Η ΛΑΜΨΗ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΧΡΥΣΟΥ

Σίριαλ «Η ΛΑΜΨΗ του Ελληνικού Χρυσού», επεισόδιο 345: Ο Πάνος έκλεισε εκνευρισμένος την πόρτα πίσω του. Τα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων ήταν η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι για μία ακόμη φορά. Δεν το περίμενε αυτό που έκανε ο Γιώργος, ειδικά τώρα, που όλα κρέμονται σε μια κλωστή. Τα μάτια του Πάνου πετούσαν φωτιές και το μυαλό του δεν μπορούσε να σκεφτεί καθαρά, εάν επρόκειτο για κάτι σοβαρό ή για μια παγίδα στην οποία ήταν έτοιμος να πέσει, με απρόβλεπτες συνέπειες. Η υπόθεση ήταν ναρκοπέδιο και αυτός ένας σκληρός παίκτης, που δεν είχε όμως καμία διάθεση να χαραμιστεί ανέξοδα. Το σίγουρο ήταν πως ο θυμός και η οργή του είχαν χτυπήσει κόκκινο. Τελικά, έβγαλε το κινητό από την τσέπη και τηλεφώνησε στον Αλέξη, ζητώντας του συνάντηση στο γνωστό μέρος. Δεν θα ανεχόταν άλλο αυτό το παιχνίδι εις βάρος του. Από την άλλη πλευρά, ο Μιχάλης αναρωτιόταν ποιες αμαρτίες έχει κάνει και πρέπει να εξηγεί κάθε φορά τα αυτονόητα. Νέος γύρος τηλεφωνημάτων και συζητήσεων. Η επόμενη εβδομάδα προμηνυόταν δύσκολη. Ανησυχούσε πως η σκιά του Πάνου θα έπεφτε βαριά στο γραφείο του Γιώργου και αυτό θα δυσχέραινε την κατάσταση. Τι θα γινόταν, άραγε, στη συνάντηση που προετοίμαζε με τόση προσοχή εδώ και καιρό. Η συνέχεια στο επόμενο επεισόδιο...      

   

Κάπως έτσι έχουν περάσει 35 ολόκληρα χρόνια, σε ένα σίριαλ οικονομίας με τους πρωταγωνιστές να αλλάζουν πολλές φορές και το αποτέλεσμα να είναι ίδιο, η απαξίωση σημαντικού μέρους του ορυκτού πλούτου της χώρας. Στο πλαίσιο του εν εξελίξει μακροχρόνιου υβριδικού πολέμου για τη διάλυση της χώρας επιδιώκεται η απαξίωση του ορυκτού πλούτου της περιοχής της Βορείου Ελλάδας και η με κάθε τρόπο παρεμπόδιση οικονομικής δραστηριότητας σχετικά με αυτόν. Από τις αρχές της δεκαετίας του 1980 μέχρι και σήμερα μαίνονται οι μάχες μεταξύ εκείνων που υποστηρίζουν ότι τα μεταλλεία της Χαλκιδικής, η εξόρυξη χρυσού και το εργοστάσιο εμπλουτισμού θα επιβαρύνουν ανεπανόρθωτα το φυσικό περιβάλλον και τη ζωή των κατοίκων της περιοχής και εκείνων που έχουν αντίθετη άποψη, θεωρούν ότι τα μεταλλεία είναι πηγή πλούτου, ανάπτυξης, προόδου για την περιοχή και τη χώρα συνολικά. Τι πιο συνηθισμένο για κάθε αποικία από το "διαίρει και βασίλευε". Η σημασία του ορυκτού πλούτου της Ελλάδος στην Ε.Ε. διατυπώθηκε σε άρθρο τωνFinancial Times του 1978 (Βιομηχανική Επιθεώρηση, Απρίλιος 1978), όπου αναφέρεται: «Όταν η Ελλάς γίνει το δέκατο μέλος της ΕΟΚ, ο εκτεταμένος ορυκτός της πλούτος θα προμηθεύσει την Κοινή Αγορά με μία μεγάλη ποικιλία πρώτων υλών, που θα συμβάλλουν στην εξασφάλιση ουσιαστικής αυτάρκειας της Κοινότητας ως προς πολλά προϊόντα». Η έκθεση βιώσιμης ανάπτυξης 2015 της εταιρείας Ελληνικός Χρυσός που δημοσιεύτηκε πριν από λίγες ημέρες αποτυπώνει με σαφή τρόπο τα αποτελέσματα της επιχειρηματικής δραστηριότητάς της στην τοπική οικονομία και κοινωνία της Βορείου Ελλάδας αλλά και στη χώρα συνολικά. Σύμφωνα με τα εταιρικά στοιχεία κατά την προηγούμενη οικονομική χρήση το ανθρώπινο δυναμικό της Ελληνικός Χρυσός ανήλθε στα 2.152 άτομα (εργαζόμενοι και εργολάβοι), ενώ οι εκτιμώμενες άμεσες και έμμεσες θέσεις εργασίας που προβλέπονται στην πλήρη ανάπτυξη του έργου υπολογίζονται στις 5.000.  Το 87% των εργαζομένων προσλήφθηκε από τις τοπικές κοινωνίες και το 29% της διοίκησης των εργοταξίων έχει προσληφθεί από το δήμο Αριστοτέλη. Στα 20,5 εκατ. ευρώ ήταν οι δαπάνες της εταιρείας προς τους τοπικούς προμηθευτές από το Δήμο Αριστοτέλη, 2,4 εκατ. ευρώ επενδύθηκαν σε δράσεις ενίσχυσης των τοπικών κοινωνιών και 10,6 εκατ. ευρώ επενδύθηκαν στην περιοχή κατά την περίοδο 2013-2015. Η εταιρεία παρήγαγε 16.396 ουγγιές χρυσού, πούλησε 35.468 τόνους συμπυκνώματος ψευδαργύρου καθώς επίσης και 14.509 τόνους συμπυκνώματος μολύβδου αργύρου.      
      

Από τη Χαλκιδική του 1930 και την πρώτη εκμετάλλευση μικτών θειούχων κοιτασμάτων στην Κασσάνδρα από την Ανώνυμη Ελληνική Εταιρεία Χημικών Προϊόντων και Λιπασμάτων (ΑΕΕΧΠ&Λ) του αείμνηστου Νικόλαου Κανελλόπουλου που είχε τα δικαιώματα των μεταλλείων Κασσάνδρας, ιδρυτή της σημερινής τσιμεντοβιομηχανίας Τιτάν, τη μεταβίβασή της στον Πρόδρομο Μποδοσάκη με στόχο και την εξόρυξη χρυσού, το τρομοκρατικό χτύπημα και τη δολοφονία του Αλέξανδρου Μποδοσάκη επικεφαλής των επιχειρήσεων του ιδρύματος, την πτώχευση της εταιρείας ΑΕΕΧΠ&Λ, την ίδρυση της κρατικής ΜΕΤΒΑ (θυγατρική της ΕΤΒΑ) που δεν δούλεψε ποτέ, την εκκαθάριση της ΑΕΕΧΠ&Λ, την απόκτηση των μεταλλείων Κασσάνδρας και των εγκαταστάσεων από την TVX GoldInc, την πτώχευση της εταιρείας, την εξαγορά της από την Ελληνικός Χρυσός κατόπιν θυγατρικής της καναδικήςEldorado Gold, μέχρι τη Χαλκιδική του 2016, η χρονική απόσταση είναι τεράστια αλλά οι ταλαιπωρίες της ελληνικής μεταλλευτικής και εξορυκτικής βιομηχανίας σχεδόν παρόμοιες και εξίσου σημαντικές, με κορύφωση τη δεκαετία του 1980 οπότε και ξεκίνησε ο νέος τριακονταπενταετής πόλεμος για το χρυσό της Μακεδονίας, τα μεταλλεία της οποίας μετρούν ιστορία 25 αιώνων. 

Εκτιμώμενα κοιτάσματα χρυσού στην Βόρεια Ελλάδα σύμφωνα με το ΣΜΕ 8,5 εκατομμύρια ουγκιές και αντίστοιχες αργύρου 65 εκατομμύρια ουγκιές. Η αξία στα βεβαιωμένα πολυμεταλλικά αποθέματα μαζί με του χρυσού και αργύρου υπερβαίνει τα 20 δισεκατομμύρια ευρώ σε βάθος 30ετίας. Αύξηση ρευστότητας ανά ημέρα σε περίπτωση εκμετάλλευσης 800 χιλιάδες ευρώ. Δεν είναι πολλά για να κάθονται κάτω από το πόδια μας και να μην απλώνουμε τα χέρια μας για να ζήσουμε σύμφωνα με τις δυνατότητες μας;

Ποιος δεν θέλει την ευημερία των Ελλήνων κ.κ. Σκουρλέτη και Σταθάκη και για να είμαστε και πιο δίκαιοι το ερώτημα απευθύνεται και στους προκατόχους σας;

Thedayaftergr