Μία από τις σημαντικότερες προσωπικότητες του ελληνισμού της Αμερικής, ο
πρώην βουλευτής και κορυφαίο στέλεχος του Δημοκρατικού Κόμματος Τζον
Μπραδήμας, απεβίωσε σε ηλικία 89 ετών. Διετέλεσε επί 11 θητείες
βουλευτής της Ιντιάνα –από το 1959 έως το 1981– και αναρριχήθηκε στη
δεύτερη θέση της ιεραρχίας του Δημοκρατικού Κόμματος στη Βουλή, αυτή του
αναπληρωτή επικεφαλής της πλειοψηφίας, που είναι και η σημαντικότερη
που έχει αναλάβει Ελληνοαμερικανός.Μαζί με τον πρώην κυβερνήτη της Μασαχουσέτης και υποψήφιο πρόεδρο το 1988 Μάικλ Δουκάκη και τον πρώην γερουσιαστή Πολ Σαρμπάνη, υπήρξαν οι τρεις ελληνικής καταγωγής Αμερικανοί πολιτικοί που έφθασαν στα υψηλότερα αξιώματα και άφησαν την προσωπική τους σφραγίδα στην πολιτική Ιστορία της χώρας. Παρέμεινε ενεργό μέλος της ομογένειας, με συχνή παρουσία σε εκδηλώσεις στην Ουάσιγκτον και στη Νέα Υόρκη, στο περιθώριο των οποίων και σε ιδιωτικές συζητήσεις ήταν έκδηλο το ενδιαφέρον του για τις εξελίξεις στην Ελλάδα. Αλλωστε, συχνά συμμετείχε σε συναντήσεις με κορυφαίους Ελληνες πολιτικούς που επισκέπτονταν τις ΗΠΑ, στους οποίους κατέθετε τις εκτιμήσεις του για την αμερικανική πολιτική και τις διεθνείς εξελίξεις.
Αγωνίσθηκε αποτελεσματικά στο Κογκρέσο εναντίον της δικτατορίας και υπήρξε ο εμπνευστής της αναλογίας 7 προς 10 στην αμερικανική στρατιωτική βοήθεια προς την Τουρκία μετά την τουρκική εισβολή στην Κύπρο, το 1974. Δεν είναι τυχαίο ότι τιμήθηκε με παράσημα από την Ελλάδα και την Κύπρο.
Η πολιτική του καριέρα τερματίσθηκε το 1981, οπότε έχασε τη βουλευτική του έδρα τη χρονιά της συντριπτικής νίκης του Ρόναλντ Ρέιγκαν. Στη συνέχεια, ανέλαβε τη θέση του προέδρου του Πανεπιστημίου της Νέας Υόρκης (ΝΥU), όπου για περισσότερο από μία δεκαετία συνέβαλε στη μετεξέλιξή του σε ένα από τα σημαντικότερα πανεπιστήμια της Αμερικής. Δημιούργησε το Ωνάσειο Κέντρο Ελληνικών Σπουδών στην έδρα του πανεπιστημίου στη Νέα Υόρκη, όπως και παράρτημα σπουδών στην Κύπρο, μεταξύ άλλων χωρών. Εδωσε ιδιαίτερη έμφαση στα γράμματα και στις τέχνες τόσο κατά τη διάρκεια της πολιτικής του σταδιοδρομίας όσο και ως πρόεδρος του ΝΥU. Το 1994, ο πρόεδρος Κλίντον τον διόρισε πρόεδρο της προεδρικής επιτροπής για τις τέχνες και τις ανθρωπιστικές αξίες.
Φοίτησε στα κορυφαία πανεπιστήμια του Χάρβαρντ και της Οξφόρδης, εργάστηκε ως βοηθός καθηγητής στα πανεπιστήμια Saint Mary’s College και Notre Dame και έπειτα από δύο αποτυχημένες απόπειρες, στις εκλογές του 1954 και του 1956, εξελέγη βουλευτής με το Δημοκρατικό Κόμμα το 1959. Εγινε έτσι το πρώτο μέλος της Βουλής των Αντιπροσώπων ελληνικής καταγωγής στην ιστορία.
