Τι πιο βολικό για εκείνους που θέλουν να καταλάβουν την εξουσία και λόγω έλλειψης επιχειρημάτων, να αποφασίζουν τον αφανισμό (μέσα στη λάσπη) του αντιπάλου;
Να μην αρκούνται στην πολιτική αντιπαράθεση, που σε κάθε περίπτωση είναι δημοκρατικό καθήκον αλλά να προβαίνουν σε εγκληματικές ενέργειες εις βάρος του Έθνους.
Κώστας Καραμανλής
Είναι η περίπτωση του Κώστα Καραμανλή, του οποίου η διακυβέρνηση ενόχλησε
τα συμφέροντα (εντός και εκτός Ελλάδας) που είχαν μάθει επί ΠΑΣΟΚ να αρμέγουν την πατρίδα. Ο Κώστας Καραμανλής ήρθε σαν αστραπή. Στις εκλογές του 2000 η νοθεία με τις ελληνοποιήσεις ήταν μία μεγάλη πολιτική, κοινωνική και οικονομική καταδίκη για την Ελλάδα. Έδωσε χώρο και χρόνο παραμονής στο σάπιο και διεφθαρμένο «σοσιαλιστικό» και δήθεν εκσυγχρονιστικό καθεστώς να δώσει τη χαριστική βολή στην Ελλάδα. Ήδη με την εγκληματική πράξη των ελληνοποιήσεων το σύστημα είχε δείξει πως δεν θα δώσει τα κλειδιά στον Κώστα Καραμανλή και πως όσο ο Μακεδόνας πολιτικός θα βρισκόταν στην εξουσία, θα περνούσε μεγάλες περιπέτειες. Και έτσι έγινε. Το ξεκίνημα έγινε με τις τηλεφωνικές υποκλοπές.
‘Ομως,
Η αθωωτική δικαστική απόφαση για το Βατοπέδι, η διενέργεια έρευνας και δίκης για το σχέδιο υποκλοπών και δολοφονίας του πρώην Πρωθυπουργού, η αναμενόμενη δίκη για το σκάνδαλο της ΕΛΣΤΑΤ και ως εκ τούτου για την μεθόδευση του Παπανδρέου για άνευ όρων παράδοση της Ελλάδας στις ξένες Τράπεζες, οι μελέτες που δημοσιοποιήθηκαν για την εγκληματική διόγκωση του χρέους και το ξεπούλημα της χώρας από τον Σημίτη και την παρέα του, το βιβλίο εμπλεκομένων στρατηγών του 2007 για τις φωτιές που έβαζαν οι Τούρκοι, η δημοσιοποίηση στοιχείων για τους ξένους αντάρτες – πολεμιστές που έκαιγαν την Αθήνα το 2008, όλα αυτά υποδηλώνουν πως η παρουσία του Κώστα Καραμανλή δεν ήταν βολική! Του ηγέτη που έλεγε ΟΧΙ εκεί που έπρεπε, που αρνήθηκε τους εκβιασμούς για νέα εξοπλιστικά, που έδωσε στην Ελλάδα τη νέα γεωστρατηγική πνοή στον παγκόσμιο χάρτη των μεταφορών και της ενέργειας.
Βαγγέλης Μεϊμαράκης
Είναι η περίπτωση του Βαγγέλη Μεϊμαράκη, του πολιτικού που είναι ταυτισμένος με αγώνες πίστης, δημοκρατίας και αφοσίωσης στις αρχές και αξίες του ριζοσπαστικού φιλελευθερισμού, του κοινωνικού κέντρου και της λαϊκής δεξιάς που βάζει πρώτα τον άνθρωπο, την Ελλάδα και μετά, πολύ μετά τους αριθμούς. Ο Βαγγέλης Μεϊμαράκης, άλλη μία περίπτωση «μη βολικού» χαρακτηρίστηκε ως τέτοιος όταν κατά τη διακυβέρνηση Κώστα Καραμανλή και από τη θέση του υπουργού εθνικής άμυνας, αρνήθηκε να παραλάβει τα αμαρτωλά υποβρύχια του ΠΑΣΟΚ που έγερναν… Τότε ζήτησε από τη Μέρκελ την ευθύνη το Γερμανικό κράτος και όχι μία Γερμανική εταιρία. Τότε ήταν που η Καγκελάριος αναφερόταν στον Βαγγέλη Μεϊμαράκη ως «εκείνον» που δεν ήθελε να παραλάβει το Γερμανικό εμπόρευμα. Τον «ξαναθυμήθηκε» όταν ο Βαγγέλης Μεϊμαράκης ως Πρόεδρος της ΝΔ, αρνήθηκε στην Μέρκελ τις κοινές περιπολίες Τούρκων και Ελλήνων στο Αιγαίο και της ζήτησε δυναμική παρέμβαση της Ευρώπης στο μεταναστευτικό.
Η πρόταση του Βαγγέλη Μεϊμαράκη για εθνική ομάδα διαπραγμάτευσης έγινε αντικείμενο σπέκουλας και λάσπης. Εκείνοι που ήθελαν επίμονα να δώσουν χαρακτήρα ενδοτισμού προς το ΣΥΡΙΖΑ – και ήταν και οι Συριζαίοι για τις δικές τους διαχωριστικές γραμμές αλλά και οι «προδότες» της ΝΔ – έστησαν τη σκευωρία της δήθεν συγκυβέρνησης της ΝΔ με Βαγγέλη αρχηγό με το κόμμα του Τσίπρα. Μια τέτοια θηριώδης λάσπη, συν άλλες υπόγειες παρακομματικές μεθοδεύσεις και αλλοιώσεις – αφήρεσαν από τη ΝΔ έναν πατριώτη αρχηγό και από την Ελλάδα έναν εν δυνάμει πρωθυπουργό με περισσότερη κλίση στα ΟΧΙ παρά στα ΝΑΙ.
Προκόπης Παυλόπουλος
Είναι η περίπτωση του Προκόπη Παυλόπουλου, του Προέδρου της Δημοκρατίας που λοιδορείται – με αγριότητα – καθημερινά. Όχι όμως από πολιτικούς αντιπάλους αλλά από τους αυτοπροσδιοριζόμενους κεντροδεξιούς –υπερασπιστές όμως του Μνημονίου και των ξένων συμφερόντων. Δεν είναι τυχαίο που δέχεται επιθέσεις ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας. Ο Προκόπης Παυλόπουλος διαχειρίστηκε την προσπάθεια αποσταθεροποίησης από ξένους μισθοφόρους στο κέντρο της Αθήνας και σε άλλες πόλεις το 2008, το κρατάμε αυτό. Ο Προκόπης Παυλόπουλος και δημόσια και μέσω βιβλιογραφίας, κατήγγειλε την επέλαση του νεοφιλελευθερισμού ως συνέπεια της έλλειψης στιβαρών πολιτικών ηγεσιών στην Ευρώπη και τις ΗΠΑ. Σημείωσε πολλαπλώς και προτού αναλάβει καθήκοντα ΠτΔ, τις περιπτώσεις αντισυνταγματικότητας του Μνημονίου και κυρίως τον αντικοινωνικό του χαρακτήρα. Ειδικά τους τελευταίους μήνες ο Προκόπης Παυλόπουλος – ο μόνος από την ηγεσία του τόπου – αναφέρεται διαρκώς στις μη θεσμοθετημένες εξουσίες του καταχρηστικού Eurogroup και δείχνει τον φωτεινό δρόμο για εκείνους του κοινοβουλευτικούς και διαχειριστές εξουσίας που θέλουν να διαπραγματευτούν κάτι καλύτερο έως ανατρεπτικό. Αντιθέτως – και καθόλου περιέργως – το «σύστημα» του επιτίθεται με σφοδρότητα προσδίδοντάς του συνέργεια με το ΣΥΡΙΖΑ. Σε τελευταία ανάλυση ούτε ο αντιμνημονιακός ΣΥΡΙΖΑ δεν μιλάει για το αντιΕυρωπαϊκό Eurogroup, πώς λοιπόν υπάρχει πολιτική συνεργασία; Αλλά είπαμε, βλέπε σπίλωση χαρακτήρων. Είναι πράγματι πρωτοφανές, ο πρώτος πολίτης της χώρας να μιλά πατριωτικά για ένα άτυπο όργανο ελέγχου όπως το Eurogroup που λαμβάνει ισοπεδωτικές αποφάσεις για την Ελλάδα μας, σε πλήρη αντίθεση με τις αρχές της ίδρυσης της Ευρωπαϊκής Ένωσης και κανείς να μην αντιδρά; Ούτε κάποιος από την ηγεσία του δικού του κόμματος; Το αντίθετο, λιθοβολείται! Τι μήνυμα λοιπόν στέλνουμε στους έξω;
Κάποιοι αποδείχθηκαν πολύ εύκολοι υπάλληλοι και μηχανάκια εξυπηρέτησης, την τελευταία δεκαετία. Μάλιστα κάποιοι πλούτισαν στον δρόμο για το Μνημόνιο. Κάποιοι άλλοι, βραβεύτηκαν για τις «αποκαλύψεις» τους ήτοι για τη λάσπη που εκτόξευσαν. Τώρα άραγε θα επιστρέψουν τα βραβεία τους και οι άλλοι τα λεφτά τους, εκείνα τα μαύρα…;;
Γιατί η υπόθεση του Βατοπεδίου ήρθε να ταράξει τα νερά και το βούρκο της υποτέλειας. Ήρθε να θυμίσει στην Ελληνική κοινωνία πως το Μνημόνιο δεν ήταν ένα γεγονός που μας έλαχε, αλλά μία μεθοδευμένη βρόμικη υπόθεση που ενέπλεξε πολλούς.
Τώρα όμως αυτή η υπόθεση μαζί με άλλες πολλές, είναι η μία νέα αρχή. Πρώτα απ όλα είναι αποκατάσταση για αυτούς που βασανίστηκαν αδίκως και τις οικογένειές τους.
Είναι επίσης μία νέα αρχή πατριωτικής άμυνας και ίσως και επίθεσης της Ελλάδας. Γιατί μην ξεχνάτε πως η Ελλάδα μπήκε στο Μνημόνιο με αλλοίωση στοιχείων και ειδικό πολυετές σχέδιο εξόντωσης. Και η Ελλάδα ελέγχεται σήμερα από ένα άτυπο ευρωπαϊκό όργανο χωρίς καμία νομική βάση.
Και αυτοί που σκέφτονται πως θα συνεχίσουν να πετούν λάσπη σε όποιον πατριώτη (Πρόεδρο της Δημοκρατίας, πρώην Πρωθυπουργό, πρώην Πρόεδρο κόμματος), λέει κάτι αντίθετο από τις Μνημονιακές επιταγές μάλλον κάνει λάθος.
Η πατριωτική γραμμή άμυνας της Ελλάδας είναι συγκεκριμένη και κοινωνικά αλλά και ηθικά αναγνωρισμένη. Και είναι εδώ!
Τα βραβεία της λάσπης επιστρέφονται. Έρχεται το Φως για την Ελλάδα και είναι εκτυφλωτικό! Και καίει! Και ανατρέπει τη διαφαινόμενη μαύρη μοίρα της!
Χρόνια πολλά σε όλους και θα είναι και καλά!
«Ο Κεντροδεξιός» https://kentrodexios.wordpress.com
