Από τους πρώτους εορτασμούς του Πάσχα -ή Λαμπρή κατά το ελληνικότερο- τα πρωτοχριστιανικά χρόνια, «βασιλιάς» του πλούσιου τραπεζιού είναι το αρνί και μέρος της παράδοσης η ωμοπλατοσκοπία, δηλαδή η πρόγνωση των μελλούμενων «διαβάζοντας» την σπάλα του οβελία.
Η ρίζα της ωμοπλατοσκοπίας φτάνει στην αρχαιότητα και η απρόσκοπτη συνέχισή της στο Βυζάντιο περιγράφεται σε σύγγραμμα του 11ου μ.Χ από τον Μιχαήλ Ψελλό :«Ζωήν μεν και θανάτου, κρίσιν εν τη εξοχή της ράχεως έχουσιν. Και εάν μεν αύτη εκατέρωθεν εστί λευκή και καθαρά, ζωής εντεύθεν λαμβάνουσιν σύμβολα εάν κεχρισμένη θανάτου τεκμήρια».