Γράφει η Σοφία Βούλτεψη
Στην Καισαριανή επέστρεψε την Κυριακή ο κ. Τσίπρας, που εδώ και
χρόνια έχει μετατρέψει τον «συνήθη τόπο των εκτελέσεων» σε… συνήθη τόπο
προπαγάνδας!Κατά τη συνήθειά του, οικειοποιήθηκε τους αγώνες άλλων, στα βιαστικά – και όχι ονομαστικά – μνημόνευσε όλους τους μέχρι σήμερα δημάρχους (ο σημερινός αρνήθηκε να πάρει μέρος στην παράσταση), βιαστικά αναφέρθηκε στα «30 χρόνια δικαστικής ταλαιπωρίας» (η οποία δεν έχει τελειώσει ως προς την διένεξη με τον Σκοπευτικό Σύλλογο, αλλά την παρουσίασε ωσάν να έχει νικηφόρα ολοκληρωθεί), εξίσου βιαστικά και στην απόφαση παραχώρησής του, το 1987.
Απέφυγε τις συγκεκριμένες αναφορές, διότι ο κ. Τσίπρας στην Καισαριανή πάει κι’ έρχεται, προεκλογικά και μετεκλογικά, παριστάνοντας τον μοναδικό ενδιαφερόμενο και τον μοναδικό επισκέπτη.
Ακριβώς επειδή θέλει να παρουσιάζει πως είναι ο μόνος που έδωσε μάχη για τον τόπο μαρτυρίου, εκεί που την Πρωτομαγιά του 1944 έπεσαν νεκροί από τα βόλια των ναζί 200 αγωνιστές.
Όλοι θυμούνται ότι στις 26 Ιανουαρίου 2015, αμέσως μετά την νίκη του στις εκλογές και την ορκωμοσία του, επισκέφθηκε το θυσιαστήριο. Είχε στο πλευρό του Παππά και Σκουρλέτη και ο κόσμος τον επευφημούσε!
Η αλήθεια είναι πως ούτε ο πρώτος επισκέπτης, ούτε ο πρώτος και μοναδικός ενδιαφερόμενος πολιτικός είναι.
Ήδη από τις 24 Ιουνίου 1987, ο τότε δήμαρχος Παναγιώτης Μακρής υποδέχθηκε τον τότε πρωθυπουργό Α. Παπανδρέου, τον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης Κ. Μητσοτάκη, τον υπουργό των Εξωτερικών και μετέπειτα Πρόεδρο της Δημοκρατίας Κ. Παπούλια, που συνόδευαν τον τότε Πρόεδρο της Δυτικής (τότε) Γερμανίας Ρίχαρντ Φον Βαϊτσέκερ, ο οποίος και είχε επισήμως ζητήσει συγγνώμη.
Άλλωστε, από το 1984, μετά από κατάληψη 17 ημερών που είχαν πραγματοποιήσει η δημοτική αρχή και οι κάτοικοι, με απόφαση της Μελίνας Μερκούρη, τότε υπουργού Πολιτισμού, ένα τμήμα 110 στρεμμάτων διαμορφώθηκε σε χώρο μνήμης.
Στις 24 Ιουνίου 2005, το Σκοπευτήριο είχε επισκεφθεί ο τότε πρωθυπουργός Κ. Καραμανλής, προκειμένου να εγκαινιάσει το Μνημείο των Εκτελεσθέντων, παρουσία του Προέδρου της Δημοκρατίας Κ. Παπούλια, του Κ. Μητσοτάκη, του Μανώλη Γλέζου, του Λεωνίδα Κύρκου, του Γ. Μαγκάκη, με τον Δήμαρχο Καισαριανής Θ. Μπαρτσώκα να τους υποδέχεται.
«Σήμερα η Πολιτεία αποκαθιστά τον εαυτό της», είχε αναφέρει στην ομιλία του ο Μ. Γλέζος, ενώ ο δήμαρχος έκανε ειδική αναφορά στον παρόντα σημερινό Πρόεδρο της Δημοκρατίας Προκόπης Παυλόπουλος, ο οποίος είχε συμβάλει αποφασιστικά στο εγχείρημα.
«Οφείλω να ομολογήσω ότι η επίσημη Πολιτεία άργησε πολύ να ανταποκριθεί στη φωνή των πολιτών της Καισαριανής και όχι μόνο. Καθυστέρησε να ανταποκριθεί στο χρέος της απέναντι στην Ιστορία και απέναντι σε εκείνους που έδωσαν τη ζωή τους για την ελευθερία», είχε δηλώσει τότε ο Κώστας Καραμανλής.
Όλα αυτά τα ονόματα τα «ξέχασε» ο κ. Τσίπρας, που έγινε ο πρώτος πρωθυπουργός τον οποίο αρνήθηκε να υποδεχθεί δήμαρχος Καισαριανής, ο κ. Ηλίας Σταμέλος για την ακρίβεια.
Δεν είναι άλλωστε λίγα τα ψέματα που έχει πει για την πόλη και στην πόλη της Καισαριανής ο κ. Τσίπρας.
Στις 6 Δεκεμβρίου 2007, αμέσως μετά από μια επίσκεψή του στη Βενεζουέλα, είχε δώσει συνέντευξη Τύπου στο δημαρχείο, παρουσία του τότε δημάρχου Σπύρου Τζόκα. Και είπε πως, κατά την επίσκεψή της, η αντιπροσωπεία του ΣΥΝ πρότεινε στους αρμόδιους υπουργούς της Βενεζουέλας τη σύναψη συμφωνίας για την προμήθεια από το δήμο Αθηναίων και το δήμο Καισαριανής «κοινωνικού πετρελαίου». Δηλαδή, όπως εξήγησε, πετρέλαιο σε χαμηλότερη τιμή ώστε η διαφορά που θα προκύπτει να διατίθεται για κοινωνικούς σκοπούς.
«Ο Τσάβες ζεσταίνει τους φτωχούς της Ελλάδας», έλεγε τότε η προπαγάνδα, αλλά το «πετρέλαιο των φτωχών» δεν έφτασε ποτέ – ούτε το ξαναθυμήθηκε έκτοτε ο κ. Τσίπρας.
Μετά, άρχισε νέος κύκλος προπαγάνδας… Καισαριανής. Ότι τάχα το ΤΑΙΠΕΔ θα πουλούσε το… Σκοπευτήριο!
Στις 4 Ιουνίου 2013, ο κ. Τσίπρας επισκέφθηκε και πάλι τον χώρο του Σκοπευτηρίου και εκφώνησε πύρινη ομιλία, επιτιθέμενος στην τότε κυβέρνηση ότι τάχα είχε βάλει πωλητήριο, μέσω του ΤΑΙΠΕΔ, το οποίο είχε αποκαλέσει «εκτροφείο σκανδάλων» και το οποίο ο κ. Τσίπρας μια χαρά διατήρησε, θέτοντάς το μάλιστα υπό την προστατευτική ομπρέλα του Υπερταμείου, που λειτουργεί σε πλήρη ανεξαρτησία από την κυβέρνηση.
Αλλά στις 4 Ιουνίου 2013, ο κ. Τσίπρας μίλησε για σχέδιο απεμπλοκής από τοΜνημόνιο, διακηρύσσοντας επί λέξει ότι «το Μνημόνιο έχει τελειώσει. Έχετε τελειώσει και εσείς μαζί του. Ο λαός θα πει την τελευταία λέξη.
Θα παλέψει για ζωή και αξιοπρέπεια, Θα ανοίξει τον δρόμο για ανάκαμψη και αλλαγή».
Φυσικά, όχι μόνο δεν το τέλειωσε το Μνημόνιο, όπως είχε υποσχεθεί στους πολίτες της Καισαριανής, αλλά υπέγραψε και… δύο δικά του!
Όσο για την επανάσταση που είχε κηρύξει κατά του… πωλητηρίου, ήταν κούφια, καθώς το ΤΑΙΠΕΔ είχε ήδη ανακοινώσει πως «δεν πρόκειται να ιδιωτικοποιηθεί το Σκοπευτήριο Καισαριανής, καθώς το συγκεκριμένο ακίνητο- ιδιοκτησίας του Οργανισμού Σχολικών Κτιρίων και επιφάνειας 99 στρεμμάτων-, δεν συμπεριελήφθη στην προς ιδιωτικοποίηση περιουσία του Δημοσίου και, κατά συνέπεια, δεν πέρασε ποτέ στην κυριότητα του Ταμείου Αξιοποίησης Ιδιωτικής Περιουσίας του Δημοσίου (ΤΑΙΠΕΔ). Η συζήτηση για ανύπαρκτα θέματα, αποπροσανατολίζει και δημιουργεί εσφαλμένες εντυπώσεις για τον ρόλο και τις αρχές λειτουργίας του Ταμείου».
Προχθές, στην ομιλία του ο κ. Τσίπρας δεν αναφέρθηκε καθόλου στο συγκεκριμένο θέμα, η λέξη «ΤΑΙΠΕΔ» δεν ξέφυγε από το έρκος των οδόντων του.
Είχε κάνει τόσο μεγάλη φασαρία το 2013, λογικά δεν έπρεπε κάτι να πει; Ας πούμε ότι σκόπευαν οι «κακοί» προκάτοχοί του να το πουλήσουν και αυτός το απέτρεψε; Τι συνέβη; Ξέχασε εκείνη τη «μεγάλη μάχη»; Ή μήπως αποφάσισε να ξεχαστεί εκείνο το ψέμα;
Ξαναπήγε o κ. Τσίπρας στην Καισαριανή στις 5 Σεπτεμβρίου 2015, δηλαδή πριν από τις δεύτερες εκλογές του.
Είχε υπογράψει το μνημόνιο, οπότε έδωσε άλλου είδους υποσχέσεις:
«Γι' αυτό επιτρέψτε μου σήμερα να σας δώσω μια και μόνο υπόσχεση.
Σε λίγες μέρες, με τη θέληση του λαού μας, θα ξανάρθω και πάλι.
Θα ξανάρθω να υποκλιθώ και να δεσμευτώ, ότι:
Θα τον κερδίσουμε τον πόλεμο.
Τον μεγάλο αγώνα να ξαναφέρουμε σε αυτό το τόπο το δίκιο και τη προκοπή.
Θα είναι μακρύ θα είναι δύσκολο το ταξίδι αλλά θα τα καταφέρουμε.
Και άδικα σπαταλούν χρήμα, κόπο, φαιά ουσία, όλοι εκείνοι που συνωμοτούν, συκοφαντούν, εξαπατούν, με στόχο να μετατρέψουν σε σύντομη παρένθεση την πρώτη κυβέρνηση της Αριστεράς».
Το μόνο που μπορούσε πια να κάνει ήταν να υπερασπιστεί το δικό του μνημόνιο. «Υπάρχει κανείς Έλληνας που να πιστεύει ότι αν έμενε στη διακυβέρνηση ο κος Σαμαράς ή αν ήταν στη θέση μου ο κος Μεϊμαράκης, θα έφερνε καλύτερη συμφωνία;», ρώτησε τον λαό της Καισαριανής.
Και έβαλε τα διλήμματα: «Και στις εκλογές καλείστε να απαντήσετε σε ένα καίριο ερώτημα: Ποιον θα εμπιστευτείτε να παλέψει με το λαό, μαζί σας, μαζί με κάθε κοινωνική ομάδα, για να αρχίσει επιτέλους η αντίστροφη μέτρηση;»…
Αλλά τελικά δεν άντεξε να μην σκορπίσει υποσχέσεις:
«Απελευθέρωση των εργαζομένων από το σημερινό καθεστώς της δουλοπαροικίας, της μαύρης εργασίας, των αμοιβών πείνας, και από το φόβο της απόλυσης.
Απελευθέρωση των συνταξιούχων από το βραχνά της επιβίωσης.
Απελευθέρωση των νέων από τα δεσμά της ανεργίας με στοχευμένες πολιτικές, αξιοποίηση του πακέτου Γιούνκερ, αλλά και επενδύσεις και προγράμματα στήριξης.
Απελευθέρωση της δικαιοσύνης από τους κομματικούς φατριασμούς, τις επιχειρηματικές επιρροές, τις γραφειοκρατικές δουλείες.
Απελευθέρωση χιλιάδων φτωχών οικογενειών από τα τραπεζικά όρνεα που καραδοκούν να τους πάρουν το σπίτι.
Γιατί εμείς δεν αποδεχτήκαμε τη παράδοση των κόκκινων δανείων στα κοράκια των αγορών και ούτε πρόκειται να το αποδεχτούμε».
Δηλαδή, τον Σεπτέμβριο του 2015, ο κ. Τσίπρας συνέχιζε να υπόσχεται (και από την Καισαριανή) ότι δεν θα παραδώσει τα κόκκινα δάνεια στα «κοράκια των αγορών».
Ως γνωστόν, τα παρέδωσε μια χαρά!
Και τώρα, προχθές, έφθασε ο κ. Τσίπρας στην Καισαριανή κραδαίνοντας το ΦΕΚ με το οποίο, το Δημόσιο (με τροπολογία που ψηφίστηκε στα τέλη Αυγούστου), παραχωρεί για 40 χρόνια στον Δήμο Καισαριανής έκταση 464 στρεμμάτων στον ιστορικό χώρο του Σκοπευτηρίου.
Πρόκειται για τμήμα των 710 στρεμμάτων που είχε παραχωρηθεί με νόμο του 1939 για τις ανάγκες της Σκοπευτικής Εταιρείας.
Δηλαδή για τον χώρο που βρίσκεται εκτός δικαστικής διαμάχης με την Σκοπευτική Εταιρία. Πρόκειται, επομένως, για καθαρά συμβολική κίνηση, αφού έτσι κι’ αλλιώς η παραχωρούμενη στον Δήμο έκταση ανήκε στο ελληνικό Δημόσιο, που ουδέποτε δημιούργησε, ούτε θα δημιουργούσε πρόβλημα – σε διαφορετική περίπτωση, ο κ. Τσίπρας θα επαναλάμβανε το ψέμα περί ΤΑΙΠΕΔ…
Με λίγα λόγια, αφού ο κ. Τσίπρας δεν μπορούσε να πάει στην Καισαριανή κραδαίνοντας το… σχισμένο μνημόνιο, πήγε κραδαίνοντας ένα ΦΕΚ μεταβίβασης από το Δημόσιο στο… Δημόσιο!
Υ.Γ. Πάντως, ο κ. Τσίπρας θυμήθηκε τον ήρωα Ναπολέοντα Σουκατζίδη που αρνήθηκε την «προσφορά» των Γερμανών να τον αντικαταστήσουν με κάποιον άλλον στο απόσπασμα, αναφερόμενος σε κείμενο της Βούλας Δαμιανάκου, με το οποίο περιέγραψε την απάντηση του Σουκατζίδη στον Γερμανό στρατοπεδάρχη:
«Θέλεις να μ’ αντικαταστήσεις, όχι από εχτίμηση, αλλά μόνο και μόνο για να με κάμεις από Σουκατζίδη, τίποτα. Μ’ αν πραγματικά μ’ εχτιμάς, η μόνη χάρη που μπορείς να μου κάμεις είναι να μ’ αφήσεις να πεθάνω σαν όλους, στη θέση μου. Γιατί ο συνεπής αγωνιστής δεν αλλάζει τη θέση του με τίποτε και για κανέναν λόγο, μάλιστα όταν η θέση του αυτή είναι μπροστά στο πολυβόλο».
Ο Σουκατζίδης πέθανε για να μην περάσει όλη την υπόλοιπη ζωή του μέσα στο ψέμα.
Το αντίθετο από τον κ. Τσίπρα, δηλαδή…
elzoni.gr
