθουμε όμως στο ενδιαφέρον της υπόθεσης που έχει να κάνει με την υποψηφιότητα Καμίνη για την αρχηγία του συνοθυλεύματος ΠΑΣΟΚων που αναζητούν νέο ΑΦΜ με τον κωδικό Δημοκρατική Συμπαράταξη.
Όταν ο έμπειρος Σαμαράς άφηνε την Αθήνα (όπως και άλλους Δήμους) στις δημοτικές εκλογές του 2014 χωρίς κομματική στήριξη, έδινε το μήνυμα πως η Αθήνα μπορεί να έχει και ένα Δήμαρχο εκτός ΝΔ. Ίσως ήταν η πρώτη φορά που το ισχυρότερο κόμμα της χώρας και η παράταξη που είχε ανέκαθεν την πολιτική πρωτοβουλία στην πρωτεύουσα, άφηνε ένα τόσο κομβικό Δήμο να διασπασθεί από τις υποψηφιότητες Κακλαμάνη και Σπηλιωτόπουλου.
Ο έμπειρος Σαμαράς δεν το έκανε τυχαία. Ήθελε να έχει την Αθήνα και το ΠΑΣΟΚ μαζί του για οποιαδήποτε προσωπική δική του εξέλιξη. Ήθελε το ΠΑΣΟΚ (ως διαχρονικό του συνεργάτη) περισσότερο από τη ΝΔ την οποία πρόδωσε για αργύρια, όπως είχε δηλώσει ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης. Ο Καμίνης ήταν και αυτός άνθρωπος του Αντώνη Σαμαρά, ως διαχρονικός υποστηρικτής του Σημίτη και μάλιστα χωρίς άμεσες εξαρτήσεις. Γιατί όπως και να το κάνουμε άλλο είναι να είσαι δέσμιος των στελεχών της παράταξής σου και άλλο να έχεις απλά εξυπηρετήσει πολιτικές καριέρες άλλων κομμάτων, είναι πιο χαλαρή υπόθεση και ταυτόχρονα χαίρει εκτίμησης της προδοσίας.
Και πάμε στο σήμερα. Επαληθεύεται πλήρως η επιλογή του δολοπλόκου Αντώνη Σαμαρά να αφήσει την Αθήνα στα χέρια του Σημίτη. Ο Καμίνης εσχάτως προτείνει τον εαυτό του ως αρχηγό μιας πολιτικής φατρίας που κατέστρεψε μεν την Ελλάδα αλλά που ακόμη παλεύει να αναμοχλεύσει τους πολίτες που κάποτε ευνόησε. Ο Καμίνης ως άνθρωπος του Σημίτη και άρα συνεργάτης και του Σαμαρά βολεύει να είναι αρχηγός ενός κοινοβουλευτικού κόμματος που αύριο θα εκλέξει Πρόεδρο της Δημοκρατίας. Ως γνωστό ο Αντώνης Σαμαράς κάνει πόλεμο λάσπης αλλά και ουσίας στον Προκόπη Παυλόπουλο και τον Καραμανλισμό με όλα τα μέσα που διαθέτει, για να τον αποκλείσει από τη δεύτερη περίοδο Προεδρίας.
Στο δια ταύτα. Σημίτης και Σαμαράς ελέγχουν απόλυτα (και) τον Μητσοτάκη. Τον αρχηγό της άλλης παράταξης που πλέον λειτουργεί ως σιαμαίο του ΠΑΣΟΚ. Ο πρώτος γιατί το είχε «υπάλληλό» του στην αμαρτωλή κυβέρνησή του το 1999. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης την αμαρτωλή περίοδο των σκανδάλων του Χρηματιστηρίου του ΠΑΣΟΚ, διατέλεσε Διευθύνων Σύμβουλος της Εθνικής Επιχειρηματικών Συμμετοχών του Ομίλου της Εθνικής Τράπεζας! Ναι ο Κυριάκος Μητσοτάκης την εποχή που ο Κώστας Καραμανλής χαρακτήριζε τον Κώστα Σημίτη αρχιερέα της διαπλοκής, κατείχε κυβερνητική θέση στην Εθνική Τράπεζα διαχειριζόμενος τα «κονδύλια ανάπτυξης» του ΠΑΣΟΚ και του Σημίτη. Προτού δηλαδή ο Κυριάκος Μητσοτάκης κατέβει ως βουλευτής της ΝΔ είχε υπηρετήσει το αμαρτωλό ΠΑΣΟΚ σε θέση που δίνεται μόνο από ένα πρωθυπουργό από αυτόν που την ίδια περίοδο «κέρδιζε» τις εκλογές του 2000 με τις παράνομες ελληνοποιήσεις. Στις εσωκομματικές εκλογές της ΝΔ ο Κώστας Σημίτης και το βαθύ ΠΑΣΟΚ με τα ρετάλια του ΠΟΤΑΜΙ και ΔΗΜΑΡ, ψήφισαν Κυριάκο Μητσοτάκη, αλλοιώνοντας την εκλογική βάση της ΝΔ, όσο μπορούσαν. Το έχει δηλώσει και ο έμπειρος δημοσιογράφος Μανώλης Κοττάκης.
Ο Αντώνης Σαμαράς από την άλλη έδωσε απλόχερα στήριξη στον Κυριάκο Μητσοτάκη στις εσωκομματικές εκλογές της ΝΔ, εκτός του ότι τον είχε κάνει υπουργό κωμωδία των «Μεταρρυθμίσεων» της κυβέρνησής του. Στις εσωκομματικές εκλογές της ΝΔ, ο Αντώνης Σαμαράς παραχώρησε όλη την Πολιτική Άνοιξη και όλη την εμπειρία του σε εκλογές νοθείας (του 2009 όπως είχε δηλώσει η Ντόρα) με τη γνωστή κατάληξη για το 2016: 35.000 ψήφοι χωρίς ταυτότητα! Ο Αντώνης Σαμαράς με το πρωτοπαλίκαρό του Άδωνι, έπαιζε το ίδιο βιολί του κανιβαλισμού του Βαγγέλη Μεϊμαράκη για συμπόρευσή του με το ΣΥΡΙΖΑ. Το κάνει ακόμη και σήμερα προσπαθώντας να υποστηρίξει πως η ΝΔ με αρχηγό τον Βαγγέλη Μεϊμαράκη, συνηγόρησε για το Μνημόνιο του Τσίπρα, ενώ τότε (2015) ήταν απόφαση της Κοινοβουλευτικής Ομάδας της ΝΔ με κοινοβουλευτικό εκπρόσωπο τον Μητσοτάκη και εισηγητή τον Χατζηδάκη, να ψηφίσει την παραμονή της Ελλάδας στο ευρώ και όχι του «Βαγγέλα» όπως αθλίως διαρρέει ο Σαμαράς στο blog του: «επιστρατεύτηκε ο Βαγγέλας ο οποίος πρόσφερε απλόχερα την ψήφιση του Μνημονίου των 100 δις στον Τσίπρα και για να μην τον αφήσει παραπονεμένο του χάρισε και τις εκλογές. Φυσικά δεν θα πρέπει να παραλείψουμε την ευγενική χορηγία στο καθεστώς Τσίπρα του Π. Παυλόπουλου, αλλά και τις παρεμβάσεις προσώπων που κυκλοφορούν με άνεση στην «αυλή» του Καραμανλή που έκαναν και κάνουν μεγάλη ζημιά στη ΝΔ. Βέβαια ο Καραμανλής αρνείται οιαδήποτε σχέση, ξεχνώντας πάντως να τους τραβήξει το αυτί.»
Σαμαράς και Σημίτης για διαφορετικούς και πάντα προσωπικούς λόγους ξεκίνησαν κάποτε να στηρίζουν τον Καμίνη και τον Μητσοτάκη και αλλού κατέληξαν σήμερα.
Σήμερα ο Αντώνης Σαμαράς ελπίζει να γίνει Πρόεδρος της Δημοκρατίας και ο Κώστας Σημίτης να γλυτώσει τα χειρότερα με τις αποκαλύψεις σκανδάλων να σφίγγουν τη θηλιά της δικαιοσύνης γύρω του. Θέλουν αμφότεροι να παραμένουν στην εξουσία για να ελέγχουν τις εξελίξεις.
Η αποστροφή όμως της κοινωνίας στο πρόσωπο του Κυριάκου Μητσοτάκη (ακόμη και από τις φιλικές δημοσκοπήσεις υποδηλώνει πως όσα χρήματα και αν ξοδευτούν από τα συμφέροντα για να «μεταλλάξουν» τον αρχηγό της αξ. αντιπολίτευσης σε ένα αγαπητό και κατάλληλο για πρωθυπουργό ηγέτη, πετιούνται στον άνεμο. Η διαφημιζόμενη αυτοδυναμία μάλλον είναι ουτοπία και οι επόμενες εκλογές θα είναι ντέρμπι υπαλλήλων των Γερμανών Μητσοτάκη – Τσίπρα κοντά στο 20%, και με την προϋπόθεση πάντα ότι δεν θα εμφανιστεί άλλο κόμμα στο χώρο της κεντροδεξιάς – που από όσο ξέρουμε θα γίνει.
Πάμε τώρα και στην Αθήνα: Ο Καμίνης αφήνει πίσω του μία πόλη ερείπιο, βρόμικη ανασφαλή και απρόσωπη, ανίκανη να σηκώσει το βάρος της κοινωνικής ανατροπής, του μπροστάρη της οικονομίας και της αλληλεγγύης. Διότι μην ξεχνιόμαστε η Αθήνα ανήκει στον Σαμαρά και τον Σημίτη, άρα πλήρως υποταγμένη στο Μνημόνιο. Στις επόμενες δημοτικές εκλογές η Αθήνα έχει μία μεγάλη ευκαιρία να γίνει και πάλι Αθήνα των ανθρώπων και όχι των αριθμών, μία πόλη πρότυπο που θα μπορεί να παρασύρει την υπόλοιπη χώρα σε ένα μοναδικό μοντέλο ανάπτυξης μακριά από υποτέλειες και εξαρτήσεις. Η Αθήνα μπορεί να γίνει και πάλι – μακριά από Σαμαράδες, Σημίτηδες και Καμίνηδες – Πρωτεύουσα της Ελλάδας της χώρας παγκόσμιου συμβόλου και όχι παγκόσμιου προβλήματος όπως θέλουν κάποιοι για να δικαιολογούν τη δική τους καρέκλα και δικαστική αμνηστία.
«Ο Κεντροδεξιός»
https://kentrodexios.wordpress.com
