Ξαναμοιράζει την τράπουλα ανάμεσα στους γνωστούς νταβατζήδες και αφήνει αυτό να φανεί ως «κάθαρση».
Παράλληλα ενισχύει το διεθνές προφίλ του, παίζοντας μπάλα και στα σοσιαλιστικά φόρουμ. Όχι ότι έχει σημασία για την Ελλάδα, αλλά για τον Τσίπρα έχει, αφού παραβρίσκεται περισσότερες ώρες στα κέντρα λήψης αποφάσεων ως «ιδεολογικός συνομιλητής» και όχι ως διαρκής επαίτης ή/και υπηρέτης.
Το γεγονός ότι η οικονομία και οι κάτοικοι αυτής της χώρας έχουν διαλυθεί δεν απασχολεί κανένα. Θα απασχολούσε, αν η αντιπολίτευση «ενωμένη» (εθνική συναίνεση για μεγάλα θέματα), είχε κάποια αντιπρόταση πέρα των φοροεπιδρομών και της κατάσχεσης υλικών και ψυχικών αποθεμάτων.
Σε αυτή τη βάση ο Αλέξης Τσίπρας παίζει μπάλα μόνος του. Γιατί απλά κανείς άλλος δεν μπορεί να εμπνεύσει για κάτι άλλο. Δεν το λέμε εμείς – οι δημοσκοπήσεις.
Ο Αλέξης Τσίπρας θα συνεχίζει να σουτάρει από την κερκίδα και να βάζει καλάθι, όσο η αντιπολίτευση και κυρίως η αξιωματική θα ασχολείται με το άν ο Κουμουτσάκος θα έχει δύο ή τρία παιδιά του κομματικού σωλήνα ως αναπληρωτές. Κανέναν δεν ενδιαφέρει το επικοινωνιακό επιτελείο ενός κόμματος, όταν αυτό δεν έχει θέσεις ούτε κοινή γραμμή υπεράσπισης της ιστορίας του (βλ. ΕΛΣΤΑΤ). Ενδιαφέρει όμως η ουσία που θα εμπνεύσει και θα ξεσηκώσει στο πλαίσιο ρεαλιστικών δεδομένων και λύσεων.
Το αναπτυξιακό ΣΟΚ που χρειάζεται η Ελλάδα, θα έρθει μόνο μέσα από μεγάλες συναινέσεις και συμμαχίες.Επιμένουμε πως το πρόβλημα της Ελλάδας παραμένει βαθύτατα πολιτικό και όχι οικονομικό. Τεράστιες δυνάμεις παραγωγής πλούτου είναι εγκλωβισμένες – γιατί έτσι θέλουν οι πρόθυμοι υπηρέτες δόλιων αντεθνικών συμφερόντων – στα γρανάζια της γραφειοκρατίας και της ποινικοποίησης της επιχειρηματικότητας.
«Ο Κεντροδεξιός»
https://kentrodexios.wordpress.com/
