ΜΕΙΩΣΗ ΤΩΝ ΚΑΤΩΤΑΤΩΝ ΑΠΟΔΟΧΩΝ ΕΠΙΤΑΣΣΕΙ ΤΟ ΔΝΤ!

  ISKRA         

ΣΤΟ ΣΤΟΧΑΣΤΡΟ ΤΩΝ ΔΑΝΕΙΣΤΩΝ ΟΙ ΟΜΑΔΙΚΕΣ ΑΠΟΛΥΣΕΙΣ ΚΑΙ Ο ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤΙΚΟΣ ΝΟΜΟΣ ΑΠΟ ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟ  

Ασφυκτικές πιέσεις ακόμα και για μείωση τουκατώτατου μισθού δέχεται από τους δανειστές η κυβέρνηση εν όψει της αξιολόγησης του Σεπτεμβρίου. Εν μέσω θερινής ραστώνης, το ΔΝΤ -κατά πρώτο λόγο- δεν σταματά να εστιάζει την κριτική του στη μειωμένη ανταγωνιστικότητα των ελληνικών επιχειρήσεων και να επιμένει ότι οσημερινός κατώτατος μισθός θεωρείται υψηλός. Όλα τα στοιχεία δείχνουν ότι ένα ''καυτό''φθινόπωρο περιμένει την κυβέρνηση με τα εργασιακά να αποτελούν τη ''μητέρα'' των μαχών.  

Το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο επανειλημμένως έχει στείλει το μήνυμα ότι ο εθνικός κατώτατος μισθός στην Ελλάδα είναι ''υψηλός'' ως ποσοστό του μέσου εισοδήματος της χώρας σε σχέση με το τι ισχύει σε άλλες χώρες- μέλη της Ε.Ε και γι' αυτό οι εμπειρογνώμονες του ίδιου οργανισμού έχουν προτείνει τη μείωση του δείκτη μισθών ακόμα και κατά 2% .

Δεν είναι, όμως, μόνο το ΔΝΤ. Σύμφωνα με πληροφορίες, και η πλειοψηφία της επιτροπής σοφών φέρεται να υπερασπίζεται τη θέση των δανειστών ότι ο κατώτατος μισθός πρέπει να καθορίζεται από την κυβέρνηση και όχι από τους κοινωνικούς εταίρους, όπως είναι η προσδοκία της ηγεσία τουυπουργείου Εργασίας. Επίσης, η πλειοψηφία των μελών της επιτροπής εμφανίζεται να τάσσεται υπέρ της διατήρησης των χαμηλότερων αποδοχών κατά 12,8% από τον κατώτατο μισθό των 586,08 ευρώ για όσους δεν έχουν συμπληρώσει το 25ο έτος της ηλικίας τους, δηλαδή 510,96.  

Και μπορεί η ελληνική κυβέρνηση να θέτει θέμα επιστροφής των συλλογικών διαπραγματεύσεων, αλλά το συμπληρωματικό μνημόνιο, το οποία έχει υπογράψει η ελληνική κυβέρνηση, προβλέπει την πλήρη εφαρμογή όλης της νομοθεσίας που θεσπίστηκε την περίοδο 2010-2013, σύμφωνα με την οποία οιεπιχειρησιακές συμβάσεις υπερισχύουν των κλαδικών συλλογικών συμβάσεων, ενώ ο εθνικός κατώτατος μισθός θα καθορίζεται από την κυβέρνηση και όχι από τους κοινωνικούς εταίρους μέσα από συλλογικές διαπραγματεύσεις.  

Με άλλα λόγια, το ''μέτωπο'' που επιχειρεί να συστήσει το υπουργείο Εργασίας με τη ΓΣΕΕ και τουςεργοδοτικούς φορείς για την επαναφορά των συλλογικών διαπραγματεύσεων σε εθνικό αλλά καικλαδικό επίπεδο φαίνεται πως έρχεται σε αντίθεση με τις δεσμεύσεις που έχει αναλάβει η ίδια η κυβέρνηση. Να επισημανθεί ότι βασική φιλοσοφία του γαλλικού εργασιακού νόμου (βέλτιστες ευρωπαϊκές πρακτικές) είναι να φέρει τις διαπραγματεύσεις πιο κοντά στις επιχειρήσεις και όχι στο επίπεδο των επαγγελματικών κλάδων, όπως ισχύσει σήμερα.  

Επιπλέον, το μνημόνιο προβλέπει τη σύσταση ειδικού μηχανισμού αναπροσαρμογής (εννοείται προς τα πάνω) του κατώτατου μισθού ετησίως και με την έναρξη την 1/1/2017! Το ύψος του νομοθετημένου ημερομισθίου θα πρέπει να καθορίζεται λαμβάνοντας υπόψη την κατάσταση της ελληνικής οικονομίας και τις προοπτικές της για ανάπτυξη από την όψη της παραγωγικότητας, τωντιμών και της ανταγωνιστικότητας, της απασχόλησης, του ποσοστού ανεργίας, των εισοδημάτωνκαι των μισθών.  

Με αυτά τα δεδομένα, θεωρείται βέβαιο ότι οι κατώτατες αποδοχές θα δεχθούν ισχυρό πλήγμα, ενδεχομένως εμμέσως με την κατάργηση των τριετιών και των επιδομάτων που ακόμα μπορούν να προστεθούν σε αυτές ή ακόμα και με την κατάργηση του 13ου και του 14ου μισθού, ενδεχόμενο που δεν είναι πιθανόν αυτή τη στιγμή.  

Η Ελλάδα είναι η μόνη ευρωπαϊκή χώρα που ο ακαθάριστος ελάχιστος μισθός μειώθηκε το 2015 σε σχέση με το 2008 κατά 14%. Αντιθέτως, στην Πορτογαλία αυξήθηκε κατά 19% (από 497 σε 589 ευρώ), ενώ στην Ιρλανδία παρέμεινε αμετάβλητος, στα 1462 ευρώ.  

Αυτό σημαίνει ότι μια νέα μείωση στους μισθούς θα οδηγούσε σε ακόμα περισσότερη φτώχεια,ύφεση, μείωση της κατανάλωσης και έκρηξη των ''κόκκινων'' δανείων.  

Εκτός από τις επιχειρησιακές συμβάσεις και των κατώτατο μισθό, ''καίνε'' οι ομαδικές απολύσεις και το ζήτημα του συνδικαλιστικού νόμου.  

ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤΙΚΟΣ ΝΟΜΟΣ  

Δεδομένες θεωρούνται οι αλλαγές στον συνδικαλιστικό νόμο, όπως, για παράδειγμα,στο κεφάλαιο των συνδικαλιστικών αδειών και ποιος τελικά θα τις πληρώνει, αλλά και στη δυνατότητα του εργοδότη να απολύει για σπουδαίο λόγο συνδικαλιστές.  

Οι πιστωτές επιμένουν στη δυνατότητα του εργοδότη για μη αποδοχή και μη πληρωμή όλων των εργαζομένων του σε περίπτωση απεργίας, όταν αυτή, για παράδειγμα, συνοδεύεται από κατάληψη εργοστασίου ή από παρεμπόδιση προσέλευσης στην εργασία (lock out).  

1) Αλλαγή του τρόπου λήψης αποφάσεων για την πραγματοποίηση απεργιών.  

2) Αύξηση του χρόνου προειδοποίησης για απεργία στον ευρωπαϊκό μέσο όρο.  

3) Μείωση των ημερών συνδικαλιστικής άδειας, περιορισμό των αμειβόμενων αδειών στις απολύτως απαραίτητες, καθώς και περιορισμός των προσώπων που δικαιούνται άδειες.  

4) Δραστική μείωση των ημερών αδικαιολόγητης απουσίας συνδικαλιστική και ευθυγράμμιση με τα ισχύονται για κάθε εργαζόμενο.  

5) Περιορισμός των συνδικαλιστών που απολαμβάνουν προστασία, κατάργηση της δυνατότητας παροχής προστασίας μέσω του καταστατικού των συνδικαλιστικών οργανώσειων και μείωση τουαριθμού των προστατευόμενων ιδρυτικών μελών μιας συνδικαλιστικής οργάνωσης.  

ΟΜΑΔΙΚΕΣ ΑΠΟΛΥΣΕΙΣ  

Ο γόρδιος δεσμός των ομαδικών απολύσεων θα λυθεί από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο, που αναμένεται να τοποθετηθεί τον Σεπτέμβριο για το ισχύον καθεστώς στην Ελλάδα.  

Στην εισήγηση του, ο γενικός εισαγγελέας του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου είχε κρίνει ασύμβατη με το κοινοτικό δίκαιο τη δυνατότητα που παρέχει η ελληνική νομοθεσία στον εκάστοτε υπουργό Εργασίας να αρνείται σε επιχειρήσεις τη διενέργεια ομαδικών απολύσεων.    

Η απόφαση που αναμένεται το επόμενο διάστημα εκτιμάται ότι θα βγάλει την κυβέρνηση από τη δύσκολη θέση, καθώς οι ομαδικές απολύσεις αποτελούν ένα από τα πλέον δύσκολα, ανοικτά θέματα μεταξύ της ελληνικής κυβέρνησης και δανειστών.  

Και αυτό γιατί αρνητική θέση του γενικού εισαγγελέα του Ευρωδικαστηρίου (ΔΕΕ) θα πρέπει να γίνει αποδεκτή από την ελληνική κυβέρνηση.  

Σήμερα η νομοθεσία προβλέπει τα εξής:  

1)Κανένας περιορισμός σε επιχειρήσεις με έως και 20 άτομα .

2) Έως 6 εργαζόμενοι τον μήνα για επιχειρήσεις ή εκμεταλλεύσεις που απασχολούν από 20 έως 150 άτομα.  

3)το 5% του προσωπικού (και έως 30 εργαζόμενοι μηνιαίως) για επιχειρήσεις ή εκμεταλλεύσεις που απασχολούν πάνω από 150 εργαζόμενους.  

Σε περίπτωση, λοιπόν, που περάσει η πρόταση του γενικού εισαγγελέα του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου, τότε οι επιχειρήσεις θα μπορούν να απολύουν πολύ περισσότερους εργαζόμενους (από του 30 ανα μήνα ή το 5% του συνόλου του προσωπικού μιας επιχείρησης) που προβλέπει σημερινή νομοθεσία.