Στα σαλόνια των αποικιοκρατών το πιο ενοχλητικό κόμμα είναι το Ποτάμι του Σταύρου Θεοδωράκη. Η εντολή είναι ρητή και τη μετατροπή του σε ρυάκι έχει αναλάβει ο ντόπιος εκτελεστής. Σαν τη μαργαρίτα μαδιέται μέχρι να μαραθεί. Το Ποτάμι δεν φόρεσε κάποιο ιδεολογικό μανδύα όπως αυτούς τους φανταστικούς σοσιαλιστικούς και φιλελεύθερους ουτοπισμούς που χρησιμοποιήθηκαν για να μας καταχρεώσουν και να μας υποθηκεύσουν αιωνίως. Ακόμα χειρότερα το Ποτάμι δεν χρησιμοποίησε το Μαρξισμό μία επανάσταση αλά Αλέξη Τσίπρα που θα ήταν ένα καλό παραμύθι για τον εκβιασμό και την ανατροπή της πολιτικής σταθερότητας της χώρας. Αυτό το γεγονός και η εμμονή του Ποταμιού για καθαρά νερά και ένα εύφορο Δέλτα στις εκβολές της Ελλάδας, το έκανε μία απειλή για τους αποικιοκράτες και τους Έλληνες "πατριώτες" αντιπροσώπους τους.
Η μέθοδος διάλυσής του πολύ απλή και συνηθισμένη για την ελληνική πολιτική σκηνή. Από τον οικονόμο Θεοχάρη μέχρι τη δυναμική Μάρκου και τον μουσουλμάνο Αχμέτ παντού υπήρχε το κατάλληλο τυράκι στη φάκα. Ένα μεγάλο πολιτικό όνειρο, μία υπουργική καρέκλα, ένα εθνικό καθήκον που όλα φυσικά αποδείχτηκαν πολιτικά φούμαρα που έκαναν τη δουλειά τους. Δεν αναμένεται περαιτέρω αποψίλωση για το Ποτάμι όμως τα πολιτικά μπάζα μαζεύονται με συνεχή ρυθμό για να προλάβουν την υποτιθέμενη πτώση του κυβερνητικού συνασπισμού. Κυρίως να διαβρώσουν την πιθανότητα μίας αυτοδύναμης κυβέρνησης Μητσοτάκη που ομολογουμένως και ο ίδιοςκάνει ό,τι μπορεί για να αποφύγει με οικουμενικά δείπνα και επιλογές διαπλοκής.
Ο Σταύρος Θεοδωράκης δείχνει να έχει αντοχές στιςΣειρήνες του παρακράτους λόγω και της πρότερης επαγγελματικής του ιδιότητας. Δεν επέδειξε μεγάλη συμπάθεια στις κοσμικές φωτογραφίσεις ενώ δεν διαθέτει και ένα συγγενικό μέλος με βουλευτική ιδιότητα για να διαπραγματευτεί την παραλαβή της εξουσίας. Χωρίς δικαστικές εκκρεμότητες και χωρίς πολλές πολιτικές αμαρτίες του παρελθόντος κατέστη ο πιο ανεξέλεγκτος πολιτικός αρχηγός της σημερινής Βουλής ένας πραγματικός μελλοντικός κίνδυνος. Όχι τυχαία όλες οι έγκυρες δημοσκοπήσεις της πολιτικής πραγματικότητας δεν τον περιλαμβάνουν στην επόμενη Βουλή. Εξάλλου και ο Σταύρος δεν διαθέτει ένα πολιτικό παραμύθι σαν την αλλαγή, την επανίδρυση, το Καστελόριζο, το Ζάππειο και τη Θεσσαλονίκη, να κοροϊδέψει τον ελληνικό λαό και να αποδείξει τη χρησιμότητά του στους αποικιοκράτες μας, κατά βάση φίλους Γερμανούς.
Ανεξάρτητα την πολιτική προτίμηση του καθενός προκαλεί ενδιαφέρον η πολιτική εξέλιξη του Ποταμιού που δεν αποκλείεται τελικά να μετατραπεί και σε χείμαρρο καθώς οι πρόσφατες αμερικανικές εκλογές απέδειξαν ότι άλλα φρονεί το παγκόσμιο πανόπτικο, άλλα διαφημίζουν οι δημοσκοπήσεις και άλλα αποφασίζουν οι λαοί. Ίδωμεν...
Thedayaftergr
