Η κοινωνία αυτή, επέλεξε στις εκλογές του Μαϊου να στείλει σπίτι του τον Νικολά Σαρκοζί. Επειδή είχε «θυμώσει» μαζί του, και ήθελε να του δώσει ένα καλό μάθημα. Όχι επειδή θεωρούσε τον Φρανσουά Ολάντ καλύτερό του.
Μετά από σχεδόν πέντε μήνες, ο σημερινός Πρόεδρος της Δημοκρατίας συγκεντρώνει τα μικρότερα ποσοστά αποδοχής που είχε ποτέ ένοικος του Ελιζέ σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα μετά την εκλογή του. Ενώ, ο Νικολά Σαρκοζί προετοιμάζει την… επιστροφή του.
Σύμφωνα με τις τελευταίες δημοσκοπήσεις που διενεργήθηκαν στη Γαλλία, το 44% των πολιτών θεωρεί ότι ο Νικολά Σαρκοζί θα ήταν καλύτερος Πρόεδρος, έναντι μόλις 26% που στηρίζει ακόμη τον Φρανσουά Ολάντ.
Στη γαλλική Κεντροδεξιά βέβαια, τα πράγματα είναι περίπλοκα. Η Κριστίν Λαγκάρντ, Γενική Διευθύντρια του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου σήμερα, δεν κρύβει την επιθυμία της να… πετύχει εκεί όπου απέτυχε ο Ντομινίκ Στρος-Καν, αναφορικά με τη φιλοδοξία που είχε ο DSK να περάσει ως οικοδεσπότης την είσοδο των Ηλυσίων Πεδίων.
Στο δε εσωτερικό του UMP διεξάγεται μια σκληρή μάχη επιγόνων, με τον Φρανσουά Φιγιόν να αξιοποιεί την υψηλή δημοφιλία του, και να προηγείται του επικεφαλής της κομματικής γραφειοκρατίας Ζαν-Φρανσουά Κοπέ.
Και οι τρεις προαναφερθέντες βέβαια, θα είχαν αφόρητη δυσκολία να επιμείνουν μέχρι τέλους στην υποψηφιότητά τους, αν στο προσκήνιο εμφανιζόταν και πάλι ο «τυφώνας Σαρκό».
ΜΑΝΟΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΔΗΣ / statesmen.gr
