H νεκρώσιμος ακολουθία για τον Κωστή Στεφανόπουλο, το μεσημέρι της Τρίτης στο Ψυχικό, έριξε και τυπικά την αυλαία μιας πολύσημαντης και πολυεπίπεδης διαδρομής ήθους και αξιοπρέπειας για τον πρώην Πρόεδρο της Δημοκρατίας.
Ο Αχαιός πολιτικός έφυγε από τη ζωή, με την ευρεία και καθολική αναγνώριση των Ελλήνων. Για το ήθος και την προσφορά του. Για τη διαδρομή του. Για τον αξιακό κώδικα που τίμησε χωρίς εκπτώσεις.
Μόνο που… όλα αυτά ήρθαν κάπως καθυστερημένα. Αργά και μάλλον με τρόπο κατώτερο των περιστάσεων. Γιατί, μέχρι να αναδειχθεί Πρόεδρος της Δημοκρατίας, ο Κωστής Στεφανόπουλος είχε γευτεί περίσσευμα από πικρίες, καθώς η κοινωνία τον είχε καταδικάσει στο πολιτικό περιθώριο. Μακριά από τη Βουλή. Χωρίς δυνατότητα παρέμβασης.
Η Ελλάδα σας ευγνωμονεί, κύριε Πρόεδρε. Μεταξύ άλλων, και για το γεγονός ότι δεν κρατήσατε καμία κακία σε αυτή την κοινωνία των πολιτικά αφελών.
