Twitter@EmOikonomidis
Η πολιτική μυθολογία της λεγόμενης Δημοκρατικής Παράταξης καταγράφει ένα ιστορικό περιστατικό από το μακρινό 1996, που είναι εξαιρετικά ηχηρό, αν όχι εκκωφαντικό.
Το βράδυ της 18ης Ιανουαρίου του 1996, τότε που η Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΠΑΣΟΚ επέλεγε με διαφορά μόλις 11 ψήφων (86-75) τον Κώστα Σημίτη αντί του Άκη Τσοχατζόπουλου ως πρωθυπουργό της χώρας, ο Ανδρέας Παπανδρέου που μάθαινε τα νέα στο Ωνάσειο… γύριζε πλευρό.
Το ΠΑΣΟΚ που… λατρεύουμε, είχε σήμερα τα γενέθλιά του. Το κόμμα που αυτοπροσδιορίστηκε ως Κίνημα, προτού υποκλέψει την πολιτική ρητορική της Αριστεράς, είχε υποκλέψει την ίδια την… 3η του Σεπτέμβρη από τη Δημοκρατία και τη χορήγηση Συντάγματος στον ελληνικό λαό.
Από το 1974, η συγκεκριμένη μέρα είναι αφιερωμένη στον γιο του Γέρου της Δημοκρατίας, τον πλέον χαρισματικό πολιτικό του δεύτερου μισού του προηγούμενου αιώνα, τον άνθρωπο που λατρεύτηκε από τους Έλληνες επειδή διέθετε σε υπερθετικό βαθμό κάθε παθογένεια του εθνικού dna.
Αυτό το dna των Ελλήνων άλλωστε άλλαξε βιαίως το ΠΑΣΟΚ. Το ΠΑΣΟΚ του Ανδρέα, του Σημίτη, του Γιώργου, ακόμη και η… υποψία κόμματος που απέμεινε επί ηγεσίας Ευάγγελου Βενιζέλου.
Το ΠΑΣΟΚ φέρει την υπογραφή του κάτω από τη χρεοκοπία της Ελλάδας. Και όχι μόνο την οικονομική, την άνοιξη του 2010 με το Μνημόνιο απώλειας της εθνικής αυτοδιάθεσης στο Καστελόριζο.
Αλλά πρωτίστως για την ηθική και αξιακή χρεοκοπία των Ελλήνων, που τσαλάκωσε κάθε προοδευτικό όνειρο το οποίο ενδεχομένως συνόδευσε την αναίμακτη αποκατάσταση της Δημοκρατίας από τον Εθνάρχη Κωνσταντίνο Καραμανλή.
Και την ίδια στιγμή, πέταξε στα σκουπίδια την εθνική διαδρομή του τόπου στην Ενωμένη Ευρώπη, εκεί όπου από “δέκα το καλό” που ήμασταν όταν ενταχθήκαμε στην τότε ΕΟΚ καταντήσαμε περίπου λοιδωρούμενοι από εκείνους που διαχρονικά αισθάνονταν μειονεκτικά μπροστά στο βαρύ και ανυπέρβλητο ιστορικό αποτύπωμα της Ελλάδας.
Το ΠΑΣΟΚ εικονοποίησε όλες τις παθογένειες του έθνους και της κοινωνίας μας. Τις μεγιστοποίησε και τις έκανε περισσότερο… πολύπλοκες, έτσι ώστε να μας συντροφεύουν ακόμη και σήμερα, στην εποχή της βαθιάς, σύνθετης και πολυεπίπεδης κρίσης, που για πρώτη φορά απειλεί ευθέως τη φυσική συνέχεια της ζωής: Δηλαδή ότι το παρόν το διαδέχεται το μέλλον.
Απ’ την άλλη… θέλαμε και τα πάθαμε. Ίσως μάλιστα αν το ΠΑΣΟΚ δεν είχε υπάρξει, να το είχαμε εφεύρει. Σήμερα άλλωστε, το ΠΑΣΟΚ δεν είναι απλώς εδώ. Είναι… παντού. Σε κάθε πτυχή του δημοσίου βίου και σε κάθε γωνιά του πολιτικού συστήματος.
Ο Ανδρέας ήξερε να επιβιώνει. Και μπόλιασε και το ΠΑΣΟΚ με το ίδιο γονίδιο.
Η Ελλάδα είπατε; Μα αυτή… ανήκει στους Έλληνες, δεν έλεγε ο Ανδρέας Παπανδρέου; Γιατί λοιπόν να… αγχώνεται για την Ελλάδα το ΠΑΣΟΚ;
ysterografa.gr
