kontiloforos.blogspot.com
Καταπέλτης εμφανίστηκε για μια ακόμα φορά ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης κύριος Πάγκαλος στην εκπομπή Mega Σαββατοκύριακο. Μετά την απάντηση που έδωσε στη Βουλή των Ελλήνων στο συχνά επαναλαμβανόμενο ερώτημα «που πήγαν τα λεφτά» με το παροιμιώδες «μαζί τα φάγαμε», που προκάλεσε θύελλα αντιδράσεων συνέχισε ακάθεκτος το διασυρμό των εργαζομένων στο δημόσιο τομέα.
Ξεκινώντας με μια σειρά αβάσιμων και αναληθών ισχυρισμών όπως «η Ελλάδα έχει πάνω από ένα εκατομμύριο δημόσιους υπαλλήλους, ένας στους τρεις είναι άχρηστοι, διορίστηκαν στο ελληνικό Δημόσιο... χωρίς να έχουν οικονομικό πρόβλημα» κατέληξε με το ανεκδιήγητο «δεν είναι όλοι οι Έλληνες πάναγνοι όπως θέλουν να δείχνουν». Ας μην κρίνει εξ’ ιδίων τα αλλότρια ο κύριος Πάγκαλος.
Που οφείλεται όμως η απαράδεκτα επιθετική, απαξιωτική και προσβλητική συμπεριφορά του αντιπροέδρου της κυβέρνησης προς μια μερίδα του ελληνικού λαού; Τι είδους πολιτικές σκοπιμότητες εξυπηρετεί και ενοχοποιεί μια ολόκληρη κατηγορία εργαζομένων; Που αποσκοπεί η προσπάθειά του να θίξει το επίπεδο προστασίας ενός από τα πιο θεμελιώδη κοινωνικά δικαιώματα, του δικαιώματος στην εργασία χρησιμοποιώντας ανυπόστατους χαρακτηρισμούς και επιχειρήματα;
Είναι προφανές ότι σαν απόλυτος εκφραστής της πολιτικής του μνημονίου και του νεοφιλελεύθερου διευθυντηρίου της τρόικας, ετοιμάζει το επόμενο μέτωπο κοινωνικής διάσπασης στα πλαίσια διαμόρφωσης του ενιαίου μισθολογίου των δημοσίων υπαλλήλων και των περικοπών που θα το ακολουθήσουν.
Λησμονεί όμως ο κύριος αντιπρόεδρος ότι η εργασία αποτελεί συνταγματικά κατοχυρωμένο δικαίωμα αφού κατά το άρθρο 22 Συντ. «η εργασία αποτελεί δικαίωμα και προστατεύεται από το κράτος που μεριμνά για τη δημιουργία των συνθηκών απασχόλησης όλων των πολιτών και για την ηθική και υλική τους εξύψωση» και ότι η Εθνική Επιτροπή Δικαιωμάτων του Ανθρώπου επισημαίνει ότι οι νέες συνθήκες και τα μέτρα που θα ληφθούν για την έξοδο από την κρίση δε θα πρέπει να θίξουν το επίπεδο προστασίας των θεμελιωδών κοινωνικών δικαιωμάτων.
Και είναι φυσικό ο κύριος Πάγκαλος να μετέρχεται τέτοιες μεθόδους αφού πολλές από τις απαιτήσεις του μνημονίου δεν μπορούν να εφαρμοστούν παρά μόνο κατά παράβαση του δικαιώματος στην εργασία και της προστασίας της ανθρώπινης αξίας. Τέτοιες παραβάσεις όμως είναι επικίνδυνες για τη δημοκρατία και τη βάση στην οποία στηρίζεται, τη λαϊκή κυριαρχία αφού υπό καθεστώς επιτήρησης οι δημοκρατικές αρχές παραβιάζονται βάναυσα.
Λησμονεί ακόμα ο κύριος Πάγκαλος ότι οι πολίτες προκειμένου να προστατεύσουν τα βασικά τους δικαιώματα δημιούργησαν την κρατική εξουσία η οποία με την επιβολή ενός πλαισίου κανόνων θα τους κατοχύρωνε από τις αυθαιρεσίες. Και ότι ακόμα το κράτος αποτελεί ένα θεσμοθετημένο φορέα που διαμορφώνει τα πρότυπα λειτουργίας των κυβερνωμένων αφού η συμπεριφορά και το ήθος κάθε φορά της πολιτικής εξουσίας επηρεάζει το αίσθημα δικαίου του πολίτη.
Αποφεύγει σκόπιμα να αναφερθεί με ποιο τρόπο και ποια λογική εξομοιώνει το νόμιμο δικαίωμα στο μισθό των εργαζομένων στο δημόσιο τομέα με τις προμήθειες και τα οικονομικά σκάνδαλα που συνταράσσουν την πολιτική ζωή, υπονομεύουν τη διαφάνεια και την ισονομία στη χώρα και μας οδήγησαν στην υπογραφή του μνημονίου.
Θεωρεί μεγάλο τον αριθμό των εργαζομένων στο δημόσιο τομέα (768.000 μαζί με τις ΔΕΚΟ) αλλά παραλείπει να αναφερθεί στον υπερβολικά μεγάλο αριθμό των βουλευτών του ελληνικού κοινοβουλίου και στα 45 μέλη της κυβέρνησης που διοικούν μια χώρα δέκα εκατομμυρίων κατοίκων. Απέφυγε να μιλήσει για τις αμοιβές των βουλευτών και των μελών της κυβέρνησης για τις «εξαιρετικές» υπηρεσίες που επί σειρά ετών «προσέφεραν» στον ελληνικό λαό και που οδήγησαν στην υπογραφή του παρασυντάγματος του μνημονίου, τη χώρα στην οικονομική καταστροφή, στην ανεξέλεγκτη ανεργία, την ύφεση, την απόλυτη φτώχεια και την απώλεια της εθνικής μας κυριαρχίας.
Ας μην ανησυχεί όμως ο κύριος Πάγκαλος. Θα του τα υπενθυμίσουμε όλοι εμείς.
Άλλωστε, οι εκλογές πλησιάζουν!
ΥΓ. Ευχαριστούμε τον Κοντυλοφόρο για το βήμα λόγου που μας παρέχει.
ΝΟΜΙΚΑΡΙΟΙ
Ξεκινώντας με μια σειρά αβάσιμων και αναληθών ισχυρισμών όπως «η Ελλάδα έχει πάνω από ένα εκατομμύριο δημόσιους υπαλλήλους, ένας στους τρεις είναι άχρηστοι, διορίστηκαν στο ελληνικό Δημόσιο... χωρίς να έχουν οικονομικό πρόβλημα» κατέληξε με το ανεκδιήγητο «δεν είναι όλοι οι Έλληνες πάναγνοι όπως θέλουν να δείχνουν». Ας μην κρίνει εξ’ ιδίων τα αλλότρια ο κύριος Πάγκαλος.
Που οφείλεται όμως η απαράδεκτα επιθετική, απαξιωτική και προσβλητική συμπεριφορά του αντιπροέδρου της κυβέρνησης προς μια μερίδα του ελληνικού λαού; Τι είδους πολιτικές σκοπιμότητες εξυπηρετεί και ενοχοποιεί μια ολόκληρη κατηγορία εργαζομένων; Που αποσκοπεί η προσπάθειά του να θίξει το επίπεδο προστασίας ενός από τα πιο θεμελιώδη κοινωνικά δικαιώματα, του δικαιώματος στην εργασία χρησιμοποιώντας ανυπόστατους χαρακτηρισμούς και επιχειρήματα;
Είναι προφανές ότι σαν απόλυτος εκφραστής της πολιτικής του μνημονίου και του νεοφιλελεύθερου διευθυντηρίου της τρόικας, ετοιμάζει το επόμενο μέτωπο κοινωνικής διάσπασης στα πλαίσια διαμόρφωσης του ενιαίου μισθολογίου των δημοσίων υπαλλήλων και των περικοπών που θα το ακολουθήσουν.
Λησμονεί όμως ο κύριος αντιπρόεδρος ότι η εργασία αποτελεί συνταγματικά κατοχυρωμένο δικαίωμα αφού κατά το άρθρο 22 Συντ. «η εργασία αποτελεί δικαίωμα και προστατεύεται από το κράτος που μεριμνά για τη δημιουργία των συνθηκών απασχόλησης όλων των πολιτών και για την ηθική και υλική τους εξύψωση» και ότι η Εθνική Επιτροπή Δικαιωμάτων του Ανθρώπου επισημαίνει ότι οι νέες συνθήκες και τα μέτρα που θα ληφθούν για την έξοδο από την κρίση δε θα πρέπει να θίξουν το επίπεδο προστασίας των θεμελιωδών κοινωνικών δικαιωμάτων.
Και είναι φυσικό ο κύριος Πάγκαλος να μετέρχεται τέτοιες μεθόδους αφού πολλές από τις απαιτήσεις του μνημονίου δεν μπορούν να εφαρμοστούν παρά μόνο κατά παράβαση του δικαιώματος στην εργασία και της προστασίας της ανθρώπινης αξίας. Τέτοιες παραβάσεις όμως είναι επικίνδυνες για τη δημοκρατία και τη βάση στην οποία στηρίζεται, τη λαϊκή κυριαρχία αφού υπό καθεστώς επιτήρησης οι δημοκρατικές αρχές παραβιάζονται βάναυσα.
Λησμονεί ακόμα ο κύριος Πάγκαλος ότι οι πολίτες προκειμένου να προστατεύσουν τα βασικά τους δικαιώματα δημιούργησαν την κρατική εξουσία η οποία με την επιβολή ενός πλαισίου κανόνων θα τους κατοχύρωνε από τις αυθαιρεσίες. Και ότι ακόμα το κράτος αποτελεί ένα θεσμοθετημένο φορέα που διαμορφώνει τα πρότυπα λειτουργίας των κυβερνωμένων αφού η συμπεριφορά και το ήθος κάθε φορά της πολιτικής εξουσίας επηρεάζει το αίσθημα δικαίου του πολίτη.
Αποφεύγει σκόπιμα να αναφερθεί με ποιο τρόπο και ποια λογική εξομοιώνει το νόμιμο δικαίωμα στο μισθό των εργαζομένων στο δημόσιο τομέα με τις προμήθειες και τα οικονομικά σκάνδαλα που συνταράσσουν την πολιτική ζωή, υπονομεύουν τη διαφάνεια και την ισονομία στη χώρα και μας οδήγησαν στην υπογραφή του μνημονίου.
Θεωρεί μεγάλο τον αριθμό των εργαζομένων στο δημόσιο τομέα (768.000 μαζί με τις ΔΕΚΟ) αλλά παραλείπει να αναφερθεί στον υπερβολικά μεγάλο αριθμό των βουλευτών του ελληνικού κοινοβουλίου και στα 45 μέλη της κυβέρνησης που διοικούν μια χώρα δέκα εκατομμυρίων κατοίκων. Απέφυγε να μιλήσει για τις αμοιβές των βουλευτών και των μελών της κυβέρνησης για τις «εξαιρετικές» υπηρεσίες που επί σειρά ετών «προσέφεραν» στον ελληνικό λαό και που οδήγησαν στην υπογραφή του παρασυντάγματος του μνημονίου, τη χώρα στην οικονομική καταστροφή, στην ανεξέλεγκτη ανεργία, την ύφεση, την απόλυτη φτώχεια και την απώλεια της εθνικής μας κυριαρχίας.
Ας μην ανησυχεί όμως ο κύριος Πάγκαλος. Θα του τα υπενθυμίσουμε όλοι εμείς.
Άλλωστε, οι εκλογές πλησιάζουν!
ΥΓ. Ευχαριστούμε τον Κοντυλοφόρο για το βήμα λόγου που μας παρέχει.
ΝΟΜΙΚΑΡΙΟΙ