EUROPE’S charge-sheet against Antonis Samaras has lengthened with each turn of the Greek crisis. As leader of the-then opposition New Democracy, his refusal to support the first bail-out was seen as crippling. Later on, when he backed the unity government of Lucas Papademos, Mr Samaras was evasive about the second rescue. And by forcing early elections this year, he was blamed for opening the door to extremists of all stripes. Would it not be better, some thought, if Greece just left the euro?
Την άποψη ότι δεν τίθεται πλέον θέμα εξόδου της Ελλάδας
από το ευρώ, έστω και αν η ΕΕ – όπως σημειώνει - εξακολουθεί να αναζητά τρόπους
να κρατήσει την Ελλάδα στην επιφάνεια εκφράζει ο ECONOMIST, σε εκτενή
ανάλυσή του με τον χαρακτηριστικό τίτλο No more Grexit, στην οποία το
βρετανικό περιοδικό εκφράζεται πολύ θετικά για τις τελευταίες κινήσεις του Πρωθυπουργού
Αντώνη Σαμαρά. http://www.economist.com/node/21564603.
Συγκεκριμένα, στην ανάλυσή του ο ECONOMIST σημειώνει ότι
υπήρξαν αρχικά επιφυλάξεις από την πλευρά της Ευρώπης απέναντι στον κ. Σαμαρά,
με την παρατήρηση, μεταξύ άλλων, ότι όταν στήριζε την κυβέρνηση Παπαδήμου ήταν
«αμφίλογος» για το δεύτερο πακέτο διάσωσης (evasive), ενώ όταν οδήγησε τη χώρα σε
πρόωρες εκλογές στις αρχές της χρονιάς κατηγορήθηκε ότι άνοιξε την πόρτα στα
άκρα. Αυτές τις ημέρες, όμως, ο κ. Σαμαράς κέρδισε σεβασμό, σημειώνει ο ECONOMIST παραπέμποντας
στις δηλώσεις Juncker, ο οποίος
επαίνεσε τον Έλληνα Πρωθυπουργό, δηλώνοντας «εντυπωσιασμένος».
Η πρόσφατη επίσκεψη της Γερμανίδας Καγκελαρίου στην
Ελλάδα αποτελεί την πιο ξεκάθαρη - μέχρι σήμερα - ένδειξη ότι δεν τίθεται πλέον
θέμα εξόδου της χώρας από το ευρώ, προσθέτει. Σημειώνει επίσης ότι ένας λόγος
για να στηρίξει κανείς τον Σαμαρά είναι ότι αποτελεί την καλύτερη επιλογή
απέναντι στην εναλλακτική του «ακροαριστερού» Αλέξη Τσίπρα.
Άλλος λόγος είναι ότι η παραμονή της Ελλάδας στο ευρώ
είναι λιγότερο άσχημη από το χάος που θα προκαλούσε η έξοδός της από το ενιαίο
νόμισμα και τρίτος λόγος είναι ότι ο κ. Σαμαράς δείχνει να συμφωνεί με τους
όρους της Ευρώπης για βοήθεια. Επιπλέον, εκτιμά ότι η Ευρώπη διακρίνει στον
Έλληνα Πρωθυπουργό σοβαρότητα, και όχι μόνο επειδή τοποθέτησε έναν αξιοσέβαστο
οικονομολόγο στη θέση του ΥΠΟΙΚ.
Υπάρχει, όμως, και κάποιος άλλος παράγοντας, τον οποίο
κανείς δεν θα παραδεχτεί: Ότι η πολιτική των σκληρών απαιτήσεων και των
εμπροσθοβαρών προγραμμάτων έχει προκαλέσει «κακό που δεν χρειαζόταν», με την
ύφεση να εξελίσσεται πολύ χειρότερα από τις αρχικές εκτιμήσεις. Το βρετανικό
περιοδικό σημειώνει, επίσης, ότι η Ελλάδα, έστω και αν επιμένει ότι οι
περικοπές είναι πάρα πολλές και γίνονται πολύ γρήγορα, φαίνεται ότι κλείνει τη
συμφωνία με την τρόικα.
Παράλληλα, αναφέρεται εκ νέου σε ολόκληρο το χρονικό της
κρίσης χρέους, όχι μόνο στη χώρα μας, αλλά και στις άλλες χώρες της ευρωζώνης,
θέμα το οποίο θα αποτελέσει αντικείμενο συζήτησης στην επόμενη Σύνοδο Κορυφής.
Κλείνει με την παρατήρηση ότι η Ελλάδα μπορεί να έχει δίκιο όταν θεωρεί ότι η
μεγαλύτερη ώθηση για την οικονομία της θα ήταν να μπει ένα τέλος στο «δράμα της
δραχμής», από την άλλη όμως η αποκατάσταση της εμπιστοσύνης εμπλέκει επίσης και
τις χώρες που δανείζουν και κυρίως τη Γερμανία. Το πρόβλημα του ευρώ δεν είναι
μόνο τα δυσλειτουργικά κράτη, όπως η Ελλάδα, αλλά η δυσλειτουργική ζώνη του
ενιαίου νομίσματος, καταλήγει ο ECONOMIST. http://www.economist.com/node/21564603.
