Σέρβιρε χθες ο Πρωθυπουργός Τσίπρας τον πικρό προϋπολογισμό
για το σωτήριο έτος 2016, της έρμης της Ελλάδας που όλο προσπαθεί μα ποτέ δεν φτάνει να πιει το νερό της ευτυχίας. Απύθμενα
τα λόγια της παρηγοριάς, αμείλικτοι οι αριθμοί της δυστυχίας.
Οι Έλληνες πληρώνουν καθημερινά την άφρονα λογική τους και την εμπιστοσύνη της διακυβέρνησης της χώρας στους μέτριους
και ανίκανους
έρμαιους υπονομευτές της εθνικής κυριαρχίας. Μία άβουλη κινούμενη μάζα
Ελλήνων που εδώ και
δεκαετίες άλωσε τη χώρα και επέλεξε τρία Μνημόνια για να συνεχίσει να
παρασιτεί αρνείται να υποχωρήσει και κρατάει όμηρη όλη τη χώρα. Θέλει να
συνεχίσει να τρώει τις σάρκες της για λίγη ηδονή, με οποιαδήποτε τρόπο.
Ως αντιμνημονιακή, ως μνημονιακή, ως αριστερή, ως δεξιά, ως οτιδήποτε.
Από το ΠΑΣΟΚ στη Νέα Δημοκρατία, από τη Νέα Δημοκρατία
στο ΠΑΣΟΚ και πάλι τούμπαλιν και τέλος στους ΣΑΝΕΛ του Τσίπρα. Μία κρατοκλείδα μειοψηφία για ένα και μόνο
σκοπό. Τη ληστεία του Ελληνικού Κράτους από τους ολίγους, τους εκλεκτούς.
Τους Έλληνες μάγκες. Το αποτέλεσμα φυσικά με την πρόθυμη βοήθεια των ξένων δανειστών
μας, ασχέτως προέλευσης, το ξεπούλημα μίας από τις πιο πλούσιες χώρες. Η κατάρα του απύθμενου
ελληνικού πλούτου της Αρχαίας Ελλάδας που φτάνει στις μέρες μας και αντί
να μας εξυμνεί στην οικουμένη, μας στοιχειώνει. Μας σκλαβώνει αντί να μας απελευθερώνει.
Πώς ανήλθαν στην εξουσία οι πιο μέτριοι, οι πιο παθιασμένοι
δημαγωγοί της ελληνικής κοινωνίας είναι εύκολο να βρεθεί. Ποιος άνθρωπος δεν
αναζητά την ηδονή της εύκολης ζωής. Αυτή η ηδονή από τα σοκάκια της Μυκόνου μέχρι
τα μονοπάτια του Αφγανιστάν είναι που κάνει τους άνδρες, κάνει τους λαούς, κάνει την
ιστορία. Κάθε λαός, κάθε ηγέτης του επιλέγει που θα περπατήσει.
Προς το παρόν για το 2016, αυτό για το οποίο όλοι σε λίγες μέρες θα
ευχηθούμε ευτυχισμένο, θα μας φέρεις φόρους, τέλη και περικοπές σε έναν πετσοκομμένο λαό, εις
όφελος και μόνο της ολιγαρχίας της λίστας Λαγκάρντ, που και οι ΣΑΝΕΛ με τη σειρά τους ένα χρόνο τώρα ξεσκονίζουν
και ποτέ δεν καθαρίζει. Ποιος να την καθαρίσει, βέβαια. Ο εκατομμυριούχος Υπουργός,
ο ναρκωμένος εξουσιομανής ή ο παππάς της διαπλοκής; Τι έχουν τα έρμα και ψοφάνε;
Το 2016 θα είναι η τελευταία ευκαιρία μας για έναν
ολόκληρο αιώνα. Ευκαιρία να αλλάξουμε για να μη θρηνήσουμε και άλλες χαμένες
πατρίδες σε μία Ελλάδα των μεταναστών. Τα νησιά τα πήραν οι ΜΚΟ του Ισλάμ, την
Αθήνα την πήρε ο σύγχρονος Αριστοφάνης, η ελληνική ψυχή μας έμεινε τελευταία
πριν αλλαξοπιστήσει και αυτή με τη βούλα Τσίπρα. Να ολοκληρωθεί ο πιο ύπουλος θάνατος
μίας χώρας που εγκατέλειψε τη Μεγάλη Ιδέα για το μεγαλοϊδεατισμό του ατομικού
πλούτου, ανούσια. Που κόβει τον εαυτό της χωρίς να πονά, ναρκωμένη από τον εχθρό
της με τον πιο αριστοτεχνικό τρόπο σμιλεμένο σε κρεβάτια εξουσίας με αρρενωπά καταδρομικά αγόρια, κλικ
των φλας, εξωτικά τραπεζικά νησιά κατεχόμενα από Έλληνες και ρασοφόρες
ρητορείες ευαγγελιστών του κακού.
Αν
δεν αλλάξουμε όλοι μαζί και ο καθένας ξεχωριστά, λαός και αρχηγός, θα
υπογράψουμε απλά ως αλλο 1897 την υποθήκη της Ελλάδας για έναν αιώνα
ακόμα. Την
περίφημη επιμήκυνση του χρέους Τσίπρα, για να πληρώνουν τα παιδιά και
τα εγγόνια μας αυτά που η γενιά της Χούντας του Πολυτεχνείου ξόδεψε
ανέλεμα, ως θύμα της απόλυτης ραδιουργίας ανθέλληνων και αρνείται τώρα
να πληρώσει και να φύγει επιτέλους από τη μέση.
Ας
το πιούμε και αυτό το πικρό ποτήρι όπως τόσα άλλα πριν. Αυτό αξίζουμε,
αυτό γευόμαστε. Μέχρι να πέσουμε στο ποτάμι που το λένε Πηνειό και να
καταλάβουμε κάποτε πως η μέγιστη
ηδονή είναι εκεί που δεν τη γεύεσαι εσύ αλλά αυτός που έρχεται μετά από εσένα,
το παιδί σου και σε ξεδιψά...