Η κυβέρνηση αφού πέρασε μήνες παριστάνοντας ότι διαπραγματεύεται, έφθασε στον τοίχο για τον οποίο είχε προειδοποιηθεί ήδη προ των εκλογών και έλαβε την απόφαση να μην πληρώσει στην ώρα της τη δόση στο ΔΝΤ, ομαδοποιώντας τις δόσεις του Ιουνίου και δηλώνοντας ότι θα τις καταβάλει όλες μαζί στο τέλος του μήνα.
Φυσικά, το πρόβλημα είχε διογκωθεί πολύ πριν ληφθεί αυτή η ριψοκίνδυνη απόφαση.
Και το ελληνικό πρόβλημα περιλαμβάνει σειρά πτυχών, μεταξύ των οποίων και την εξαιρετικά σοβαρή της αδυναμίας εισαγωγής φαρμάκων – όπως επίσης είχαν όλοι προειδοποιηθεί.
Κορυφαίο στέλεχος ευρωπαϊκού κλαδικού φαρμακευτικού φορέα, ανέφερε πως η χώρα μας έχει επισωρεύσει μεγάλα χρέη προς διεθνείς φαρμακευτικές βιομηχανίες και πλέον οφείλει συνολικά στον κλάδο αυτό πάνω από 1,1 δις ευρώ – ποσό το οποίο αυξάνεται.
Ο Ρίτσαρντ Μπεργκστρόμ, γενικός διευθυντής της Ευρωπαϊκής Ομοσπονδίας Ενώσεων Φαρμακευτικών Βιομηχανιών (European Federation of Pharmaceutical Industries and Associations, EFPIA) δήλωσε στο πρακτορείο ειδήσεων Ρόιτερς ότι τα μέλη της δεν έχουν λάβει χρήματα από την Ελλάδα μετά τον Δεκέμβριο του 2014.
Τους οφείλονται χρήματα τόσο από νοσοκομεία, όσο και από τον ΕΟΠΥΥ, τον κρατικό οργανισμό παροχής υπηρεσιών υγείας.
Ήδη πριν ο κ. Τσίπρας αποφασίσει να κηρύξει μια ιδιότυπη στάση πληρωμών, οι φαρμακευτικές επιχειρήσεις και αξιωματούχοι της ΕΕ συζητούσαν το ενδεχόμενο η Ελλάδα να κηρύξει αθέτηση πληρωμών ή να εγκαταλείψει την ευρωζώνη με αποτέλεσμα να υπάρξουν σοβαρά προσκόμματα στις εισαγωγές ειδών πρώτης ανάγκης, συμπεριλαμβανομένων και των φαρμάκων.
Σύμφωνα με το Ρόιτερ’ς, υπάρχει ένα ιστορικό προηγούμενο στο οποίο η φαρμακευτική βιομηχανία είχε συνεχίσει κατ' εξαίρεση τις παραδόσεις φαρμάκων κατά τη διάρκεια μιας οικονομικής κρίσης.
Αυτό συνέβη στην Αργεντινή το 2002, όταν ορισμένες εταιρείες συμφώνησαν να συνεχίσουν τον εφοδιασμό της χώρας με φάρμακα χωρίς να πληρώνονται για μια ορισμένη περίοδο.
Όμως η κατάσταση είναι πολύ πιο περίπλοκη στην Ευρώπη, δοθέντων των κανόνων της ΕΕ για τον ανταγωνισμό. Οι κανόνες αυτοί σημαίνουν πως θα πρέπει να είναι η Ευρωπαϊκή Επιτροπή που θα χρειαστεί να αναλάβει την πρωτοβουλία και να εγκρίνει το όποιο ειδικό καθεστώς.
Οι φαρμακευτικές εταιρείες επιδιώκουν το όποιο ενδεχόμενο πρόγραμμα αντιμετώπισης μιας έκτακτης κατάστασης να περιλαμβάνει μέτρα για τον μετριασμό των συνεπειών σε άλλες αγορές, όπως για παράδειγμα να απαγορευθεί η επανεξαγωγή φαρμάκων από την Ελλάδα και να αποτραπεί το ενδεχόμενο άλλες ευρωπαϊκές κυβερνήσεις να επικαλούνται τις ειδικές τιμές που θα οριστούν για την Ελλάδα όταν καθορίζουν τη δική τους τιμολογιακή πολιτική για τον τομέα του φαρμάκου.
Αν και η Ελλάδα δεν αντιπροσωπεύει παρά λιγότερο από το 1% των παγκόσμιων πωλήσεων φαρμάκων, ένα τέτοιο σενάριο θα είχε πολύ ευρύτερες συνέπειες, καθώς θα μπορούσε να επηρεάσει ακριβώς τις τιμές αναφοράς διαφόρων σκευασμάτων. Οι διαφορές θα είναι δραματικές εάν η χώρα βγει από την ευρωζώνη καθώς οι τιμές εκπεφρασμένες σε ευρώ θα μειωθούν δραματικά.
Ορισμένα από τα φάρμακα τα οποία εισάγονται στην Ελλάδα εξάγονται κατόπιν σε άλλες χώρες της ΕΕ, βάσει των κανόνων για την ελεύθερη διακίνηση των αγαθών.
Η Ελλάδα είχε επίσης μεγάλα χρέη προς τις φαρμακευτικές εταιρίες την περίοδο 2010-12, το μεγαλύτερο μέρος των οποίων έκτοτε αποπληρώθηκε. Ορισμένες εταιρείες ωστόσο πληρώθηκαν σε κρατικά αξιόγραφα, η αξία των οποίων απομειώθηκε στη συνέχεια.
Σημειώστε ότι η Ελλάδα εισάγει σχεδόν όλα τα φάρμακα που καταναλώνει.
Στο μεταξύ, ήδη από τις αρχές Μαΐου, η φαρμακευτική εταιρία Fresenius Kabi Hellas, θυγατρική της γερμανικής πολυεθνικής, επιχειρώντας να μειώσει την έκθεσή της στην επισφαλή όπως τη χαρακτηρίζει ελληνική αγορά, ανακοίνωσε τη διακοπή της προμήθειας των δημόσιων νοσοκομείων με συγκεκριμένες κατηγορίες σκευασμάτων (έξι κατηγορίες ορών για νοσοκομειακή χρήση).
Η εταιρία έδωσε στα δημόσια και ιδιωτικά νοσοκομεία περιθώριο τριών μηνών ώστε να βρουν άλλους προμηθευτές για τα σκευάσματα που αποσύρονται.
Σημειώνεται ότι με παρόμοια επιστολή είχε προειδοποιήσει για την «απόσυρση» φαρμάκων της η Fresenius Kabi Hellas τους φορείς του ΕΣΥ και τους φαρμάκου το 2012, χωρίς να χρειαστεί να διακόψει τελικά τη ροή της φαρμακευτικής τροφοδοσίας.
Με λίγα λόγια: Επί της προηγούμενης κυβέρνησης όχι μόνο δεν είχε δημιουργηθεί τέτοιο πρόβλημα, όχι μόνο τα φάρμακα εισάγονταν κανονικά, αλλά είχαν αποπληρωθεί και τα χρέη της περιόδου 2010-2012.
Επί της κυβέρνησης «πρώτη φορά αριστερά», ξεμένουμε από φάρμακα…
ελεύθερη ζώνη