Ξαφνικά το όνειρο άρχισε να τρίζει και ο μύθος των πλούσιων αστών να τρεκλίζει, όταν μαθεύτηκε ότι μερικές χιλιάδες συμπατριωτών καταθετών στην αλλοδαπή, δεν είναι μόνο εφοπλιστές και βιομήχανοι αλλά σουβλατζήδες και ταξιτζήδες μέχρι και υδραυλικοί. Προφανώς η… πάλη των τάξεων ενδυνάμωσε τους μύες των «παιδιών του λαού» και μαζί με τους μυς και τα δισ που έβγαλαν. Και επειδή, όπως διατείνεται η Αριστερά, τα λαϊκά στρώματα είναι αυτά που σηκώνουν τα βάρη, όλοι αυτοί οι λαϊκοί επαγγελματίες σήκωσαν τα… βαριά λεφτά τους, τα οποία σημειωτέον τα κέρδισαν με ιδρώτα και μόχθο, και τα πήγαν διακοπές στο εξωτερικό. Εν προκειμένω αποκαλύπτεται ότι στην Ελλάδα έχουμε… προοδευτική φοροδιαφυγή και… αντιδραστική φοροδιαφυγή.
Έχουμε «καλούς» και «κακούς» φοροφυγάδες. Οι «κακοί» είναι οι εφοπλιστές και οι επιχειρηματίες, μια και τα λεφτά που έβγαλαν στο εξωτερικό είναι βουτηγμένα στον ιδρώτα των εργαζομένων. Οι «καλοί» φοροφυγάδες είναι οι υδραυλικοί οι σουβλατζήδες και διάφοροι άλλοι επαγγελματίες, αφού τα δικά τους λεφτά είναι προϊόν αντίστασης ενάντια στην πλουτοκρατία στα «ξένα και ντόπια μονοπώλια». Δεν ξέρω πως αισθάνεται η Αριστερά, μια και αυτό που δεν κατάφερε η ίδια με την πάλη των τάξεων το πέτυχαν με τη δική τους πάλη οι… φτωχοί βιοπαλαιστές, ωστόσο η σύζυγος του Μαρξ είναι βέβαιο ότι τώρα δικαιώνεται. Η Τζένη Μαρξ έφυγε από τον μάταιο τούτο κόσμο με το παράπονο ότι, ο σύζυγός της αντί να ασχολείται μόνο με τη συγγραφή του «Κεφαλαίου», θα έπρεπε να ασχοληθεί και λίγο με την απόκτησή του. Τελικά ασχολήθηκαν οι μικρομεσαίοι κι έτσι τα πράγματα μπήκαν στη θέση τους. Διότι, όπως είχε πει ο Βολταίρος, «Όταν πρόκειται για λεφτά, όλοι έχουν την ίδια θρησκεία». Προσθέστε και ιδεολογία.
statesmen.gr
