Γράφει ο
Ιωάννης Ασλανίδης
Ιωάννης Ασλανίδης
Ο Λόγος του Κολοκοτρώνη στη Πνύκα, που αναφέρει ο αείμνηστος
Τερτσέτης, είναι ένα μνημείο φιλολογίας και πατριδογνωσίας που έπρεπε
σήμερα να διαβάζεται στα σχολεία μας σαν ευαγγέλιο. Διότι παρουσιάζει το
μεγαλείο της Ελληνικής φυλής και την αχίλλειο πτέρνα αυτής.
Καταγεγραμμένος, ο λόγος αυτός, από τον Γυμνασιάρχη Γ. Γεννάδιο που
δημοσιεύτηκε στο έντυπο «Αιώνας» της εποχής εκείνης, 13 Νοεμβρίου 1838. Η
Απόδοση του λόγου είναι αρκετά ικανοποιητική, έξω από μερικούς
λογιοτατισμούς και κενά φράσεων. Για να μην κουράσω τον αναγνώστη
παραθέτω απόσπασμα της ομιλίας, όπου ο Γέρος του Μωριά, από τότε
επισημαίνει το πρόβλημα της φυλής μας και τι πρέπει να κάνουμε:«Παιδιά μου! Εις τον τόπο τούτο, όπου εγώ πατώ σήμερα, επατούσαν και εδημιούργησαν τον παλαιό καιρό άνδρες σοφοί και άνδρες με τους οποίους δεν είμαι άξιος να συγκριθώ και ούτε να φθάσω τα ίχνη των. Εγώ επιθυμούσα να σας ιδώ παιδιά μου, εις την μεγάλη δόξα των προπατόρων μας, και έρχομαι να σας ειπώ, όσα εις τον καιρό του αγώνος μας, και προ αυτού και ύστερα απ’ αυτόν, ο ίδιος επαρατήρησα και απ’ αυτά να κάνουμε συμπερασμούς και δια την μέλλουσα ευτυχίαν σας, μολονότι ο Θεός μόνον ηξεύρει τα μέλλοντα. Και! δια τους παλαιούς Έλληνας, οποίας γνώσεις είχαν και ποία δόξα και τιμήν έχαιραν κοντά εις τα άλλα έθνη του καιρού των, οποίους ήρωας στρατηγούς, πολιτικούς είχαν δια ταύτα σας λέγουν καθ’ ημέραν οι δάσκαλοί σας. Εγώ δεν είμαι αρκετός. Σας λέγω μόνον, πως ήταν σοφοί και από εδώ επήραν και εδανείστησαν τα άλλα έθνη την σοφία των…
Οι παλαιοί Έλληνες, οι πρόγονοί μας, έπεσαν εις την διχόνοια και ετρώγονταν μεταξύ των, και έτσι έλαβαν καιρό πρώτα οι Ρωμαίοι έπειτα άλλοι βάρβαροι και τους υπόταξαν. Ύστερα ήλθαν και οι Μουσουλμάνοι και έκαμαν ότι μπορούσαν για να αλλάξει ο λαός την πίστη του. Έκοψαν γλώσσες εις πολλούς ανθρώπους, αλλά! εστάθη αδύνατο να το κατορθώσουν. Τον ένα έκοπταν την γλώσσαν, ο άλλος τον Σταυρό του έκαμε. Σαν είδε τούτο ο Σουλτάνος, διόρισε έναν Βιτσερέ (Αντιβασιλέα) έναν Πατριάρχη και τους έδωσε την εξουσία της Εκκλησίας… Όταν αποφασίσαμε να κάμουμε την επανάσταση, δεν εσυλλογιστήκαμε, ούτε πόσοι είμεθα, ούτε πώς δεν έχουμε άρματα, ούτε ότι οι Τούρκοι εβαστούσαν τα κάστρα και τις πόλεις, ως μια βροχή έπεσε εις όλους μας η επιθυμία της ελευθερίας μας και όλοι, και οι κληρικοί και οι προεστοί και οι καπεταναίοι, και οι πεπαιδευμένοι και οι έμποροι, μικροί και μεγάλοι, όλοι συμφωνήσαμε εις αυτό το σκοπό και εκάμαμε την επανάσταση.
Εις τον πρώτο χρόνο της Επανάστασης είχαμε μεγάλη ομόνοια και όλοι ετρέχαμε σύμφωνοι… και εάν αυτή η ομόνοια εβαστούσε ακόμη δύο χρόνους, ηθέλαμε κυριεύσει και την Θεσσαλία και την Μακεδονία και ίσως εφθάναμεν και έως την Κωνσταντινούπολη. Τόσον τρομάξαμε τους Τούρκους, όπου άκουγαν Έλληνα και έφευγαν χίλια μέτρα μακριά. Εκατόν Έλληνες έβαζαν πέντε χιλιάδες εμπρός και ένα καράβι μία αρμάδα έβαζε μπροστά.
Αλλά δεν εβάσταξεν η ομόνοια… Αλλά, επειδή είμεθα εις τέτοια κατάσταση εξ αιτίας της ΔΙΧΟΝΟΙΑΣ μας έπεσε η Τουρκιά επάνω μας και κοντέψαμε να χαθούμε και εις τους στερνούς επτά χρόνους δεν κατορθώσαμε μεγάλα πράγματα…
Πρέπει να φυλάξετε την πίστη σας και να την στερεώσετε, διότι όταν επιάσαμε τα άρματα, είπαμε πρώτα υπέρ πίστεως και έπειτα υπέρ πατρίδος.
Εμάς, μη μας τηράτε πλέον. Το έργο μας και ο καιρός μας επέρασε… Εις εσάς μένει να βάσετε βάση και να στολίσετε τον τόπο, όπου ημείς ελευθερώσαμε και, δια να γίνει τούτο, πρέπει να έχετε ως θεμέλια της πολιτείας, ΤΗΝ ΟΜΟΝΟΙΑ, ΤΗΝ ΘΡΗΣΚΕΙΑ, ΤΗΝ ΚΑΛΛΙΕΡΓΕΙΑ ΤΗΣ ΠΑΤΡΙΔΟΣ και την φρόνιμον ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ».
Τελειώνοντας τα παραπάνω αποσπάσματα από την ομιλία του Κολοκοτρώνη στην ΠΝΥΚΑ σε πλήθος μαθητών Γυμνασίων και πολιτών, θα έλεγα ότι σήμερα, περισσότερο από κάθε άλλη φορά θα πρέπει να μας προβληματίζουν κάθε Έλληνα ιδίως της εξουσίας, θα έλεγα επίσης με σοβαρότητα στους σημερινούς μας πολιτικούς:
Δύο πράγματα πρέπει να διακρίνουν τον έντιμο πολιτικό, το εν είναι, όταν βρίσκεται στην εξουσία να διατηρεί την δόξα και την υπεροχή της Πατρίδος του, το έτερον είναι ότι ανά πάσαν στιγμήν σε οποιαδήποτε πράξη της ζωής του, να φροντίζει για το καλό της Πατρίδος.
Δυστυχώς, αυτά τα περίφημα κείμενα, όπως και άλλα πατριωτικά λόγου χάριν τα Δημοτικά τραγούδια, Ιστορίες της Πηνελόπης Δέλτα, κείμενα πατριωτικά, ιστορικά, διηγήματα του Ξενόπουλου, κείμενα που μιλούσαν για αρχές και αξίες, για την διαπαιδαγώγηση και την διάπλαση των παιδιών, έχουν εκπαραθυρωθεί από τα σχολικά βιβλία. Και! αυτό είναι έργο της προοδευτικής λαίλαπας μετά την Μεταπολίτευση. Όλα αυτά αντικαταστάθηκαν από κείμενα άθλια (ερωτικές ιστορίες, ο ωραίος Ηλεκτρολόγος, Συνταγές μαγειρικής και πολλά άλλα παρόμοια). Και! σήμερα ακόμη το καταστροφικό έργο στην παιδεία συνεχίζεται.
Αυτός ο τόπος από πού; να πρωτοφυλαχτεί. Όπου να γυρίσεις να κοιτάξεις πληγώνεσαι.
Λέει ο ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ: «Αυτοί που μελέτησαν προσεχτικά τον τρόπο διακυβερνήσεως των Ανθρώπων, πρέπει να έχουν πεισθεί πως η τύχη των Εθνών εξαρτάται από την εκπαίδευση των νέων, για τον λόγο αυτό περισσότερο πρέπει να τιμούμε εκείνους που ανατρέφουν και εκπαιδεύουν καλά παιδιά, παρά εκείνους που τα γεννούνε…».
-Ο κ. Ιωάννης Μ. Ασλανίδης είναι Επίτιμος Δκτής της Σ.Σ.Ε.
elzoni.gr
