Κύριοι Υπουργοί, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η
απερίφραστη καταδίκη της τρομοκρατικής επίθεσης κατά του ΣΚΑΪ δεν είναι απλά
αυτονόητη, αλλά αποτελεί αναπόδραστη πολιτική τοποθέτηση.
Έρχομαι τώρα στον προϋπολογισμό.
Η συζήτηση για τον προϋπολογισμό του 2019, στη
χαραυγή της μεταμνημονιακής περιόδου, δεν παρουσιάζει απλά ενδιαφέρον, αποτελεί
ορόσημο, ένα πολιτικό σελιδοδείκτη, που σηματοδοτεί την είσοδο σε μια νέα,
διαφορετική πραγματικότητα, ορίζει την ειδική εκείνη πολιτική σημειολογία, πάνω
στην οποία θα κουμπώσουν οι προβλέψεις για την επόμενη χρονιά, προβλέψεις όμως
ειδικού βάρους και ειδικού ενδιαφέροντος, προβλέψεις, που θα δικαιώσουν ή όχι
τις διαφορετικές πολιτικές και ιδεολογικές αντιλήψεις, που θα δικαιώσουν ή όχι
τους αγώνες για δημοκρατία, κοινωνική δικαιοσύνη, ισότητα, οικονομική ανάπτυξη.
Μέσα, όμως, από τα ερείπια της μνημονιακής
Ελλάδας, προβάλλει ως αναγκαία η αναφορά στην ιστορική διαδρομή, στις
συγκλονιστικές πτυχές της υπαίτιας πολιτικής που ψυχορραγεί, στις αναζητήσεις
των πράξεων ή παραλείψεων και των αιτίων που χαράμισαν τη χώρα μας, αλλά και
της νέας πραγματικότητας που αργά κατακλύζει την Ελλάδα.
Κυρίες και κύριοι Βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας,
στο Μέγαρο του Ζαππείου η Ελλάδα αναστέναξε με ψευδεπίγραφες αναφορές εξόδου
από την κρίση, με απατηλές υποσχέσεις για το μέλλον, με ψευδή και ανύπαρκτα
οικονομικά μεγέθη.
Το 2014, όταν το ΑΕΠ της χώρας είχε ήδη μειωθεί
στο εξωπραγματικό μείον 25% και η ανεργία άγγιζε το 27%, τα επιτόκια δανεισμού
των δεκαετών ομολόγων εκτοξεύθηκαν στο 8% με 9% και η έξοδος της χώρας από τα
μνημόνια φάνταζε αδιανόητη, εσείς κομπάζατε ότι η χώρα ήταν προ της εξόδου από
την κρίση. Δυστυχώς, όμως, ο στόχος της ανάπτυξης από 2,5% κατακρημνίστηκε στο
0,25%, διαρρηγνύοντας κάθε πιθανότητα επιτυχίας.
Συνεπώς, η οποιαδήποτε ρητορεία σας περί εξόδου
από την κρίση, αποτελούσε φτηνή πολιτική απάτη, διαζύγιο με την πραγματικότητα,
σημειολογούσε τον κίνδυνο και την απόλυτη ανικανότητα της διαχείρισης των
αναγκών της χώρας και αν συνδυαστούν με τη συμφωνία σας για τα πλεονάσματα για
τα επόμενα του 2015 χρόνια, ύψους 4,5%, τότε θα προστίθονταν ακόμη περί τα 20
δισεκατομμύρια ευρώ μέτρα στα συνολικά μέτρα των 65 δισεκατομμυρίων που πήρατε
για την περίοδο 2010-2014.
Για να αντισταθμίσετε
την ανικανότητά σας αυτή, εφηύρατε τα 86 δισεκατομμύρια ευρώ, που έγιναν 100
και 200 δισεκατομμύρια, όπως ξεδιάντροπα καγχάζατε, με τα οποία δήθεν η
Κυβέρνησή μας του Γενάρη του 2015 επιβάρυνε την οικονομία. Όμως στο
αντεπιχείρημά μας πώς αυτό ήταν δυνατόν, όταν το χρέος στο τέλος του 2014 ήταν
στα 324 δισεκατομμύρια ευρώ και στο τέλος του 2015 στα 321 δισεκατομμύρια, δεν
είπατε τίποτα απολύτως.
Δεν θα μπω σε λεπτομέρειες σχετικά με τον πρώτο
μεταμνημονιακό προϋπολογισμό της χώρας, αφού τα στοιχεία ήδη εκτέθηκαν με
απόλυτη σαφήνεια από τους συναδέλφους μου του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά ο πολιτικός σας
εφιάλτης, ο «Δρόμος προς τις λεύκες» του ΣΥΡΙΖΑ, συνεχίζεται, αφού η Κυβέρνησή
μας απέφυγε το σπιράλ του θανάτου, του διαρκούς, δηλαδή, εγκλωβισμού της οικονομίας
στα μνημόνια και, ολοκληρώνοντας τις αξιολογήσεις, κατάφερε να αποσπάσει τη
σημαντική ελάφρυνση του χρέους, που ήταν sine qua non για
την πρόοδο της χώρας και την αναδιάταξη της ελληνικής οικονομίας, και τελικά
πέτυχε τη μεγέθυνσή της για έξι συνεχόμενα τρίμηνα, με πρόβλεψη για το 2019 για
ανάπτυξη στο 2,5%, με το ΑΕΠ να αναπτύσσεται και το χρέος να κατεβάσει στροφές
στα 167,5 δισεκατομμύρια το 2020 με τη σύμφωνη γνώμη όλων των άλλοτε πολέμιων
θεσμικών οργάνων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, χαρακτηρίζοντας την εξέλιξη αυτή ως
«μία άνευ προηγουμένου δημοσιονομική προσαρμογή».
Κυρίες και κύριοι Βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας,
κορυφώνοντας την αναφορά για τον προϋπολογισμό του 2019 και σκιαγραφώντας
ταυτόχρονα την αυτοκριτική μας, διαπιστώνονται οι πολιτικές προτεραιότητες της
Κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ, διαπιστώνεται η ταξικότητα των επιλογών που μια αριστερή
κυβέρνηση οφείλει να κάνει, ώστε το μείγμα της εφαρμοστέας πολιτικής να
αντιστοιχηθεί με τις ευάλωτες κοινωνικές ομάδες, για μια κοινωνία ίσων
ευκαιριών, προτάσσοντας την αρχή της κοινωνικής ισότητας και αλληλεγγύης.
Αυτό, όμως, που σηματοδοτεί τον προϋπολογισμό του
2019 είναι η αντιστοίχιση της συνέπειας και της αλήθειας των εξαγγελιών της
Κυβέρνησης με την αμεσότητα της υλοποίησής τους, που εκθέτει τη σημερινή
πολιτική σας στάση, μια διαρκής χρήση αποδεικτικών μέσων που πόρρω απέχουν από
την αστική σας ευγένεια, που απέχουν παρασάγγας από την ιστορική σας σύνδεση με
τη μετριοπαθή δεξιά σας καταγωγή, προκαλώντας μια φρενήρη πορεία ανταγωνισμού
για την εξουσία.
Υπό τις συνθήκες αυτές ο προϋπολογισμός
του 2019, ενσωματώνοντας συλλήβδην τις εξαγγελίες της ΔΕΘ, που ήδη κατέστησαν
νόμος του κράτους, σας εξανάγκασε σε υποταγή, αφού ψηφίσατε όλα όσα
λοιδορήσατε, ακυρώσατε και συκοφαντήσατε επί οκτώ χρόνια και μετά σας
εξαναγκάζει σε αποδοχή κρίσιμων κοινωνικών μέτρων, χωρίς λιτότητα, αλλά με
ελαφρύνσεις για τους αδύναμους και τη μεσαία τάξη, με την επαναφορά των
συλλογικών διαπραγματεύσεων, την ακύρωση του υποκατώτατου μισθού και τη
σταδιακή αύξηση του κατώτατου μισθού, με μειώσεις στις ασφαλιστικές εισφορές
στους ελεύθερους επαγγελματίες, τους νέους κάτω των είκοσι πέντε ετών, τους
αγρότες, μείωση του ΕΝΦΙΑ, ενίσχυση από 70 έως 200 ευρώ των μισθώσεων με
επίδομα στέγασης, σταδιακή μείωση του φόρου εισοδήματος των νομικών προσώπων
από το 29% στο 25% σε βάθος τετραετίας, κατάργηση του τέλους επιτηδεύματος για
τους συνεταιρισμένους αγρότες, αποκατάσταση περίπου τριών χιλιάδων διακοσίων
εργαζομένων στο πρόγραμμα «Βοήθεια στο Σπίτι» με συμβάσεις πλέον αορίστου
χρόνου, πρόσληψη τεσσάρων χιλιάδων πεντακοσίων εκπαιδευτικών στην ειδική αγωγή,
προσλήψεις στην Υγεία και στην Παιδεία.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι
λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτού)
Ένα λεπτό, κύριε Πρόεδρε.
Αυτό, όμως, που μηδένισε την πολιτική
σας αξιοπρέπεια ήταν η αδυναμία σας να συνδράμετε στην εθνική προσπάθεια που
κατέβαλε η Κυβέρνηση για την αποτροπή της μείωσης των συντάξεων, μέσω της
περικοπής της προσωπικής διαφοράς. Έτσι, η ανάλγητη συμπεριφορά σας και η
μικροψυχία σας, που προσδοκούσε μόνον πολιτικά οφέλη, αδιαφορώντας για την τύχη
εκατοντάδων χιλιάδων συνταξιούχων, σας κατέταξε στις τυχοδιωκτικές πολιτικές
δυνάμεις του Ελληνικού Κοινοβουλίου.
Εκείνο, όμως, που στιγμάτισε την
πολιτική σας ταυτότητα ήταν η αδικαίωτη, ανιστόρητη και διχαστική θεώρηση, ότι
δήθεν η μείωση των συντάξεων ήταν προϊόν ανταλλαγής με τη Συμφωνία των Πρεσπών,
άποψη βαθιά προσβλητική για τη χώρα, άποψη βαθιά διχαστική για τον ελληνικό
λαό, που οδήγησε την κοινοβουλευτική αντιπαλότητα στα όρια της εκτροπής του κ.
Μητσοτάκη, που εξύβρισε χυδαία τον Πρωθυπουργό της χώρας.
Κυρίες και κύριοι Βουλευτές της Νέας
Δημοκρατίας, αυτό που φοβάστε περισσότερο ίσως δεν είναι η αντοχή του ΣΥΡΙΖΑ
στον χρόνο, αλλά η δημιουργία συνήθειας και περιρρέουσας ατμόσφαιρας ότι η
διακυβέρνηση της χώρας δεν έχει ανάγκη τον θεσμικό σας ρόλο, τον οποίο
κουρελιάσατε, ότι αδυνατείτε να προσφέρετε και δεν είστε απαραίτητοι, ότι
παραμένετε δέσμιοι του παρελθόντος σας, ότι δεν κοιτάξατε ποτέ κατάματα τον
ελληνικό λαό, δεν του μιλήσατε με ειλικρίνεια και δεν ζητήσατε συγγνώμη για τα
δεινά που του προκαλέσατε και τη δυστυχία που του συσσωρεύσατε και τις
αυτοκτονίες, που δεν θα γίνονταν εάν δεν φθάνατε τη χώρα στο χείλος του γκρεμού,
για το ψάξιμο στα απορρίμματα, για τη δυσθεώρητη ανεργία, για το κλείσιμο
γραφείων και επιχειρήσεων, για το φτωχικό δείπνο, για τις λιποθυμίες των
παιδιών στα σχολεία, για τα θαλασσοδάνεια που δεν πληρώσατε, για το καθημερινό bullying των τραπεζών για μικρά
δάνεια για τη φτωχική οικοσκευή, όταν άλλοι κατέφευγαν στο Χάρβαρντ και στο
Κέμπριτζ για να συνεχίσουν τις σπουδές τους ή κάπου αλλού για να τύχουν
καλύτερων υπηρεσιών υγείας, σε ένα σύστημα υγείας που κατέρρεε αφημένο στην
τύχη του, με τη «Novartis»
να αλωνίζει και στο ΚΕΕΛΠΝΟ να συνεχίζεται το πάρτι της ρεμούλας, της
αδιαφάνειας, του βολέματος των «ημετέρων» και του χτισίματος στους τοίχους των
αποδεικτικών στοιχείων των παρανομιών σας. Αυτός είναι ο ανομολόγητος πολιτικός
σας εφιάλτης, που δύσκολα θα σας εγκαταλείψει.
Κυρίες και κύριοι Βουλευτές της
Αντιπολίτευσης, ο παρών προϋπολογισμός, ο πρώτος μετά την έξοδο από τα μνημόνια
φιλοδοξεί να βάλει τάξη στο χάος που επέβαλαν τα μνημόνια, να αποκαταστήσει
σταδιακά την οικονομική δυναμική της χώρας και την πλήρη εθνική μας
αξιοπρέπεια. Γι’ αυτό είστε υποχρεωμένοι να τον ψηφίσετε.
Ευχαριστώ.