Τρίτη 21 Φεβρουαρίου 2017

ΠΟΤΈ Ή ΠΌΤΕ Ο ΚΥΡΙΑΚΟΣ


Τα νταούλια του Αλέξη δονούν την Ευρώπη χορεύοντας οι κουτόφραγκοι, γλεντώντας μοιράζοντας φόρους και φτώχεια στον ελληνικό λαό. Βερολίνο και Παρίσι εκλιπαρούν τον Έλληνα πρωθυπουργό να σταματήσει. Δεν αντέχουν άλλο να διαπραγματεύονται, να εκποιούν την Ελλάδα, να υποθηκεύουν τα εγγόνια μας. Τόση κοροϊδία δεν έχουν ξανασυναντήσει.
Τόση Αριστερά, τόση φροντίδα για το λαό, δεν ονειρεύτηκε ούτε ο Κάρλ Μάρξ, ούτε ο Γκραμσυ, ούτε ο σύντροφος Στάλιν. Τόση φεουδαρχία δεν έζησε η Ευρώπη ούτε το Μεσαίωνα του σκοταδισμού. Φόροι, συντάξεις και πλήρη κατάλυση της δημοκρατίας μετατρέπουν τις επόμενες εκλογές σε αποκριάτικο καρνάβαλο με ψηφοφόρους ρακένδυτους, παλιάτσους της κοινωνίας. Ποιο Σύνταγμα, ποια Ελλάδα;

Όλα κρίθηκαν στο Βερολίνο την έδρα της γερμανικής ηγεμονίας. Μόλις ο Κυριάκος Μητσοτάκης αρνήθηκε μία δοτή εξουσία και δεν αποδέχτηκε το ρόλο του πρωθυπουργού κομπάρσου, όλα τελείωσαν. Μέσα σε λίγα 24ωρα όλη η Ευρώπη εξύμνησε την καταστροφή της Ελλάδας. Γενικός συναγερμός στις στοές και τις αυλές για τη στήριξη του Αλέξη Τσίπρα που ούτε την υπογραφή του, την υπογραφή ενός λαού, δεν τίμησε. Όλα καλά, αρκεί να μην μιλήσει ο λαός για πρώτη φορά στην ιστορία του ελεύθερα. Το μικρότερο κακό να συμβεί. Η αποικία να διατηρηθεί.

Ο Κυριάκος Μητσοτάκης αρνήθηκε εδώ και καιρό να γίνει Αντώνης Σαμαράς του Ζαππείου, Αλέξης Τσίπρας της Θεσσαλονίκης. Να μην δεχτεί πως μία χώρα με δεκάδες εκατομμύρια επισκέπτες σε ένα καλοκαίρι, με άπλετο φως, με αμέτρητα κοιτάσματα οφείλει να υπηρετεί την Ευρώπη της απάτης, να εξαναγκάζει το λαό του στην ανέχεια επί δεκαετίες μέχρις ότου όλοι να πεθάνουμε, να ξεχάσουμε πως ξεπουλήσαμε τις ψυχές μας. Να συντηρεί μία νομενκλατούρα ιθαγενών διαχειριστών, αναξιοπρεπή, μουγκή, άβουλη, ευνουχισμένη.  Δεν ξέρω, δεν είδα, δεν μιλώ.

Ο Κυριάκος Μητσοτάκης απείλησε να επαναλάβει την ιστορία του πατέρα του δεκαετίες πίσω και να κινητοποιήσει και πάλι τα παλληκάρια της τότε εθνικής ξεφτίλας που ξεγύμνωναν εργάτες στους δρόμους και ζούσαν το μύθο της εθνικής υποθήκης που τώρα τα τότε αγέννητα παιδιά καλούνται να πληρώσουν ανέντιμα.

Ο Κυριάκος Μητσοτάκης δεν λύγισε στα εξώφυλλα της Θεοδώρας, της Μαρέβας και της Ευγενίας. Δεν χόρτασε στα γεύματα της παρακμής. Δεν συναλλάχθηκε την εξουσία από το λαό, χωρίς το λαό. Σηκώνει το πολιτικό σταυρό του. Αυτόν που του έδωσε  ο λαός στις εσωκομματικές εκλογές του. Αυτόν που θα του δώσει και στις εθνικές εκλογές το 2019, όταν τα μέτρα θα είναι ψηφισμένα από τον Αλέξη Τσίπρα για να τα εφαρμόσει ο επόμενος, αφήνοντας αυτός την Ελλάδα για τα εύφορα νερά του Ευφράτη.

Η νίκη που πανηγυρίζει ο Αλέξης Τσίπρας είναι πύρρειος. Το λιβάνι που αποφεύγει συνεχώς είναι ατελείωτο όπως και η ιστορία της Ελλάδας. Σύντομα θα το μυρίσει και πάλι και θα χαθεί όσο και αν τώρα πιστεύει ότι η γερμανική ατμομηχανή θα τον σύρει για πολύ ακόμα στο σιδηρόδρομο της ιστορίας. Στο Μόναχο, στα σωθικά της, δεν κατάλαβε και η ίδια η πατρόνα του ότι ηττήθηκε η γενεσιουργός αιτία της ψεύτικης ισχύς της. Ότι έχασε την πουλημένη ψυχή της που περιφερόταν από τη γενιά των κρεματορίων μέχρι τώρα.

Τραγική φιγούρα η Φώφη που έκλεισε και πάλι τα μάτια στο ψέμα. Άδικα μαγνητίστηκε και πάλι από το τέλος της Ελλάδας. Την μαύρη τρύπα που καταπίνει αγέννητες ψυχές μέχρι το 2060 και βάλε. Τζάμπα τα παπαγαλάκια που ξέχασαν ποιος τους στήριζε τόσους μήνες ανίερου αγώνα.

Οι λίγοι που θα αντέξουν, θα γευτούν τη Νέα Ελλάδα που έρχεται. Θα είναι Κυριακή όταν σημάνουν οι καμπάνες και οι Έλληνες θα ζήσουν όπως οι Ιρλανδοί, οι Βέλγοι και οι άλλοι λαοί της Ευρώπης. Σύντομα...

"Ψεύτη και άδικε ντουνιά, που άναψες τον καημό μου,
είσαι μικρός και δεν χωράς τον αναστεναγμό μου..."




ΑΛΕΞΗΣ ΤΣΙΠΡΑΣ (29 Νοεμβρίου 2014): «Στόχος της τρόικας δεν είναι τα δανεικά, είναι τα αεροδρόμια, τα λιμάνια, ο δημόσιος πλούτος της χώρας... Τη χώρα θέλουν να μετατρέψουν σε αποικία χρέους, να μετατρέψουν τους εργαζόμενους σε φτηνό ανασφάλιστο εργατικό δυναμικό, να καταστρέψουν τους μικρομεσαίους να καταστρέψουν το κοινωνικό κράτος, να βγάλουν από τη μύγα ξύγκι»

Thedayaftergr