Ημέρες εορτής της "25ης Μαρτίου". Ημέρες που η ορθοδοξία έχει την τιμητική της. Ημέρες που η σκέψη μας (όσων γνωρίζουν ιστορία) περιπλανιέται σε ένδοξες αλλά και αιματηρές στιγμές επανάστασης και απελευθέρωσης.
Η ιστορία διδάσκει πως η ώρα της επανάστασης ήταν μία επιδιωκόμενη συγκυρία συλλογική ευθύνης, σπουδαίων οπλαρχηγών και «ευνοϊκής» τοποθέτησης κάποιων ξένων δυνάμεων.
Γιατί λοιπόν να μην συμβεί το ίδιο και τώρα; Και αν όχι τώρα, πότε;
Δεν είναι προφανώς η περίπτωση των όπλων, ούτε των ηρωϊκών εξόδων χωρίς σχέδιο. Είναι όμως η περίπτωση που οι κρίσεις της πατρίδας μας δείχνουν υποχρεωτικά τον άλλο δρόμο. Της ανάπτυξης, της δημιουργίας και της εκμετάλλευσης των χρυσοφόρων πλουτοπαραγωγικών πηγών αυτής της ευλογημένης χώρας. Πρέπει να αξιοποιήσουμε έξυπνα με όλα τα διαθέσιμα ειρηνικά μέσα, αυτά που οι «κακοί» εντός και εκτός τειχών και με πρόσχημα τις κρίσεις (οικονομικό, προσφυγικό) θέλουν να κατακτήσουν.
Είναι η στιγμή που αυτή η χώρα σηκώνει κεφάλι, βάζει τα δικά της συμφέροντα πάνω από τις ιδεοληψίες και αναζητά ανθρώπους και εργαλεία για να βγει από το σκοτάδι και τη μιζέρια που κάποιοι επιτυχώς έχουν επιβάλει.
Μην γελιόμαστε. Μία δυνατή Ελλάδα, που δείχνει πως ξέρει να προστατεύει τους πολίτες και τον πλούτο της, αποτρέπει και τις κρίσεις και τους κατακτητές.
Και αν δεν μπορεί να το κάνει αυτή η Ελλάδα ...που φώτισε όλη την ανθρωπότητα με ιδέες, δημοκρατία, πολιτισμό και επιστήμες τότε ποιος;
Αισιοδοξία λοιπόν.
Χρόνια πολλά και καλά σε όλες και όλους!
Τάνια Πέλερη
www.tokentro.com
