ΤΗΝ ΗΡΩΪΚΗ ΕΞΟΔΟ ΨΑΧΝΕΙ Ο ΑΛΕΞΗΣ ΤΣΙΠΡΑΣ

Πύκνωσαν τα τελευταία 24ωρα τα δημοσιεύματα για την επόμενη ημέρα της Ελλάδας. Η ανά-κεφαλαιοποίηση των τραπεζών  δείχνει να ήταν το τελευταίο ανάχωμα στο όνειρο της Αριστεράς, που κατάντησε αναμφίβολα η πιο σκληρή δεξιά, των φόρων, του αυταρχισμού και παραλογισμού.

Ο λαϊκός ξεσηκωμός με μία κατάσχεση λογαριασμών την Πρωτοχρονιά απομακρύνεται και ο σχεδιασμός της καταστροφής επιστρατεύει οτιδήποτε υπάρχει για να εξυπηρετήσει την προστασία της «μιζαδόρικης» μαφίας της κοινωνίας, μαζί με τους ηγέτες της.

Ο Αλέξης Τσίπρας, ο πρωθυπουργός της 8ετίας και για κάποιους της 20ετίας, δεν αντέχει πια τον πολιτικό αυτό-εξευτελισμό της ζωής. Ο πιο σκληρός αντιμνημονιακός κατάντησε πολιτικά ένα «γατάκι» του Μνημονίου. Ποιος να το φανταζόταν. Αναζητεί απελπισμένα και σκυθρωπά στην γωνία της ιστορίας μία έξοδο ηρωϊκή.

Μα δεν υπάρχουν πια ήρωες σε αυτή τη χώρα. Μόνο φιέστες στις παρελάσεις και μικρόφωνα στρατιωτικών τροβαδούρων. Οι ήρωες είναι σιωπηλοί στη Μέση Ανατολή εκεί που ήλιος ανατέλλει χαράσσοντας τον 21^ο αιώνα. Νεκροί και ανάπηροι γυρίζουν στις μάνες τους. Εκεί που ο λαός της Ρωσίας πόνεσε αδίκως εχθές.

Συνασπισμένη όλη τώρα η μαφία της Μεταπολίτευσης που επιλέχθηκε και γαλουχήθηκε για να υπηρετήσει τη διάλυση της χώρας, τυφλωμένη από τα πάθη της και κοιμισμένη με αλλοιωμένες προφητείες, αμύνεται ασκόπως για να μην παραδώσει την Ελλάδα στη δημιουργία της νέας γενιάς.

Ο Αλέξης Τσίπρας αναμένει το Γάλλο επίτροπο των Βρυξελλών Μοσκοβισί για μία σανίδα σωτηρίας στο ναυάγιο της χώρας. Για ένα σωσίβιο από τα παράλιας της Μικράς Ασίας. Για να συνεχίσει να εκδίδει τα εισιτήρια της κερδοσκοπίας εις βάρος αθώων ψυχών και να κοροϊδεύει την οικουμένη αρνούμενος τον εθνικό κίνδυνο.

Την πολιτική λύση ή προτιμότερα ένα πολιτικό αδιέξοδο στα κόκκινα δάνεια θα αναζητήσει ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ για να παίξει το τελευταίο χαρτί του. Να καταφέρει να πείσει το λαό να απαρνηθεί τον 21^ο αιώνα και να τον παρασύρει στον άλλο δρόμο. Στο ευρώ της Γαλλίας, στο ευρώ της αποικίας σε οτιδήποτε άλλο εκτός από το ευρώ της Ευρώπης. 

Αν δεν τα καταφέρει θα αγκαλιάσει τον παλαιό νεοεκλεγέντα αρχηγό της παλαιάς Νέας Δημοκρατίας και όλοι μαζί θα πραγματοποιήσουν το νέο Κούγκι δολοφονώντας την πατρίδα όπως έπραξαν το '74 στην Κύπρο.

Ποιος να μιλήσει σε μία οικουμενική και αντιδημοκρατική εξουσία, εξάλλου. Μία Κυβέρνηση προσωπικοτήτων που δημιουργήθηκαν στα σκοτεινά δωμάτια του πόνου για τα φράγκα μίας κάλπικης και δανεικής ζωής. Εκεί που ο πόνος κάνει τα άγουρα αγόρια άνδρες.

Οι «μιζοτσολιάδες» είναι έτοιμοι, όπως οι γερμανό-ταγματασφαλίτες που κυβέρνησαν τη χώρα μεταπολεμικά, δοξάσθηκαν και συνέβαλαν στην αιώνια χρεοκοπία της. 

Έτοιμοι για να προσποιούνται ότι κυβερνούν ένα λαό που να προσποιείται ότι κυβερνάται, υποθηκεύοντας το μέλλον των παιδιών του, χωρίς ντροπή.

Δεν είναι αυτή, όμως, η Ελλάδα. Υπάρχει και η άλλη Ελλάδα. Η Ελλάδα του 45%, της τιμής και του καθήκοντος. Η άναδρα ναρκωμένη για δεκαετίες. Η ξεχασμένη Ελλάδα. Η Μεγάλη Ελλάδα.

Thedayaftergr