Της Λέττας Καλαμαρά
Μπόλικο ψέμα, ένα-δύο δημοσιεύματα κάποιων στη φίλη και σύμμαχο Τουρκία, ένα- δύο βάρκες σουλάτσο και αναρίθμητες πατριωτικές αναμεταδόσεις στην εγχώρια αγορά, ήταν το μενού για άλλη μία φορά για τον μπαμπούλα μας, που όλο έρχεται και ποτέ δεν φτάνει, αλλά είναι ικανός για να φάμε όλο το χαλασμένο φαί μας για άλλη μία φορά. Κερασάκι και άλλοι δύο ικέτες, αληθινοί ή ψεύτικοι, που εγκατέλειψαν ή έπραξαν το καθήκον τους, εγκαταλείποντας τον ισχυρό στρατό της γειτονικής χώρας, στιγματίζοντάς τον αφάνταστα και ευελπιστώντας να είναι εκείνοι που θα ανάψουν το φυτίλι στο εθνικιστικό κοινό και των δύο χωρών, που θα καθορίσουν την πραγματικότητα.
Μία εποχή που και οι δύο λαοί, μαζί με πολλούς άλλους, αγγίζουν πια το αδιέξοδο που επί δεκαετίες βάδιζαν αδιαφορώντας και απολαμβάνοντας ένα ψέμα.
Ψυχολογικές επιχειρήσεις αναφέρουν ορθώς πολλοί αναλυτές για τις μαϊμού φωτογραφίες και εκρηκτικούς τίτλους της ελληνικής αμυντικής επικαιρότητας που προκαλεί απορία όμως τελικά ποιοι και με ποιο αντάλλαγμα τις διεξάγουν στα ντόπια μέσα ενημέρωσηςεξουσίας και όχι μόνο. Το δυσκολότερο για να απαντηθεί είναι ποιοι τις διεξάγουν ταυτόχρονα και στην απέναντι πλευρά. Ποιος είναι ο σκηνοθέτης, ο τρίτος διακρατικός παράγοντας, που έχει τη δύναμη να στήνει ένα ψεύτικο σκηνικό ελπίζοντας σε μία παρορμητική έκρηξη, που ασφαλώς θα τη διαχειριστεί ανάλογα στη συνέχεια με προκαθορισμένο σενάριο και ηθοποιούς και στις δύο πλευρές.
Ο ξαφνικός βομβαρδισμός ανεπίσημων δηλώσεων, ανώνυμων δημοσιευμάτων και κάλπικων φωτογραφιών έρχεται σε μία στιγμή διεθνών και ντόπιων πολιτικών εξελίξεων που σηματοδοτούν ένα πέρασμα σε μία άλλη εποχή, στον 21ο αιώνα μία άλλης διεθνούς τάξης που αντικαθιστά την πλήρως αποτυχημένη αποκαλούμενη νέα παγκόσμια τάξη που κατέστρεψε τα κράτη, καταχρέωσε τους λαούς και διαφήμισε τον εύκολο πλουτισμό και την εφήμερη ηδονή. Διείσδυσε πέρα από τα αποτυχημένακράτη που αδυνατούν να προσφέρουν ευημερία στους πολίτες τους ακόμα και σε διακρατικούς οργανισμούς, καταλαμβάνοντας τις ηγεσίες τους, μετατρέποντας τους σε γραφειοκρατικές αναχρονιστικές μηχανές ανήμπορες να αντιμετωπίσουν τα νέα δεδομένα της ψηφιακής ανθρωπότητας.
Στο καναβάτσο της αποτυχημένης στρατηγικής η πολιτική μας ηγεσία, πιστή δυστυχώς στην Energa πολιτική των προκατόχων της, πίστεψε ότι η διεθνής προστασία των μεντόρων της θα της παρείχε και σ' αυτή τις πληροφορίες και την κάλυψη για να νικήσει στο τέλος. Το αποτέλεσμα δεν χρήζει ανάλυσης. Μνημόνια, φόροι, απογοήτευση και δυστυχία για το λαό. Ένας ελληνοτουρκικός πόλεμος θα ήταν μία λύτρωση, μία ανατίναξη τουλάχιστον και καταστροφή όλων των αποδεικτικών στοιχείων που δημιούργησε ένα παρακράτος, μία διεθνής εγκληματική οργάνωση, μετατρέποντας τους Έλληνες πολιτικούς σε μαριονέτες δημοκρατίας που κρατούσαν την εξουσία διαλύοντας την Ελλάδα εις το όνομα ενός φθηνού εθνικισμού, στο μεγαλύτερο βαθμό εν αγνοία τους και έρμαιο των παθών τους.
Το βαπόρι από το Τσεσμέ που βγήκε μπήκε και όλα τα παραμύθια της Χαλιμάς και της τρόμο-λαγνίας έχουν μία μόνο αφετηρία, την οποία την γνωρίζει περισσότερο από όλους εδώ στην Ελλάδα ο πατριώτης Υπουργός Άμυνας μας Πάνος Καμμένος καθώς την άκουσε στο παγωμένο Μόναχο και ο ίδιος με μία και μόνο πρόταση που προκάλεσε ρίγη φόβου στο ντόπιο θνήσκον παρακρατικό σύστημα που κυρίευσε τη χώρα αλλά και τις γειτονικές, ορίζοντας τις μοίρες τους.
"Επεσήμανε", μεταξύ άλλων, "την ανάγκη να ελεγχθεί ο θαλάσσιος χώρος τηςΝοτιοανατολικής Ευρώπης, απόόπου διακινούνται παράνομα πετρέλαιο, όπλα και ναρκωτικά εκ μέρους των τρομοκρατικών οργανώσεων", κατέγραψε ως μάρτυρας ο Πάνος Καμένος, ενημερώνοντας την ντόπια νομενκλατούρα, σύσσωμη πειθήνια στα τέσσερα πόρνη απεμπόλησης της ελευθερίας μας.
Αυτό ήταν το σύνθημα πουπήρε το βαπόρι από το Τσεσμέ και σάλπαρε,ενώ η σκληρή πραγματικότητα το έκανε επίσης να επιστρέψει άπραγο. Ο Γ' παγκόσμιος πόλεμος έχει τελειώσει πριν αρχίσει και ο νικητής είναι μόνο ένας ο οποίος έρχεται να επιβάλει τη νέα διεθνή τάξη που θα επιδιώξει την παγκόσμια ασφάλεια και ευημερία της ανθρωπότητας. Ήδη το χρηματιστήριο των ΗΠΑ εκπέμπει τα σήματά του και η Ευρώπη απόλυτο θύμα της παγκόσμιας τρομοκρατικής οργάνωσης που κατέλαβε τα Κράτη της και υποκατέστησε την πραγματικότητα αποσυντίθεται, επιμένοντας να παραμένει στην πλευρά των ηττημένων.
Σαφώς και τα λόγια τα μεγάλα είναι σημαντικά αλλά ο πόλεμος δεν θέλει λόγια. Θέλει συστήματα, θέλει νέους, θέλει ηγέτες, θέλει χρήματα, θέλει πολεμική πείρα, θέλει στρατό. Πόσα από αυτά έχει ο καθένας είναι γνωστό καθώς και ο λόγος που δεν έχει όσα δεν έχει. Μόλις ανέλαβε ο Πάνος Καμένος αναφέρθηκε σε προδοτικές επανδρώσεις 30% σε Μονάδες ευαίσθητες περιοχές της χώρας που προφανώς σήμερα έχουν αλλάξει και έτσι έχουμε ισχυρό στρατό. Τώρα που τα ένστολα λαμόγια λυμάνθηκαν 15-20 εκατομμύρια ευρώ ετησίως στα άρβυλα, που παιδιά 18 ετών φορούν στο κρύο στον Έβρο και το Καστελόριζο και πιάστηκαν στα πράσα με πλήρη προστασία την ανωνυμία τους για αγνώστους λόγους. ΓΕΣ/ΔΥΠ, ΑΣΔΥΣ/ΔΠΜ, ΓΕΣ/ΔΥΠΟΣΤΗ μερικές υπηρεσίες που σπιλώνονται για να προστατευτεί η ανωνυμία από το ένοχο σύστημά μας. Τώρα που ξεκινούν οι ετήσιες κρίσεις της ανώτατης ηγεσίας μας και οι ικανότεροι θα καταλάβουν τις νευραλγικές θέσεις τους με βάση την αξία τους υπό τον Αρχηγό Στεφανή Αλκιβιάδη που είναι βέβαιο πως θα αποτυπώσει τις προσωπικές του αξίες στις επιλογές του. Όχι όπως τότε με τον ΑΞΙΟ Κωνσταντίνο Ζαζιά που αρνήθηκε εκείνο το περίφημο βραδινό "ουισκάκι" τού τότε Υπουργού Εθνικής Άμυνας για να παζαρέψει την επικοινωνιακή του προβολή.
"Ο θαλάσσιος χώρος τηςΝοτιοανατολικής Ευρώπης", λοιπόν. Το κουτί της Πανδώρας για το ελληνικό παρακράτος που βάφτισε τούρκικες τις Οινούσσες των εφοπλιστών του Λονδίνου και της Μεγαλειοτάτης. Τι θα γίνει, άραγε, αν οι ελληνικές ένοπλες δυνάμεις στρέψουν την ισχύ τους στο νέο πεδίο μάχης. Εκεί που χτυπάει η καρδιά της υφηλίου από την αρχαιότητα. Στην Ελλάδα μας. Αν ευθυγραμμιστεί με όλα τα κράτη της Δύσης που απελευθερώνουν τις χώρες τους τη μία μετά την άλλη όπως τότε που έφευγε ο ναζισμός και κυριαρχήσει στη νέα εποχή στη νοτιοανατολική λεκάνη της μεσογείου. Αν ανταγωνιστεί ισάξια και συνδράμει στην ελευθερία της σκέψης και των αποφάσεων των ανθρώπων. Αν ηγηθεί όπως ακριβώς έκανε το '40 πρώτη ενάντια στο σκοταδισμό και την υποταγή της ανθρωπότητας, όπως έκανε στις Θερμοπύλες απέναντι στον πυρηνικό λαό της Περσίας. Αν αλλάξει τακτικές και σταθεί απέναντι στο διακρατικό εγκληματικό δίκτυο διακίνησης ναρκωτικών, όπλων, πετρελαίου, τσιγάρων και λαθρομεταναστών. Αν συμβάλλει στον αντιτρομοκρατικό αγώνα όπως οι Γάλλοι του Παρισίου, οι Βέλγοι των Βρυξελλών, οι Γερμανοί της Κολωνίας, οι Αλβανοί του Αιγαίου. Αν αποκτήσει ισχυρά, δυναμικά, άξια επανδρωμένα Μέσα Ενημέρωσης.
Αυτά είναι αρκετά για να γνωρίζουν οι αδαείς, να θυμούνται οι παλαιότεροι και να εμπνέονται οι νέοι για να καταλάβουν πως το βαπόρι από το Τσεσμέ είναι φορτωμένο με χιλιάδες αμαρτίες, γυρεύοντας να σύρει την Ελλάδα στο βυθό της νέας εποχής. Άδικος κόπος, χαμένος χρόνος.
"Μ' αρέσει να μη λέω πολλά, μη λέω πολλά
μ' αρέσει να κοιτάω ψηλά, κοιτάω ψηλά
στα ατέλειωτα τραγούδια
με τη σκιά μου να πετώ...".
"Μ' αρέσει να μη λέω πολλά, μη λέω πολλά
μ' αρέσει να κοιτάω ψηλά, κοιτάω ψηλά
στα ατέλειωτα τραγούδια
με τη σκιά μου να πετώ...".
Thedayaftergr