Γράφει η Σοφία Βούλτεψη
Μπορεί στις 29 Ιουνίου 2016 ο κ. Τσίπρας να επικοινώνησε με τον ηγέτη των Εργατικών
Τζέρεμι Κόρμπιν, προκειμένου να εκφράσει «την αλληλεγγύη του για τις δύσκολες στιγμές που περνά η χώρα του, η Βρετανία» και μπορεί, λίγο αργότερα ο κ. Τσίπρας να ανακοίνωσε μέσω τουίτερ πως «αυτοί που είναι υπεύθυνοι για τη διχαστική και ευρωσκεπτικιστική ρητορική, δεν μπορούν να κατηγορήσουν τις προοδευτικές δυνάμεις», τα μέλη των Εργατικών στη Βρετανία, όμως, δεν φαίνεται να συμμερίζονται αυτή την άποψη.
Όπως έγινε πρόσφατα γνωστό (βάσει εγγράφων που περιήλθαν στην εφημερίδα Times), σχεδόν 26.000 μέλη έχουν εγκαταλείψει το Εργατικό Κόμμα της Βρετανίας από το περασμένο καλοκαίρι και πάνω από τα τρία τέταρτα από αυτούς είχαν εγγραφεί στο κόμμα μετά τις βουλευτικές εκλογές του 2015 και μετά την άνοδο του Κόρμπιν στην ηγεσία του, που ακολούθησε την εκλογική ήττα του κόμματος.
Η φθίνουσα πορεία μετά σοβαρών κραδασμών ξεκίνησε μετά το δημοψήφισμα του Ιουνίου του 2016 και την επικράτηση του «Ναι» στην έξοδο της Βρετανίας από την ΕΕ.
Τότε, ο Κόρμπιν αντιμετώπισε πρόταση μομφής και το μισό σκιώδες υπουργικό του συμβούλιο παραιτήθηκε, κατηγορώντας τον για ανικανότητα να ηγηθεί του μεγαλύτερου κόμματος της αντιπολίτευσης μετά το δημοψήφισμα για το Brexit.
Στα τέλη του περασμένου Ιανουαρίου, ο Κόρμπιν βρέθηκε αντιμέτωπος με ανταρσία στο εσωτερικό του κόμματός του, όταν κάλεσε τους Εργατικούς βουλευτές να στηρίξουν το νομοσχέδιο της πρωθυπουργού Τερέζα Μέι για το Brexit, προκειμένου η κυβέρνηση να λάβει την έγκριση του κοινοβουλίου για να εκκινήσει η διαδικασία εξόδου.
Δύο βουλευτές παραιτήθηκαν από την σκιώδη κυβέρνηση και οι δύο γυναίκες. Η μία, η Τζο Στίβενς, η εκπρόσωπος των Εργατικών για την Ουαλία, στην επιστολή παραίτησης που έστειλε στον Κόρμπιν, ανέφερε: «Πιστεύω ότι η αποχώρηση (από την ΕΕ) είναι ένα φρικτό λάθος και δεν μπορώ να συμβιβάσω την άποψή μου ότι είναι λάθος να υποστηρίξω το βήμα που θα καταστήσει αναπόφευκτη την έξοδο».
Η άλλη, η Τούλιπ Σίντικ, που εκπροσωπεί μια περιφέρεια του Λονδίνου και δήλωσε ότι δεν μπορεί να προδώσει τους ψηφοφόρους της, ενώ άλλοι βουλευτές είπαν ξεκάθαρα ότι θα καταψηφίσουν το νομοσχέδιο.
Την ίδια περίοδο – και μπροστά στην κάθετη πτώση στις δημοσκοπήσεις – ο Κόρμπιν, που η εκστρατεία του υπέρ της παραμονής στην ΕΕ υπήρξε εξαιρετικά χαλαρή και γι’ αυτό κατηγορείται σήμερα, προσπαθούσε να ισορροπήσει ανάμεσα σε δύο θέσεις: Πότε επισκεπτόταν τις περιοχές που είχαν ψηφίσει υπέρ του Brexit για να πει «το Ηνωμένο Βασίλειο μπορεί θαυμάσια να ευδοκιμήσει εκτός της ΕΕ» και πότε υποστήριζε πως «δεν έχουμε την πολυτέλεια να χάσουμε την πλήρη πρόσβαση στις ευρωπαϊκές αγορές, από την οποία εξαρτώνται τόσες θέσεις απασχόλησης στο Ηνωμένο Βασίλειο».
Με λίγα λόγια, ο Κόρμπιν δεν μπόρεσε να χαράξει μια στρατηγική για το κόμμα του όσον αφορά στη διαδικασία του Brexit και η επανεκλογή του στην κάλπη που έστησαν οι Εργατικοί μετά το δημοψήφισμα φαίνεται ότι θα σταθεί μοιραία για τους Εργατικούς.
Λογικό. Υπήρξε πάντοτε ευρωσκεπτικιστής, κράτησε παθητική στάση στη διάρκεια της προεκλογικής εκστρατείας για το δημοψήφισμα που έκρινε το μέλλον της Βρετανίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση και ακριβώς επειδή ο ίδιος κατά βάθος δεν θεωρεί το Brexit κεντρικό θέμα, το καλοκαίρι του 2016, η πιο κρίσιμη περίοδος δηλαδή, πέρασε με το κόμμα σε διαλυτική εσωστρέφεια και εσωκομματικές έριδες.
Ο ίδιος ο Κόρμπιν πέρασε το καλοκαίρι του προσπαθώντας να αποφύγει την ανατροπή του από τους βουλευτές που υποστήριζαν ότι το υπερβολικά αριστερό πρόγραμμά του δεν θα μπορέσει ποτέ να οδηγήσει το κόμμα σε μια νίκη στις βουλευτικές εκλογές.
Τελικά, κέρδισε με ποσοστό 61,8%
Από την πλευρά του, ο ΣΥΡΙΖΑ πανηγύρισε ξανά για την επανεκλογή του Κόρμπιν, όπως είχε πανηγυρίσει και για την πρώτη του εκλογή.
Στις 24 Σεπτεμβρίου 2016, εξέδωσε την ακόλουθη ανακοίνωση:
«Ο ΣΥΡΙΖΑ χαιρετίζει την επανεκλογή του Τζέρεμι Κόρμπιν στην ηγεσία του Εργατικού Κόμματος της Βρετανίας. Ταγμένος στον αγώνα εναντίον του νεοφιλελευθερισμού, ο Τζέρεμι Κόρμπιν μπορεί να αποτελέσει εγγυητή για τις αξίες της δημοκρατίας και της κοινωνικής δικαιοσύνης και να αναδειχτεί σε πολύτιμο σύμμαχο, στο πανευρωπαϊκό μέτωπο, για την ανάσχεση των πολιτικών λιτότητας. Σε μια Ευρώπη που οι ξενοφοβικές φωνές πληθαίνουν, υψώνοντας ξανά τείχη, η στήριξη του ακτιβιστή κατά του ρατσισμού Κόρμπιν από τη βάση του κόμματός του, είναι ελπιδοφόρα».
Τέτοια διορατικότητα!
Τώρα μαθαίνουμε ότι εκείνη τη νίκη στον Κόρμπιν την είχαν δώσει τα 300.000 νέα μέλη του κόμματος που τώρα τον εγκαταλείπουν.
Λόγω του αποτελέσματος στο δημοψήφισμα φυσικά, καθώς του καταλογίζουν πως τελικά δεν έπαψε ποτέ να είναι ευρωσκεπτικιστής – είχε ψηφίσει «όχι» στο δημοψήφισμα για την Ευρώπη το 1975 και παρά την δήλωσή του, τον Φεβρουάριο του 2016, ότι το Εργατικό Κόμμα θα κάνει εκστρατεία υπέρ της παραμονής της χώρας στην ΕΕ, τον θεωρούν συνυπεύθυνο για το Brexit.
Ήδη από τότε, στελέχη του κόμματος είχαν εκφράσει φόβους ότι ο Κόρμπιν, ως μέλος της αριστερής πτέρυγας των Εργατικών, τελικά θα «έκανε νερά».
Και ήδη από την πρώτη εκλογή του Κόρμπιν, είχαν εκφραστεί φόβοι ότι
μετά από περισσότερα από τριάντα χρόνια, το ιστορικό αυτό βρετανικό κόμμα, που κινείτο στον χώρο της Σοσιαλδημοκρατίας, κινδύνευε να αλλάξει φυσιογνωμία και να ακολουθήσει άλλα μονοπάτια, αλλά και να διασπαστεί.
Και τότε, ο ΣΥΡΙΖΑ, η ΛΑΕ, ο Βαρουφάκης, είχαν πανηγυρίσει.
Ο τελευταίος μάλιστα είχε δηλώσει πως ελπίζει ότι «ο Κόρμπιν θα γίνει μια πηγή φωτός για την υπόλοιπη Ευρώπη»!
Ο ΣΥΡΙΖΑ χαιρέτισε την «ιστορική εκλογή» του Τζέρεμι Κόρμπιν, υπογραμμίζοντας ότι η εκλογή του ενισχύει σημαντικά το πανευρωπαϊκό μέτωπο ενάντια στη λιτότητα και στέλνει μήνυμα ελπίδας στους ευρωπαϊκούς λαούς.
Φυσικά, ο Κόρμπιν, όχι μόνο δεν στέλνει σήμερα κανένα μήνυμα σε κανέναν, αλλά βρίσκεται αντιμέτωπος και με την διάλυση του κόμματός του!
Ελεύθερη Ζώνη
