Η Σώτια Τσώτου γεννήθηκε στη Λειβαδιά στις 14 Μαΐου 1942. Από τα 2 της χρόνια έζησε στην Αθήνα. Μοναχοπαίδι εύπορων μικροαστών, σπούδασε μεταξύ άλλων στην Ελληνογαλλική σχολή του Αγίου Ιωσήφ "Saint Joseph". Από τα 18 της χρόνια εργαζόταν σαν δημοσιογράφος, παράλληλα με τις σπουδές της στο Πάντειο Πανεπιστήμιο και τις δραματικές σχολές του Πέλου Κατσέλη και του Κωστή Μηχαηλίδη. Η Δικτατορία της 21ης Απριλίου τη βρήκε στην εφημερίδα "Ελευθερία", η οποία διέκοψε αυθημερόν την έκδοσή της, θέτοντας τέλος στη δημοσιογραφική της καριέρα. Στη διάρκεια της Χούντας, συνελήφθη και κρατήθηκε πολλές φορές.
Η καθοριστική συνεργασία της καριέρας της ήταν με τον Κώστα Χατζή, η οποία έδωσε τραγούδια διαμαρτυρίας κατά την διάρκεια της Δικτατορίας, όπως "Απ' το αεροπλάνο", "Τρελλός ή παλληκάρι", 'Κάτι τρέχει" κ.λ.π.
Κορύφωση αποτέλεσε το "Ρεσιτάλ", του οποίου οι πωλήσεις του ξεπέρασαν το ένα εκατομύριο δίσκους. Στην απομόνωση εμπνεύστηκε τα τραγούδια που θα την έκαναν λίγους μήνες αργότερα γνωστή σαν στιχουργό: το "Βρε δε βαριέσαι, αδελφέ" και το "Νά ΄τανε το 21" εμπορική επιτυχία με νούμερα ασυνήθιστα για τη μικρή ελληνική αγορά είχε και η συνεργασία της με τον Σταύρο Κουγιουμτζή με το Γιώργο Νταλάρα. Μια επίσης σημαντική συνεργασία ήταν με το Δώρο Γεωργιάδη, με τον οποίο συμμετείχαν στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης του 1972 και πήραν το πρώτο βραβείο με το τραγούδι "Αν ήμουν πλούσιος" και στο Φεστιβάλ της Eurovision του 1979 με τον "Σωκράτη". Σταθμός στην καριέρα της θεωρούνταν οι δυο δίσκοι με το Στέλιο Καζαντζίδη και το γνωστό "Βραδιάζει"
Η καθοριστική συνεργασία της καριέρας της ήταν με τον Κώστα Χατζή, η οποία έδωσε τραγούδια διαμαρτυρίας κατά την διάρκεια της Δικτατορίας, όπως "Απ' το αεροπλάνο", "Τρελλός ή παλληκάρι", 'Κάτι τρέχει" κ.λ.π.
Κορύφωση αποτέλεσε το "Ρεσιτάλ", του οποίου οι πωλήσεις του ξεπέρασαν το ένα εκατομύριο δίσκους. Στην απομόνωση εμπνεύστηκε τα τραγούδια που θα την έκαναν λίγους μήνες αργότερα γνωστή σαν στιχουργό: το "Βρε δε βαριέσαι, αδελφέ" και το "Νά ΄τανε το 21" εμπορική επιτυχία με νούμερα ασυνήθιστα για τη μικρή ελληνική αγορά είχε και η συνεργασία της με τον Σταύρο Κουγιουμτζή με το Γιώργο Νταλάρα. Μια επίσης σημαντική συνεργασία ήταν με το Δώρο Γεωργιάδη, με τον οποίο συμμετείχαν στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης του 1972 και πήραν το πρώτο βραβείο με το τραγούδι "Αν ήμουν πλούσιος" και στο Φεστιβάλ της Eurovision του 1979 με τον "Σωκράτη". Σταθμός στην καριέρα της θεωρούνταν οι δυο δίσκοι με το Στέλιο Καζαντζίδη και το γνωστό "Βραδιάζει"
Στις αρχές της δεκαετίας του ΄80, η Μαρινέλλα ανέβασε στο Ζουμ ένα μουσικό υπερθέαμα σε στίχους της Σώτιας Τσώτου και μουσική του Δώρου Γεωργιάδη με τον τίτλο "Εικόνες". Τα Χριστούγεννα του 1990, στο εορταστικό πρόγραμμα του ΑΝΤ1 που παρουσίασε η Αλίκη Βουγιουκλάκη, έγραψε την μια από τις τέσσερις αυτοτελείς Χριστουγεννιάτικες ιστορίες με τον τίτλο "Ο τέταρτος μάγος". Την επόμενη χρονιά από το ίδιο κανάλι προβλήθηκε το σήριαλ της "Φάκελος Αμαζών" με το Γρηγόρη Βαλτινό. Το 1999, στο θέατρο Αθηνά παρούσιαστηκε το έργο της "Παραμονές του 2000" σε μουσική του Κώστα Χατζή. Το 2007, στην τηλεοπτική σειρά του ALPHA "Για την καρδιά ενός αγγέλου", έγραψε το τραγούδι των τίτλων τέλους "Άσπρα φορώ όταν πενθώ", σε μουσική Χρήστου Παπαδόπουλου, που ερμηνεύει ο Δημήτρης Μητροπάνος.
Η Σώτια Τσώτου δούλεψε με τους περισσότερους Έλληνες συνθέτες και ερμηνευτές ανάμεσά τους οι Γιώργος Χατζηνάσιος, Μαρινέλλα, Χάρις Αλεξίου, Δήμητρα Γαλάνη, Γιάννης Πάριος, Δημήτρης Μητροπάνος, Άννα Βίσση κ.α.
Τη Σώτια θα την αποχαιρετήσουν οι φίλοι της την Τρίτη από το Α' Νεκροταφείο Αθηνών Η κηδεία θα είναι πολιτική και αντί στεφάνων, η οικογένεια επιθυμεί τα χρήματα να διατεθούν στο “Χαμόγελο του Παιδιού”.
Η Σώτια Τσώτου δούλεψε με τους περισσότερους Έλληνες συνθέτες και ερμηνευτές ανάμεσά τους οι Γιώργος Χατζηνάσιος, Μαρινέλλα, Χάρις Αλεξίου, Δήμητρα Γαλάνη, Γιάννης Πάριος, Δημήτρης Μητροπάνος, Άννα Βίσση κ.α.
Τη Σώτια θα την αποχαιρετήσουν οι φίλοι της την Τρίτη από το Α' Νεκροταφείο Αθηνών Η κηδεία θα είναι πολιτική και αντί στεφάνων, η οικογένεια επιθυμεί τα χρήματα να διατεθούν στο “Χαμόγελο του Παιδιού”.
