Γράφει ο Νίκος Ζάβαλης
από τα Μαύρα Λιθάρια
11/4/2021…..Δ΄ Κυριακή των νηστειών… Ιωάννου της «κλίμακος» . Μεγάλη πίστη..
Μιλάει για πίστη , για πολλή μεγάλη πίστη «που μπορεί να μετακινήσει και βουνά».
Η πίστη αυτή δεν είναι φαντασία είναι πραγματικό γεγονός που την έχουν οι Άγιοι .Εδόθη από τον θεό , για να ελπίζουν οι άνθρωποι , ότι η πίστη είναι ο μόνος δρόμος της σωτηρίας μας.
Η Ευαγγελική περικοπή της Κυριακής, μιλάει για αυτή την πίστη , που εκείνη τη στιγμή δεν την είχε κανένας από τους μαθητές Του , την είχε μόνο ο Χριστός, ο οποίος δεν άκουσε τους 3 μαθητές που είχαν ανέβει στο Θαβώρ και είδαν την ένδοξη μεταμόρφωσή Του, και του είπαν να φτιάξουν 3 σκηνές και να μείνουν εκεί «ώδε», αλλά κατέβη αμέσως για να συμπληρώσει την πίστη που έλειπε από τους μαθητές Του.
Είδε το δράμα του πατέρα με τον βαριά ταλαιπωρημένο γιό του από τον πονηρό , ο οποίος έχοντας ελπίδα μεγάλη απευθύνθηκε πρώτα στους μαθητές και επειδή αυτοί δεν κατάφεραν να κάνουν κάτι , έχοντας πάλι άσβεστο την ελπίδα απευθύνθηκε στον Χριστό και έκανε καλά το παιδί του.
Μας δείχνει ο θεός να κατεβαίνουμε χαμηλά στην καθημερινότητα του άλλου , στα προβλήματά του , στους πειρασμούς του να τα ζούμε μαζί τους και να παρακαλούμε και εμείς τον θεό να τον βοηθήσει. Δεν μπορούμε φυσικά να κάνουμε θαύματα , αλλά μπορούμε να δώσουμε ελπίδα , ότι κάπου σε κάποια στιγμή που δεν ξέρουμε, ο Χριστός «θα κατέβει» , σαν τον στοργικό και βασανισμένο πατέρα της Ευαγγελικής περικοπής , που δεν έκανε «πίσω» αλλά με μεγαλύτερη ελπίδα αναζητούσε τον θεό ….και τον βρήκε!!
Έτσι ο Χριστός ,κατεβαίνοντας από το Θαβώρ ,με αφορμή τον δύστυχο πατέρα είπε «…γενεά άπιστη …έως πότε θα είμαι μαζί σας ;;;». Με αυτό τον τρόπο , μας δείχνει την απιστία μας διαχρονικά , γιατί δεν χρησιμοποιούμε να χαρίσματα που μας έχει δώσει ,για εμάς και τους άλλους, δηλαδή τις προσευχές , τα μυστήρια της Εκκλησίας κλπ.
Μας λέει να πολεμάμε τον εφησυχασμό μας, την αδιαφορία μας και την απιστία απέναντι στον πόνο και στα δύσκολα του άλλου.
Ο δύστυχος πατέρας της παραβολής είπε «πιστεύω Κύριε , ενίσχυσε την πίστη μου».
Μας Καλεί ο θεός να δούμε κατάματα τις πνευματικές μας ελλείψεις και να αποκτήσουμε ελπίδα και πίστη….
Μας λέει να ενεργοποιήσουμε τις καρδιές μας , να έχουμε πίστη και να την φυλάμε σαν πολύτιμο θησαυρό , και να την φυλάσσουμε από επιθέσεις του πονηρού και από την δική μας αδιαφορία και εγωισμό «εγώ θα βγάλω το φίδι από την τρύπα;;;;» κλπ. που λέμε όλοι μας.
Να γίνει θερμοκήπιο η πίστη μας για να μεγαλώσει το φυτό που θεραπεύει και τις δικές μας αρρώστιες και δύσκολά μας, αλλά και των άλλων , σαν τον δύστυχο πατέρα του Ευαγγελίου.
Ουράνια συμβουλή είναι η περικοπή αυτή!!
Έρημος είναι η ζωή του δύστυχου πατέρα που πιστεύει και ζητάει την βοήθεια και την βρίσκει…
Λένε, ότι οι Ρώσοι επιστήμονες βρήκαν ένα σπόρο που θα μπορούν να τον φυτέψουν στην έρημο της Σαχάρας και να βλαστήσει και η έρημος να γίνει ένας μεγάλος κήπος.
Αυτό έκανε ο Χριστός , έκανε την έρημο του πονεμένο πατέρα να ανθίσει!!!
NIKOS ZAVALIS
