Οι πολιτικοί ηγέτες του Υπουργείο Άμυνας, εκλεγμένοι μέσα
από τα σπλάχνα του λαού δεν είχαν δυσκολίες στο να ακολουθήσουν τις κυρίαρχες ορέξεις
και έβαλαν κατά σειρά το χέρι στο μέλι, με
προεξέχοντα τον αιτούντα την ελευθερία του έγκλειστο στον Κορυδαλλό κ.Άκη
Τζοχατζόπουλο. Ασφαλώς δεν ήταν ο μόνος ούτε σε βάθος χρόνου ούτε σε βάθος ιδεολογιών
μαζί με εκατοντάδες υπηρεσιακούς παράγοντες που αναλάμβαναν τη βρώμικη δουλειά
μέχρι τις μέρες μας που βρίσκονται σε αποδρομή και αρνούνται να εγκαταλείψουν τις
«αγαθοεργίες».
Κάθε φυλή έχει τους ήρωες της, τις Ειδικές Δυνάμεις της, σε
σώμα και ψυχή που γεννημένοι άνδρες ζουν στον κίνδυνο και την αυταπάρνηση. Κάθε
μέρα τους μπορεί να είναι και η τελευταία και το γνωρίζουν. Φορώντας την προβιά τους
στην ψυχή τους αδιαφορούν για το χειροκρότημα, τα φλας και τα πολλά τα λόγια και
περιμένουν απλά τη στιγμή τους. Αυτά τα παληκάρια είναι και ο μεγαλύτερος
εχθρός για τον εχθρό, αυτά φοβάται
και για αυτά ψάχνει τον τρόπο να τα υποτάξει, στην ψυχή και το σώμα.
Όταν ο εχθρός είναι απέναντί τους δεν μπορεί να τα
αντιμετωπίσει. Δεν μπόρεσε όταν 300 Έλληνες έπιασαν τις Θερμοπύλες, δεν μπόρεσε
όταν έφθασαν με τον Πλαστήρα και στο Σαγγάριο. Ο εχθρός έτσι ψάχνει τρόπους να
μπει μέσα τους, να τους αλώσει, να τους αλλοιώσει, να τους ευνουχίσει. Να τους βάψει
τα μαλλιά, να τους στείλει στις επιδείξεις μόδας, να τους φορέσει ροζ πουκάμισα, να τους στήσει στα τέσσερα,
να αποσυντονίσει τα σπερματοζωάρια τους, να αλλοιώσει το DNA τους. Όταν ιππεύσει
τις ψυχές τους, θα ιππεύσει και τα σώματά τους, θα τους κατακτήσει, θα ελέγξει
την Ελλάδα.
Ο Έλληνας βασανιστής των ΕΑΤ-ΕΣΑ που σουλατσάριζε στα
ελληνικά στρατόπεδα των ΛΟΚατζήδων με την ανοχή παρόντων ντυμένων ηγετίσκων και ρητόρευε εθνικούς λόγους, ήξερε καλά μέσα
του το διπλό του ρόλο εναντίον της Ελλάδας. Αχ, κ. Νίκο, δεν προσέχατε. Τόσα χρόνια τον δούλεψε, τόσες δεκαετίες χωρίς κανένας
να του αντισταθεί. Όποιον ήθελε ευλογούσε και τούμπαλιν. Έναν προς έναν τους πολεμιστές
της Ελλάδας στρατολόγησε και εξώθησε στην παραίτηση, την υπόκλιση και τους καλύτερους στην
επίκυψη. Όλους, πλην ενός.
Η τακτική συνηθισμένη και επιτυχημένη. Μυσταγωγία, εθνικός
σκοπός, εκβιασμός, ανταλλαγές, προβολή και ηδονική εξάρτηση. Γενναίες ελληνικές
ψυχές, σκληρά εκπαιδευμένες έγιναν μαλθακές, κακόψυχες αδελφές, παθιασμένοι
εξουσιομανείς ξεχνώντας την αποστολή τους την ημέρα της γέννησης τους ως
πολεμιστές. Όσοι δεν υποτάχτηκαν αηδιασμένοι έφυγαν, δεν άντεξαν την υποκρισία.
Αρκετοί φοβικοί αντάλλαξαν τη σιωπή τους και ελάχιστοι γενναίοι σιώπησαν. Ένας μόνο
τον νίκησε.
Όταν έχασε ο βασανιστής ήρθε η Ευρωπαία μαθήτριά του να τον
υπερασπιστεί με τις πυρηνικές της γνώσεις. Το συρτάρι ανοικτό για κάθε Ευρωπαίο
ηγέτη, για κάθε τραπεζίτη, για κάθε πολίτη. Έβγαλε από τη φαρέτρα της όλα τα βέλη της
για να κρατήσει σκλαβωμένους τους Έλληνες ΛΟΚατζήδες, να μην χαθεί ο ήλιος της,
να βλέπει το σιχαμερό θέαμα διακόρευσης των πιο γενναίων ψυχών του έθνους. Εις
μάτην. Έχασε και αυτή, αποκαλύφθηκε και αποσύρθηκε ταπεινωμένη.
Η Ελλάδα έχει τον Παύλο Μελά της, έχει τον Αχιλλέα της,
έχει τον Πλαστήρα της και σύντομα με ονοματεπώνυμα και φωτογραφίες θα
καταγραφούν τα ντοκουμέντα τής πιο σκληρής μάχης που έγινε στη χώρα. Τη μάχη
που κράτησε την Ελλάδα στο ευρώ και την Ευρώπη. Στη Δύση και τον αρχαιοελληνικό
πολιτισμό. Τη μάχη που απελευθερώνει τις πιο ισχυρές δυνάμεις στο σύμπαν, τις
ελληνικές, τους θρυλικούς ΛΟΚατζήδες και ξεκληρίζει τα γιουσουφάκια τους ένα προς
ένα όπως και ο Έλληνας Γκιουλέν αντίστροφα τα κυρίευε.
Αυτά προς το παρόν και η παράδοση είναι τιμή για τον πολεμιστή,
ακόμα και για τους ντυμένους άνδρες. Η εμμονή σε ένα βρώμικο αγώνα είναι ύβρις και
όσοι επιμένουν να ορίζουν τις Ειδικές Δυνάμεις σε όσους σκύβουν το κεφάλι, σε
όσους βάζουν το χέρι στο μέλι και κάπου αλλού, θα λάβουν την απάντηση που τους αξίζει.
Άλλο η αυτοκτονία και άλλο η δολοφονία. Καλώς να ορίσουν…
