Ταπεινωτική ήττα για πρώτη φορά στη σύγχρονη ιστορία μας για το
σύμπλεγμα των λαϊκιστών στη μήτρα της δημοκρατίας, την ελληνική Βουλή. Η απόπειρα
επιβολής της Κυβέρνησης για νέα εκλογική διαδικασία στις επερχόμενες εκλογές ηττήθηκε οικτρά. Η συμπαγής μάζα
των μεταρρυθμιστών κατίσχυσε στους νοσταλγούς της αποσταθεροποίησης της χώρας
και των οικουμενικών ολοκληρωτικών λύσεων, αναγκάζοντας τον Αρχηγό τους Αλέξη
Τσίπρα σε παραδοχή ήττας.
Ο Αλέξης Τσίπρας δεν θα
ξεκινούσε
ποτέ μία μάχη που θα έχανε. Αυτό αποδεικνύει και την έλλειψη πολιτικής
και κοινωνικής αντίληψης που τον διέκρινε σε όλη την άσκηση τής εθνικά επιζήμιας εξουσίας του. Λάθος τον πληροφόρησαν οι μέντορές του, εντός
και κυρίως εκτός Ελλάδας, για μία εύκολη νίκη και υποχρεώθηκε να κάνει την
ανάγκη φιλοτιμία και να γίνει συνοδοιπόρος με τους ΑΝΕΛ, το ΚΚΕ, την Ένωση
Κεντρώων και παραλίγο τη Χρυσή Αυγή αν είχε βρει τους πολυπόθητους 3 σωματοφύλακες της Ελλάδας, οι οποίοι ευτυχώς δεν
παραδόθηκαν στα καλέσματα καταστροφής της. Σύμμαχος με ό,τι φαινομενικά
ετερόκλητο υπάρχει στην πολιτική σκηνή αν και τελικά απέδειξε την
πραγματική του καταγωγή και τον κοινό τους παρακρατικό Αρχηγό.
Ο ΣΥΡΙΖΑ βρίσκεται πια
σε στρατηγικό αδιέξοδο, ο χρόνος τελειώνει, οι σύμμαχοι δεν βρέθηκαν, ο λαός
πεινάει, οι Τούρκοι στρατηγοί δεν επικράτησαν για να συλλάβουν τον Ερντογάν στη Σύμη και οι δανειστές δείχνουν ξεκάθαρα την
υπογραφή του, θυμίζοντάς του ότι θα έπρεπε να πρόσεχε τη νύχτα της 12η
Ιουλίου 2015 πού την έβαζε.
Όλα
τα σενάρια
παγκόσμιας, περιφερειακής και εσωτερικής αναταραχής έχουν αποτύχει και η
τακτική της αναβολής και του εκβιασμού εκφυλίστηκε. Οι αμερικανικές
εκλογές και η Χίλαρυ που τζογάριζε με τις πληροφορίες της ελληνικής
χρεοκοπίας αργούν και οι 127.000 εργαζόμενοι με 100
ευρώ μικτά είναι πολλοί για την Αριστερά του πλουσιοπάροχα αμειβόμενου
Αλέξη Τσίπρα, της απόλαυσης της εξουσίας για τον ίδιο και τους αυλικούς
του και της δυστυχίας της εργατιάς και του
τρίτου Μνημονίου για το λαό του. Του Γιάνη με το ένα «ν» που τα έκανε
μαντάρα…
Ο
διαχωρισμός στους κοινοβουλευτικούς
ψήφους σε Μεταρρυθμιστές και Λαϊκιστές είναι πλέον γεγονός και
καταδεικνύει και επίσημα πια τον πολιτικό
θάνατο παρωχημένων ιδεολογιών και προσανατολισμών επικυρώνοντας το νέο
δικομματισμό σε Ευρωπαϊστές και Απομονωτιστές. Ποιοι θα επικρατήσουν
στις
επερχόμενες εκλογές δεν είναι δύσκολο να προβλεφθεί. Ποιος θέλει τη
δυστυχία
και τη μιζέρια. Όλοι με τον νικητή θέλουν να είναι και ο Αλέξης Τσίπρας,
ο άξιος
συνεχιστής της βρώμικης Μεταπολίτευσης, έχασε. Δεν ήταν ποτέ ευρωπαϊστής
και οι διαδοχικές του ήττες τον ανάγκασαν να χειροκροτεί το νικητή για
να παραμείνει στην εξουσία ξεπουλώντας την Ελλάδα μέχρι τη διάλυσή της για τη μόνιμη και επίσημη επιβολή του παρακράτους της.
Το μόνο που μένει τώρα να φανεί είναι
αν οι Μητσοτάκης, Γεννηματά και Θεοδωράκης είναι ειλικρινείς και πραγματικά
θέλουν να αλλάξουν την Ελλάδα ή αν είναι και αυτοί απλοί πολιτικοί ηθοποιοί,
υπηρέτες της διαπλοκής και του παρακράτους, που καιροφυλακτούν απλά για την
αρπαγή της πολιτικής εξουσίας της χώρας και την οικειοποίηση του καρπού
της. Η πολιτική τους ενοποίηση, η συμπαράταξή τους, θα αποδείξει αν υπερασπίζονται
το λαό πάνω από τις εσωτερικές τους προσωπικές και κομματικές
φιλοδοξίες ή αν απλά φανούν συντομότεροι των στιγμών. Η Αριστερά της
φτώχειας και της
αποτυχίας, οι «Ανεξάρτητοι Έλληνες» της υποταγής και της δοσοληψίας δεν
κατάφεραν να αλλάξουν την Ελλάδα. Αγκάλιασαν τη διαπλοκή, λάθρα
συνεργάστηκαν με τις ελίτ της κοινωνίας και κράτησαν ερμητικά κλειστά τα μάτια
της κοινωνίας, όπως ακριβώς έκαναν και
όλοι οι προηγούμενοί τους. Κούφια λόγια με ανεπιβεβαίωτες προθέσεις.
Η πολιτική πιστοποίηση της ανάγκης για
ευημερία και προκοπή του λαού μας θα έρθει στις επόμενες κάλπες και το παράλληλο
κράτος της χώρας και της διεθνούς μαφίας πασχίζει για να αποτρέψει την Κυβέρνηση Μητσοτάκη και των συμμάχων του. Καθημερινά εφευρίσκει σενάρια γα εναλλακτικές
λύσεις καθώς κάθε τι μη ελεγχόμενο είναι επικίνδυνο για την Ευρώπη του χρέους
και της υποταγής.
Συνταγματικές
αλλαγές
είναι το νέο όπλο διχασμού της αξιωματικής
αντιπολίτευσης και ο Αλέξης Τσίπρας όπως δείχνουν τα σημάδια θα το
χρησιμοποιήσει στο έπακρο για να διασπάσει τη Νέα Δημοκρατία στην παλαιά
και
τη νέα. Στη παλαιά Δημοκρατία της επιζήμιας διακυβέρνησης Καραμανλή, των
άκρατων
διορισμών, της σπατάλης, των σκανδάλων και της παράλογης διεθνής στροφής
της χώρας
και τη Νέα Δημοκρατία του Κυριάκου Μητσοτάκη που διακηρύσσει στα λόγια
τη μεταρρύθμιση
της χώρας και των αξιών της. Ποιος θα κερδίσει θα φανεί σύντομα και όχι
αργότερα από το επερχόμενο φθινόπωρο που προβλέπεται καυτό από την
αποτυχία
εκβιασμού των δανειστών από το μάγο της πολιτικής και της κοινωνίας
Αλέξη Τσίπρα. Δεν αποκλείεται οι λαϊκιστές να αποκτήσουν και τους
πιστούς οπαδούς τους που ανήκουν στη Νέα Δημοκρατία. Θα φανεί η σήψη των
ριζών της παράταξης που έβαλε τα θεμέλια για την ευρωπαϊκή ενσωμάτωση
της χώρας μετά τη Χούντα η οποία όμως ουδέποτε πραγματοποιήθηκε
αποδεικνύοντας ότι οι ενορχηστρωτές της δικτατορίας απλά άλλαξαν μαζορέτες.
Σε κάθε περίπτωση η
αποικιακή Ελλάδα των παλαιομοδίτικων συνθημάτων είναι παρελθόν και η Κυβέρνηση
που θα πετύχει την ειλικρινή επαφή της με το λαό με χειροπιαστά αποτελέσματα
απεξαρτημένη από το δίκτυο Γκιουλέν θα
είναι και η μακροβιότερη στην ιστορία μας από ιδρύσεως. Όποιος απαλλαγεί από
τους καταστροφικούς καθοδηγητές της χώρας, όποιος σταθεί στα πόδια του και παράγει
πλούτο θα κερδίσει τη λαϊκή υποστήριξη ακόμα και απέναντι στις ερπύστριες των
λαθρεμπόρων.
Κοντός ψαλμός αλληλούια.
Ο Αλέξης Τσίπρας έχει αποδείξει ότι δεν αντέχει να κλείσει χρόνο στην εξουσία
χωρίς λαϊκή ανανέωση. Το μόνο που του λείπει είναι ένα λεβέντικο αφήγημα εξαπάτησης
ή ειλικρινούς μεταμέλειας. Αναμφίβολα σε καμία περίπτωση δεν θέλει να γευτεί
μόνος του τους καρπούς της αμαρτίας του και τη μήνη του εξαπατημένου λαού του…
